Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- παίδων ἐρευνῶν σπέρμ’ ὅπως γένοιτό μοι.
- πρὸς θεῶν—ἄπαις γὰρ δεῦρ’ ἀεὶ τείνεις βίον;
- ἄπαιδές ἐσμεν δαίμονός τινος τύχῃ.
- δάμαρτος οὔσης, ἢ λέχους ἄπειρος ὤν;
- οὐκ ἐσμὲν εὐνῆς ἄζυγες γαμηλίου.
- τί δῆτα Φοῖβος εἶπέ σοι παίδων πέρι;
- σοφώτερ’ ἢ κατ’ ἄνδρα συμβαλεῖν ἔπη.
- θέμις μὲν ἡμᾶς χρησμὸν εἰδέναι θεοῦ;
- μάλιστ’, ἐπεί τοι καὶ σοφῆς δεῖται φρενός.
- τί δῆτ’ ἔχρησε; λέξον, εἰ θέμις κλύειν.
- ἀσκοῦ με τὸν προύχοντα μὴ λῦσαι πόδα—
- πρὶν ἂν τί δράσῃς ἢ τίν’ ἐξίκῃ χθόνα;
- πρὶν ἂν πατρῴαν αὖθις ἑστίαν μόλω.
- σὺ δ’ ὡς τί χρῄζων τήνδε ναυστολεῖς χθόνα;
- Πιτθεύς τις ἔστι, γῆς ἄναξ Tροζηνίας. . . .
- παῖς, ὡς λέγουσι, Πέλοπος, εὐσεβέστατος.
- τούτῳ θεοῦ μάντευμα κοινῶσαι θέλω.
- σοφὸς γὰρ ἁνὴρ καὶ τρίβων τὰ τοιάδε.
- κἀμοί γε πάντων φίλτατος δορυξένων.
- ἀλλ’ εὐτυχοίης καὶ τύχοις ὅσων ἐρᾷς.