Cyclops
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- αὐτὸς ἔχ’. ἔγωγε τοῖς ξένοις τὰ χρήματα
- περνάντα σ’ εἶδον· εἰ δ’ ἐγὼ ψευδῆ λέγω,
- ἀπόλοιθ’ ὁ πατήρ μου· τοὺς ξένους δὲ μὴ ἀδίκει.
- ψεύδεσθ’· ἔγωγε τῷδε τοῦ Ῥαδαμάνθυος
- μᾶλλον πέποιθα καὶ δικαιότερον λέγω.
- θέλω δ’ ἐρέσθαι· πόθεν ἐπλεύσατ’, ὦ ξένοι;
- ποδαποί; τίς ὑμᾶς ἐξεπαίδευσεν πόλις;
- Ἰθακήσιοι μὲν τὸ γένος, Ἰλίου δ’ ἄπο,
- πέρσαντες ἄστυ, πνεύμασιν θαλασσίοις
- σὴν γαῖαν ἐξωσθέντες ἥκομεν, Κύκλωψ.
- ἦ τῆς κακίστης οἳ μετήλθεθ’ ἁρπαγὰς
- Ἑλένης Σκαμάνδρου γείτον’ Ἰλίου πόλιν;
- οὗτοι, πόνον τὸν δεινὸν ἐξηντληκότες.
- αἰσχρὸν στράτευμά γ’, οἵτινες μιᾶς χάριν
- γυναικὸς ἐξεπλεύσατ’ ἐς γαῖαν Φρυγῶν.
- θεοῦ τὸ πρᾶγμα· μηδέν’ αἰτιῶ βροτῶν.
- ἡμεῖς δέ σ’, ὦ θεοῦ ποντίου γενναῖε παῖ,
- ἱκετεύομέν τε καὶ λέγομεν ἐλευθέρως·
- μὴ τλῇς πρὸς ἄντρα σοι ἐσαφιγμένους φίλους
- κτανεῖν βοράν τε δυσσεβῆ θέσθαι γνάθοις·