Medea

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. παρέλθω δόμους; ἀρῆξαι φόνον
  2. δοκεῖ μοι τέκνοις.
Παῖδες
  1. —ναί, πρὸς θεῶν, ἀρήξατ’· ἐν δέοντι γάρ.
  2. —ὡς ἐγγὺς ἤδη γ’ ἐσμὲν ἀρκύων ξίφους.
Χορός
  1. —τάλαιν’, ὡς ἄρ’ ἦσθα πέτρος ἢ σίδα-
  2. ρος, ἅτις τέκνων
  3. ὃν ἔτεκες ἄροτον αὐτόχειρι μοίρᾳ κτενεῖς.
Χορός
  1. —μίαν δὴ κλύω μίαν τῶν πάρος
  2. γυναῖκ’ ἐν φίλοις χέρα βαλεῖν τέκνοις·
  3. Ἰνὼ μανεῖσαν ἐκ θεῶν, ὅθ’ ἡ Διὸς
  4. δάμαρ νιν ἐξέπεμψε δωμάτων ἄλῃ·
  5. πίτνει δ’ ἁ τάλαιν’ ἐς ἅλμαν φόνῳ
  6. τέκνων δυσσεβεῖ,
  7. ἀκτῆς ὑπερτείνασα ποντίας πόδα,
  8. δυοῖν τε παίδοιν συνθανοῦσ’ ἀπόλλυται.
  9. τί δῆτ’ οὖν γένοιτ’ ἂν ἔτι δεινόν; ὦ
  10. γυναικῶν λέχος
  11. πολύπονον, ὅσα βροτοῖς ἔρεξας ἤδη κακά.
Ἰάσων
  1. γυναῖκες, αἳ τῆσδ’ ἐγγὺς ἕστατε στέγης,
  2. ἆρ’ ἐν δόμοισιν ἡ τὰ δείν’ εἰργασμένη