Cyclops
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- οἳ τὸν σόν, ὦναξ, πατέρ’ ἔχειν νεῶν ἕδρας
- ἐρρυσάμεσθα γῆς ἐν Ἑλλάδος μυχοῖς.
- ἱερεύς τ’ ἄθραυστος Ταινάρου μένει λιμὴν
- Μαλέας τ’ ἄκροι κευθμῶνες ἥ τε Σουνίου
- δίας Ἀθάνας σῶς ὑπάργυρος πέτρα
- Γεραίστιοί τε καταφυγαί· τὰ θ’ Ἑλλάδος
- δύσφρον’ ὀνείδη Φρυξὶν οὐκ ἐδώκαμεν·
- ὧν καὶ σὺ κοινοῖ· γῆς γὰρ Ἑλλάδος μυχοὺς
- οἰκεῖς ὑπ’ Αἴτνῃ, τῇ πυριστάκτῳ πέτρᾳ.
- νόμος δὲ θνητοῖς, εἰ λόγους ἀποστρέφῃ,
- ἱκέτας δέχεσθαι ποντίους ἐφθαρμένους
- ξένιά τε δοῦναι καὶ πέπλοις ἐπαρκέσαι,
- οὐκ ἀμφὶ βουπόροισι πηχθέντας μέλη
- ὀβελοῖσι νηδὺν καὶ γνάθον πλῆσαι σέθεν.
- ἅλις δὲ Πριάμου γαῖ’ ἐχήρωσ’ Ἑλλάδα,
- πολλῶν νεκρῶν πιοῦσα δοριπετῆ φόνον,
- ἀλόχους τ’ ἀνάνδρους γραῦς τ’ ἄπαιδας ὤλεσεν
- πολιούς τε πατέρας. εἰ δὲ τοὺς λελειμμένους
- σὺ συμπυρώσας δαῖτ’ ἀναλώσεις πικράν,
- ποῖ τρέψεταί τις; ἀλλ’ ἐμοὶ πιθοῦ, Κύκλωψ·