Alcestis
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- πενθεῖν μέν, εἴ τι δεσπόταισι τυγχάνει,
- συγγνωστόν· εἰ δ’ ἔτ’ ἐστὶν ἔμψυχος γυνὴ
- εἴτ’ οὖν ὄλωλεν εἰδέναι βουλοίμεθ’ ἄν.
- καὶ ζῶσαν εἰπεῖν καὶ θανοῦσαν ἔστι σοι.
- καὶ πῶς ἂν αὑτὸς κατθάνοι τε καὶ βλέποι;
- ἤδη προνωπής ἐστι καὶ ψυχορραγεῖ.
- ὦ τλῆμον, οἵας οἷος ὢν ἁμαρτάνεις.
- οὔπω τόδ’ οἶδε δεσπότης, πρὶν ἂν πάθῃ.
- ἐλπὶς μὲν οὐκέτ’ ἐστὶ σῴζεσθαι βίον;
- πεπρωμένη γὰρ ἡμέρα βιάζεται.
- οὔκουν ἐπ’ αὐτῇ πράσσεται τὰ πρόσφορα;
- κόσμος γ’ ἕτοιμος, ᾧ σφε συνθάψει πόσις.
- ἴστω νυν εὐκλεής γε κατθανουμένη
- γυνή τ’ ἀρίστη τῶν ὑφ’ ἡλίῳ, μακρῷ.
- πῶς δ’ οὐκ ἀρίστη; τίς δ’ ἐναντιώσεται;
- τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην
- γυναῖκα; πῶς δ’ ἂν μᾶλλον ἐνδείξαιτό τις
- πόσιν προτιμῶσ’ ἢ θέλουσ’ ὑπερθανεῖν;
- καὶ ταῦτα μὲν δὴ πᾶσ’ ἐπίσταται πόλις·
- ἃ δ’ ἐν δόμοις ἔδρασε θαυμάσῃ κλύων.