Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- τοσαῦτα μέν σοι τῶν ἐμῶν πόνων πέρι
- ἔλεξ’· ἅμιλλαν γὰρ σὺ προύθηκας λόγων.
- ἃ δ’ ἐς γάμους μοι βασιλικοὺς ὠνείδισας,
- ἐν τῷδε δείξω πρῶτα μὲν σοφὸς γεγώς,
- ἔπειτα σώφρων, εἶτα σοὶ μέγας φίλος
- καὶ παισὶ τοῖς ἐμοῖσιν—ἀλλ’ ἔχ’ ἥσυχος.
- ἐπεὶ μετέστην δεῦρ’ Ἰωλκίας χθονὸς
- πολλὰς ἐφέλκων συμφορὰς ἀμηχάνους,
- τί τοῦδ’ ἂν εὕρημ’ ηὗρον εὐτυχέστερον
- ἢ παῖδα γῆμαι βασιλέως φυγὰς γεγώς;
- οὐχ, ᾗ σὺ κνίζῃ, σὸν μὲν ἐχθαίρων λέχος,
- καινῆς δὲ νύμφης ἱμέρῳ πεπληγμένος,
- οὐδ’ εἰς ἅμιλλαν πολύτεκνον σπουδὴν ἔχων·
- ἅλις γὰρ οἱ γεγῶτες οὐδὲ μέμφομαι·
- ἀλλ’ ὡς, τὸ μὲν μέγιστον, οἰκοῖμεν καλῶς
- καὶ μὴ σπανιζοίμεσθα, γιγνώσκων ὅτι
- πένητα φεύγει πᾶς τις ἐκποδὼν φίλος,
- παῖδας δὲ θρέψαιμ’ ἀξίως δόμων ἐμῶν
- σπείρας τ’ ἀδελφοὺς τοῖσιν ἐκ σέθεν τέκνοις
- ἐς ταὐτὸ θείην, καὶ ξυναρτήσας γένος