Medea

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. τὴν σὴν στόμαργον, ὦ γύναι, γλωσσαλγίαν.
  2. ἐγὼ δ’, ἐπειδὴ καὶ λίαν πυργοῖς χάριν,
  3. Κύπριν νομίζω τῆς ἐμῆς ναυκληρίας
  4. σώτειραν εἶναι θεῶν τε κἀνθρώπων μόνην.
  5. σοὶ δ’ ἔστι μὲν νοῦς λεπτός—ἀλλ’ ἐπίφθονος
  6. λόγος διελθεῖν, ὡς Ἔρως σ’ ἠνάγκασε
  7. τόξοις ἀφύκτοις τοὐμὸν ἐκσῷσαι δέμας.
  8. ἀλλ’ οὐκ ἀκριβῶς αὐτὸ θήσομαι λίαν·
  9. ὅπῃ γὰρ οὖν ὤνησας, οὐ κακῶς ἔχει.
  10. μείζω γε μέντοι τῆς ἐμῆς σωτηρίας
  11. εἴληφας ἢ δέδωκας, ὡς ἐγὼ φράσω.
  12. πρῶτον μὲν Ἑλλάδ’ ἀντὶ βαρβάρου χθονὸς
  13. γαῖαν κατοικεῖς καὶ δίκην ἐπίστασαι
  14. νόμοις τε χρῆσθαι μὴ πρὸς ἰσχύος χάριν·
  15. πάντες δέ σ’ ᾔσθοντ’ οὖσαν Ἕλληνες σοφὴν
  16. καὶ δόξαν ἔσχες· εἰ δὲ γῆς ἐπ’ ἐσχάτοις
  17. ὅροισιν ᾤκεις, οὐκ ἂν ἦν λόγος σέθεν.
  18. εἴη δ’ ἔμοιγε μήτε χρυσὸς ἐν δόμοις
  19. μήτ’ Ὀρφέως κάλλιον ὑμνῆσαι μέλος,
  20. εἰ μὴ ’πίσημος ἡ τύχη γένοιτό μοι.