Cyclops

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ἀλλ’ ἡδὺ λιμοῦ καὶ τόδε σχετήριον.
Σιληνός
  1. καὶ τυρὸς ὀπίας ἔστι καὶ βοὸς γάλα.
Ὀδυσσεύς
  1. ἐκφέρετε· φῶς γὰρ ἐμπολήμασιν πρέπει.
Σιληνός
  1. σὺ δ’ ἀντιδώσεις, εἰπέ μοι, χρυσὸν πόσον;
Ὀδυσσεύς
  1. οὐ χρυσόν, ἀλλὰ πῶμα Διονύσου φέρω.
Σιληνός
  1. ὦ φίλτατ’ εἰπών, οὗ σπανίζομεν πάλαι.
Ὀδυσσεύς
  1. καὶ μὴν Μάρων μοι πῶμ’ ἔδωκε, παῖς θεοῦ.
Σιληνός
  1. ὃν ἐξέθρεψα ταῖσδ’ ἐγώ ποτ’ ἀγκάλαις;
Ὀδυσσεύς
  1. ὁ Βακχίου παῖς, ὡς σαφέστερον μάθῃς.
Σιληνός
  1. ἐν σέλμασιν νεώς ἐστιν, ἢ φέρεις σύ νιν;
Ὀδυσσεύς
  1. ὅδ’ ἁσκὸς ὃς κεύθει νιν· ὡς ὁρᾷς, γέρον.
Σιληνός
  1. οὗτος μὲν οὐδ’ ἂν τὴν γνάθον πλήσειέ μου.
Ὀδυσσεύς
  1. ναί·
  2. δὶς γὰρ τόσον πῶμ’ ὅσον ἂν ἐξ ἀσκοῦ ῥυῇ.
Σιληνός
  1. καλήν γε κρήνην εἶπας ἡδεῖάν τ’ ἐμοί.
Ὀδυσσεύς
  1. βούλῃ σε γεύσω πρῶτον ἄκρατον μέθυ;
Σιληνός
  1. δίκαιον· ἦ γὰρ γεῦμα τὴν ὠνὴν καλεῖ.
Ὀδυσσεύς
  1. καὶ μὴν ἐφέλκω καὶ ποτῆρ’ ἀσκοῦ μέτα.
Σιληνός
  1. φέρ’ ἐκπάταξον, ὡς ἀναμνησθῶ πιών.
Ὀδυσσεύς
  1. ἰδού.