Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἐπεὶ τέκνων σῶν ἦλθε δίπτυχος γονὴ
- σὺν πατρί, καὶ παρῆλθε νυμφικοὺς δόμους,
- ἥσθημεν οἵπερ σοῖς ἐκάμνομεν κακοῖς
- δμῶες· δι’ ὤτων δ’ εὐθὺς ἦν πολὺς λόγος
- σὲ καὶ πόσιν σὸν νεῖκος ἐσπεῖσθαι τὸ πρίν.
- κυνεῖ δ’ ὃ μέν τις χεῖρ’, ὃ δὲ ξανθὸν κάρα
- παίδων· ἐγὼ δὲ καὐτὸς ἡδονῆς ὕπο
- στέγας γυναικῶν σὺν τέκνοις ἅμ’ ἑσπόμην.
- δέσποινα δ’ ἣν νῦν ἀντὶ σοῦ θαυμάζομεν,
- πρὶν μὲν τέκνων σῶν εἰσιδεῖν ξυνωρίδα,
- πρόθυμον εἶχ’ ὀφθαλμὸν εἰς Ἰάσονα·
- ἔπειτα μέντοι προὐκαλύψατ’ ὄμματα
- λευκήν τ’ ἀπέστρεψ’ ἔμπαλιν παρηίδα,
- παίδων μυσαχθεῖσ’ εἰσόδους· πόσις δὲ σὸς
- ὀργάς τ’ ἀφῄρει καὶ χόλον νεάνιδος
- λέγων τάδ’· Οὐ μὴ δυσμενὴς ἔσῃ φίλοις,
- παύσῃ δὲ θυμοῦ καὶ πάλιν στρέψεις κάρα,
- φίλους νομίζουσ’ οὕσπερ ἂν πόσις σέθεν,
- δέξῃ δὲ δῶρα καὶ παραιτήσῃ πατρὸς
- φυγὰς ἀφεῖναι παισὶ τοῖσδ’, ἐμὴν χάριν;