Alcestis

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. οὐκ ἔστιν ἄλλου σ’ ἀνδρὸς ἑστίαν μολεῖν.
  2. ἡγοῦ σὺ τῷδε δωμάτων ἐξωπίους
  3. ξενῶνας οἴξας, τοῖς τ’ ἐφεστῶσιν φράσον
  4. σίτων παρεῖναι πλῆθος· εὖ δὲ κλῄσατε
  5. θύρας μεσαύλους· οὐ πρέπει θοινωμένους
  6. κλύειν στεναγμῶν οὐδὲ λυπεῖσθαι ξένους.
Χορός
  1. τί δρᾷς; τοιαύτης συμφορᾶς προκειμένης,
  2. Ἄδμητε, τολμᾷς ξενοδοκεῖν; τί μῶρος εἶ;
Ἄδμητος
  1. ἀλλ’ εἰ δόμων σφε καὶ πόλεως ἀπήλασα
  2. ξένον μολόντα, μᾶλλον ἄν μ’ ἐπῄνεσας;
  3. οὐ δῆτʼ, ἐπεί μοι συμφορὰ μὲν οὐδὲν ἂν
  4. μείων ἐγίγνετʼ, ἀξενώτερος δ’ ἐγώ.
  5. καὶ πρὸς κακοῖσιν ἄλλο τοῦτ’ ἂν ἦν κακόν,
  6. δόμους καλεῖσθαι τοὺς ἐμοὺς ἐχθροξένους.
  7. αὐτὸς δ’ ἀρίστου τοῦδε τυγχάνω ξένου,
  8. ὅταν ποτ’ Ἄργους διψίαν ἔλθω χθόνα.
Χορός
  1. πῶς οὖν ἔκρυπτες τὸν παρόντα δαίμονα,
  2. φίλου μολόντος ἀνδρός, ὡς αὐτὸς λέγεις;
Ἄδμητος
  1. οὐκ ἄν ποτ’ ἠθέλησεν εἰσελθεῖν δόμους,
  2. εἰ τῶν ἐμῶν τι πημάτων ἐγνώρισε.