Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἣ δ’ ὡς ἐσεῖδε κόσμον, οὐκ ἠνέσχετο,
- ἀλλ’ ᾔνεσ’ ἀνδρὶ πάντα, καὶ πρὶν ἐκ δόμων
- μακρὰν ἀπεῖναι πατέρα καὶ παῖδας, σέθεν
- λαβοῦσα πέπλους ποικίλους ἠμπέσχετο,
- χρυσοῦν τε θεῖσα στέφανον ἀμφὶ βοστρύχοις
- λαμπρῷ κατόπτρῳ σχηματίζεται κόμην,
- ἄψυχον εἰκὼ προσγελῶσα σώματος.
- κἄπειτ’ ἀναστᾶσ’ ἐκ θρόνων διέρχεται
- στέγας, ἁβρὸν βαίνουσα παλλεύκῳ ποδί,
- δώροις ὑπερχαίρουσα, πολλὰ πολλάκις
- τένοντ’ ἐς ὀρθὸν ὄμμασι σκοπουμένη.
- τοὐνθένδε μέντοι δεινὸν ἦν θέαμ’ ἰδεῖν·
- χροιὰν γὰρ ἀλλάξασα λεχρία πάλιν
- χωρεῖ τρέμουσα κῶλα καὶ μόλις φθάνει
- θρόνοισιν ἐμπεσοῦσα μὴ χαμαὶ πεσεῖν.
- καί τις γεραιὰ προσπόλων, δόξασά που
- ἢ Πανὸς ὀργὰς ἢ τινὸς θεῶν μολεῖν,
- ἀνωλόλυξε, πρίν γ’ ὁρᾷ διὰ στόμα
- χωροῦντα λευκὸν ἀφρόν, ὀμμάτων τ’ ἄπο
- κόρας στρέφουσαν, αἷμά τ’ οὐκ ἐνὸν χροΐ·