Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἄλλᾳ ξυνοικεῖ πόσις συνεύνῳ.
- δέσποιν’, ἀφεῖνται παῖδες οἵδε σοὶ φυγῆς,
- καὶ δῶρα νύμφη βασιλὶς ἀσμένη χεροῖν
- ἐδέξατ’· εἰρήνη δὲ τἀκεῖθεν τέκνοις.
- ἔα.
- τί συγχυθεῖσ’ ἕστηκας ἡνίκ’ εὐτυχεῖς;
- τί σὴν ἔστρεψας ἔμπαλιν παρηίδα
- κοὐκ ἀσμένη τόνδ’ ἐξ ἐμοῦ δέχῃ λόγον;
- αἰαῖ.
- τάδ’ οὐ ξυνῳδὰ τοῖσιν ἐξηγγελμένοις.
- αἰαῖ μάλ’ αὖθις.
- μῶν τιν’ ἀγγέλλων τύχην
- οὐκ οἶδα, δόξης δ’ ἐσφάλην εὐαγγέλου;
- ἤγγειλας οἷ’ ἤγγειλας· οὐ σὲ μέμφομαι.·
- τί δαὶ κατηφεῖς ὄμμα καὶ δακρυρροεῖς;
- πολλή μ’ ἀνάγκη, πρέσβυ· ταῦτα γὰρ θεοὶ
- κἀγὼ κακῶς φρονοῦσ’ ἐμηχανησάμην.
- θάρσει· κάτει τοι καὶ σὺ πρὸς τέκνων ἔτι.
- ἄλλους κατάξω πρόσθεν ἡ τάλαιν’ ἐγώ.
- οὔτοι μόνη σὺ σῶν ἀπεζύγης τέκνων·