Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἔασον αὐτούς, ὦ τάλαν, φεῖσαι τέκνων·
- ἐκεῖ μεθ’ ἡμῶν ζῶντες εὐφρανοῦσί σε.
- μὰ τοὺς παρ’ Ἅιδῃ νερτέρους ἀλάστορας,
- οὔτοι ποτ’ ἔσται τοῦθ’ ὅπως ἐχθροῖς ἐγὼ
- παῖδας παρήσω τοὺς ἐμοὺς καθυβρίσαι.
- πάντως σφ’ ἀνάγκη κατθανεῖν· ἐπεὶ δὲ χρή,
- ἡμεῖς κτενοῦμεν οἵπερ ἐξεφύσαμεν.
- πάντως πέπρακται ταῦτα κοὐκ ἐκφεύξεται.
- καὶ δὴ ’πὶ κρατὶ στέφανος, ἐν πέπλοισι δὲ
- νύμφη τύραννος ὄλλυται, σάφ’ οἶδ’ ἐγώ.
- ἀλλ’, εἶμι γὰρ δὴ τλημονεστάτην ὁδόν,
- καὶ τούσδε πέμψω τλημονεστέραν ἔτι,
- παῖδας προσειπεῖν βούλομαι.—δότ’, ὦ τέκνα,
- δότ’ ἀσπάσασθαι μητρὶ δεξιὰν χέρα.
- ὦ φιλτάτη χείρ, φίλτατον δέ μοι στόμα
- καὶ σχῆμα καὶ πρόσωπον εὐγενὲς τέκνων,
- εὐδαιμονοῖτον, ἀλλ’ ἐκεῖ· τὰ δ’ ἐνθάδε
- πατὴρ ἀφείλετ’. ὦ γλυκεῖα προσβολή,
- ὦ μαλθακὸς χρὼς πνεῦμά θ’ ἥδιστον τέκνων.
- χωρεῖτε χωρεῖτ’· οὐκέτ’ εἰμὶ προσβλέπειν