Medea

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ἐκλύεθ’ ἁρμούς, ὡς ἴδω διπλοῦν κακόν,
  2. τοὺς μὲν θανόντας—τὴν δὲ τείσωμαι δίκην.
Μήδεια
  1. τί τάσδε κινεῖς κἀναμοχλεύεις πύλας,
  2. νεκροὺς ἐρευνῶν κἀμὲ τὴν εἰργασμένην;
  3. παῦσαι πόνου τοῦδ’. εἰ δ’ ἐμοῦ χρείαν ἔχεις,
  4. λέγ’, εἴ τι βούλῃ, χειρὶ δ’ οὐ ψαύσεις ποτέ.
  5. τοιόνδ’ ὄχημα πατρὸς Ἥλιος πατὴρ
  6. δίδωσιν ἡμῖν, ἔρυμα πολεμίας χερός.
Ἰάσων
  1. ὦ μῖσος, ὦ μέγιστον ἐχθίστη γύναι
  2. θεοῖς τε κἀμοὶ παντί τ’ ἀνθρώπων γένει,
  3. ἥτις τέκνοισι σοῖσιν ἐμβαλεῖν ξίφος
  4. ἔτλης τεκοῦσα, κἄμ’ ἄπαιδ’ ἀπώλεσας·
  5. καὶ ταῦτα δράσασ’ ἥλιόν τε προσβλέπεις
  6. καὶ γαῖαν, ἔργον τλᾶσα δυσσεβέστατον·
  7. ὄλοι’· ἐγὼ δὲ νῦν φρονῶ, τότ’ οὐ φρονῶν,
  8. ὅτ’ ἐκ δόμων σε βαρβάρου τ’ ἀπὸ χθονὸς
  9. Ἕλλην’ ἐς οἶκον ἠγόμην, κακὸν μέγα,
  10. πατρός τε καὶ γῆς προδότιν ἥ σ’ ἐθρέψατο.
  11. τὸν σὸν δ’ ἀλάστορ’ εἰς ἔμ’ ἔσκηψαν θεοί·
  12. κτανοῦσα γὰρ δὴ σὸν κάσιν παρέστιον