Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- πλὴν τῷ τεκόντι κάρτα δυσμαθὴς ἰδεῖν·
- οὔτ’ ὀμμάτων γὰρ δῆλος ἦν κατάστασις
- οὔτ’ εὐφυὲς πρόσωπον, αἷμα δ’ ἐξ ἄκρου
- ἔσταζε κρατὸς συμπεφυρμένον πυρί,
- σάρκες δ’ ἀπ’ ὀστέων ὥστε πεύκινον δάκρυ
- γναθμοῖς ἀδήλοις φαρμάκων ἀπέρρεον,
- δεινὸν θέαμα· πᾶσι δ’ ἦν φόβος θιγεῖν
- νεκροῦ· τύχην γὰρ εἴχομεν διδάσκαλον.
- πατὴρ δ’ ὁ τλήμων συμφορᾶς ἀγνωσίᾳ
- ἄφνω προσελθὼν δῶμα προσπίτνει νεκρῷ·
- ᾤμωξε δ’ εὐθύς, καὶ περιπτύξας χέρας
- κυνεῖ προσαυδῶν τοιάδ’· Ὦ δύστηνε παῖ,
- τίς σ’ ὧδ’ ἀτίμως δαιμόνων ἀπώλεσε;
- τίς τὸν γέροντα τύμβον ὀρφανὸν σέθεν
- τίθησιν; οἴμοι, συνθάνοιμί σοι, τέκνον.
- ἐπεὶ δὲ θρήνων καὶ γόων ἐπαύσατο,
- χρῄζων γεραιὸν ἐξαναστῆσαι δέμας
- προσείχεθ’ ὥστε κισσὸς ἔρνεσιν δάφνης
- λεπτοῖσι πέπλοις, δεινὰ δ’ ἦν παλαίσματα·
- ὃ μὲν γὰρ ἤθελ’ ἐξαναστῆσαι γόνυ,