Medea

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. φίλαι, πάλαι τοι προσμένουσα τὴν τύχην
  2. καραδοκῶ τἀκεῖθεν οἷ προβήσεται.
  3. καὶ δὴ δέδορκα τόνδε τῶν Ἰάσονος
  4. στείχοντ’ ὀπαδῶν· πνεῦμα δ’ ἠρεθισμένον
  5. δείκνυσιν ὥς τι καινὸν ἀγγελεῖ κακόν.
Ἄγγελος
  1. ὦ δεινὸν ἔργον παρανόμως εἰργασμένη,
  2. Μήδεια, φεῦγε φεῦγε, μήτε ναΐαν
  3. λιποῦσ’ ἀπήνην μήτ’ ὄχον πεδοστιβῆ.
Μήδεια
  1. τί δ’ ἄξιόν μοι τῆσδε τυγχάνει φυγῆς;
Ἄγγελος
  1. ὄλωλεν ἡ τύραννος ἀρτίως κόρη
  2. Κρέων θ’ ὁ φύσας φαρμάκων τῶν σῶν ὕπο.
Μήδεια
  1. κάλλιστον εἶπας μῦθον, ἐν δ’ εὐεργέταις
  2. τὸ λοιπὸν ἤδη καὶ φίλοις ἐμοῖς ἔσῃ.
Ἄγγελος
  1. τί φῄς; φρονεῖς μὲν ὀρθὰ κοὐ μαίνῃ, γύναι,
  2. ἥτις, τυράννων ἑστίαν ᾐκισμένη,
  3. χαίρεις κλύουσα κοὐ φοβῇ τὰ τοιάδε;
Μήδεια
  1. ἔχω τι κἀγὼ τοῖς γε σοῖς ἐναντίον
  2. λόγοισιν εἰπεῖν· ἀλλὰ μὴ σπέρχου, φίλος,
  3. λέξον δέ· πῶς ὤλοντο; δὶς τόσον γὰρ ἂν
  4. τέρψειας ἡμᾶς, εἰ τεθνᾶσι παγκάκως.