Alcestis
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἥτις ποτ’ εἶ σύ, ταὔτ’ ἔχουσ’ Ἀλκήστιδι
- μορφῆς μέτρ’ ἴσθι· καὶ προσήιξαι δέμας.
- οἴμοι. κόμιζε πρὸς θεῶν ἐξ ὀμμάτων
- γυναῖκα τήνδε, μή μ’ ἕλῃς ᾑρημένον.
- δοκῶ γὰρ αὐτὴν εἰσορῶν γυναῖχ’ ὁρᾶν
- ἐμήν· θολοῖ δὲ καρδίαν, ἐκ δ’ ὀμμάτων
- πηγαὶ κατερρώγασιν· ὦ τλήμων ἐγώ,
- ὡς ἄρτι πένθους τοῦδε γεύομαι πικροῦ.
- ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχοιμ’ ἂν εὖ λέγειν τύχην·
- χρὴ δʼ, ὅστις εἶ σύ, καρτερεῖν θεοῦ δόσιν.
- εἰ γὰρ τοσαύτην δύναμιν εἶχον ὥστε σὴν
- ἐς φῶς πορεῦσαι νερτέρων ἐκ δωμάτων
- γυναῖκα καί σοι τήνδε πορσῦναι χάριν.
- σάφ’ οἶδα βούλεσθαί σ’ ἄν. ἀλλὰ ποῦ τόδε;
- οὐκ ἔστι τοὺς θανόντας ἐς φάος μολεῖν.