Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- κούφως φέρειν χρὴ θνητὸν ὄντα συμφοράς.
- δράσω τάδ’. ἀλλὰ βαῖνε δωμάτων ἔσω
- καὶ παισὶ πόρσυν’ οἷα χρὴ καθ’ ἡμέραν.
- ὦ τέκνα τέκνα, σφῷν μὲν ἔστι δὴ πόλις
- καὶ δῶμ’, ἐν ᾧ, λιπόντες ἀθλίαν ἐμέ,
- οἰκήσετ’ αἰεὶ μητρὸς ἐστερημένοι·
- ἐγὼ δ’ ἐς ἄλλην γαῖαν εἶμι δὴ φυγάς,
- πρὶν σφῷν ὀνάσθαι κἀπιδεῖν εὐδαίμονας,
- πρὶν λέκτρα καὶ γυναῖκα καὶ γαμηλίους
- εὐνὰς ἀγῆλαι λαμπάδας τ’ ἀνασχεθεῖν.
- ὦ δυστάλαινα τῆς ἐμῆς αὐθαδίας.
- ἄλλως ἄρ’ ὑμᾶς, ὦ τέκν’, ἐξεθρεψάμην,
- ἄλλως δ’ ἐμόχθουν καὶ κατεξάνθην πόνοις,
- στερρὰς ἐνεγκοῦσ’ ἐν τόκοις ἀλγηδόνας.
- ἦ μήν ποθ’ ἡ δύστηνος εἶχον ἐλπίδας
- πολλὰς ἐν ὑμῖν, γηροβοσκήσειν τ’ ἐμὲ
- καὶ κατθανοῦσαν χερσὶν εὖ περιστελεῖν,
- ζηλωτὸν ἀνθρώποισι· νῦν δ’ ὄλωλε δὴ
- γλυκεῖα φροντίς. σφῷν γὰρ ἐστερημένη
- λυπρὸν διάξω βίοτον ἀλγεινόν τ’ ἐμοί.