Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- τόσῳ δέ γ’ ἧσσον ἢ πάρος πέποιθά σοι·
- γυνὴ γὰρ ὀξύθυμος, ὡς δ’ αὔτως ἀνήρ,
- ῥᾴων φυλάσσειν ἢ σιωπηλὸς σοφός.
- ἀλλ’ ἔξιθ’ ὡς τάχιστα, μὴ λόγους λέγε·
- ὡς ταῦτ’ ἄραρε, κοὐκ ἔχεις τέχνην ὅπως
- μενεῖς παρ’ ἡμῖν οὖσα δυσμενὴς ἐμοί.
- μή, πρός σε γονάτων τῆς τε νεογάμου κόρης.
- λόγους ἀναλοῖς· οὐ γὰρ ἂν πείσαις ποτέ.
- ἀλλ’ ἐξελᾷς με κοὐδὲν αἰδέσῃ λιτάς;
- φιλῶ γὰρ οὐ σὲ μᾶλλον ἢ δόμους ἐμούς.
- ὦ πατρίς, ὥς σου κάρτα νῦν μνείαν ἔχω.
- πλὴν γὰρ τέκνων ἔμοιγε φίλτατον πολύ.
- φεῦ φεῦ, βροτοῖς ἔρωτες ὡς κακὸν μέγα.
- ὅπως ἄν, οἶμαι, καὶ παραστῶσιν τύχαι.
- Ζεῦ, μὴ λάθοι σε τῶνδ’ ὃς αἴτιος κακῶν.
- ἕρπ’, ὦ ματαία, καί μ’ ἀπάλλαξον πόνων.
- πονοῦμεν ἡμεῖς κοὐ πόνων κεχρήμεθα.
- τάχ’ ἐξ ὀπαδῶν χειρὸς ὠσθήσῃ βίᾳ.
- μὴ δῆτα τοῦτό γ’, ἀλλά σ’ αἰτοῦμαι, Κρέον . . .
- ὄχλον παρέξεις, ὡς ἔοικας, ὦ γύναι.