Medea

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. στείχω, δισσῶν γ’ ἄμορος τέκνων.
Μήδεια
  1. οὔπω θρηνεῖς· μένε καὶ γῆρας.
Ἰάσων
  1. ὦ τέκνα φίλτατα.
Μήδεια
  1. μητρί γε, σοὶ δ’ οὔ.
Ἰάσων
  1. κἄπειτ’ ἔκανες;
Μήδεια
  1. σέ γε πημαίνουσ’.
Ἰάσων
  1. ὤμοι, φιλίου χρῄζω στόματος
  2. παίδων ὁ τάλας προσπτύξασθαι.
Μήδεια
  1. νῦν σφε προσαυδᾷς, νῦν ἀσπάζῃ,
  2. τότ’ ἀπωσάμενος.
Ἰάσων
  1. δός μοι πρὸς θεῶν
  2. μαλακοῦ χρωτὸς ψαῦσαι τέκνων.
Μήδεια
  1. οὐκ ἔστι· μάτην ἔπος ἔρριπται.
Ἰάσων
  1. Ζεῦ, τάδ’ ἀκούεις ὡς ἀπελαυνόμεθ’,
  2. οἷά τε πάσχομεν ἐκ τῆς μυσαρᾶς
  3. καὶ παιδοφόνου τῆσδε λεαίνης;
  4. ἀλλ’ ὁπόσον γοῦν πάρα καὶ δύναμαι
  5. τάδε καὶ θρηνῶ κἀπιθεάζω,
  6. μαρτυρόμενος δαίμονας ὥς μοι
  7. τέκνα κτείνασ’ ἀποκωλύεις