Suidae lexicon

141 Ταρχύϲωϲι: θάψωϲι.

142 Τὰ Σαμίων ὑποπτεύειϲ: παροιμία αὕτη λέγεται ἐπὶ τῶν δεδιότων τινὰϲ ἀνηκέϲτουϲ κακῶν προδοϲίαϲ. παρῆλθε δὲ ἀπὸ τῶν γενομένων ὑπὸ Ἀθηναίων εἰϲ Σαμίουϲ αἰκιϲμῶν· ἑλόντεϲ γὰρ αὐτοὺϲ οἱ Ἀθηναῖοι τοὺϲ μὲν ἀπέκτειναν, τοὺϲ δὲ ἔϲτιξαν τῇ καλουμένῃ ϲάμῃ, ἥ ἐϲτιν εἶδοϲ πάθουϲ Σαμιακοῦ· ἀνθ’ ὧν καὶ οἱ Σάμιοι τοὺϲ ἁλόνταϲ μετὰ ταῦτα Ἀθηναίων ἔϲτιξαν.

143 Τὰϲ ἐν ᾅδου τριακάδαϲ: ἐπὶ τῶν περιέργων καὶ τὰ ἀποκεκρυμμένα [*](Prov) γινώϲκειν ζητούντων.

144 Τάϲιϲ: ἔκταϲιϲ· καὶ δρόμοϲ.

145 Τὰϲ ὁδοὺϲ οἶδεν, ἅϲπερ Εὐκράτηϲ ἔφευγε τῶν κυρηβίων [*](Ar.) εὐθύ: ἔνθα δὴ κάχρυϲ ἀλήθονται· κυρήβια γὰρ αἱ ἀληλεϲμέναι κριθαί. διαβάλλει δὲ τὸν Εὐκράτη ὡϲ τοιαύτην τέχνην ἔχοντα· ὃϲ καὶ Στύππαξ ἐκαλεῖτο. Ἀριϲτοφάνηϲ· εὐλαβοῦ δὲ μὴ διαφύγῃ ϲε· καὶ γὰρ οἶδε τὰϲ ὁδούϲ, ἅϲπερ Εὐκράτηϲ ἔφυγεν εὐθὺ τῶν κυρηβίων. εἴρηται ἐπὶ τῶν φευγόντων.

146 Τὰϲ ὀφρῦϲ ἀνεϲπακώϲ, ὥϲπερ τι δεινόν ἀγγελῶν [*](Ar.) ἐπείγεται: ἀντὶ τοῦ ἐϲκυθρωπακώϲ.

147 Τὰ Ταντάλου τάλαντα ταλαντίζεται: διεβεβόητο ὁ Τάνταλοϲ [*](Prov.) ἐπὶ πλούτῳ, ὡϲ καὶ εἰϲ παροιμίαν διαδοθῆναι. οὗτοϲ γὰρ [*](Σ) πλούϲιοϲ Φρὺξ ἐπὶ ταλάντοιϲ διεβεβόητο, Πλουτοῦϲ καὶ Διὸϲ λεγόμενοϲ. κέχρηται δὲ τῇ παροιμίᾳ καὶ Ἀνακρέων ἐν τρίτῳ. γέγονε δὲ παρὰ τὸ ὄνομα τάλαντα, ὡϲ καὶ παρὰ τῷ κωμικῷ εἴρηται· Ταντάλου τάλαντα τανταλίζεται. αὕτη οὖν ἡ παροιμία παρὰ τὴν ὁμοιότητα Prov. τῶν ὀνομάτων εἴρηται· ἐπείπερ παίζοντεϲ πολλὰ τοιαῦτα καὶ ἄλλα πεποιήκαϲιν, οἷον ἀγαθῶν ἀγαθίδεϲ, καὶ ϲοφώτεροϲ ϲοφοῦ παῤ Ἐπιχάρμῳ.

148 Τατιανόϲ· οὗτοϲ ἐπὶ τοῦ Παραβάτου Ἰουλιανοῦ ἐμαρτύρηϲε. καὶ ζήτει ἐν [*](Suid.) τῷ Ἀμάχιοϲ.

149 Τατίκιοϲ: ὄνομα κύριον.

150 Τάτιοϲ: ὄνομα κύριον. ἡ δὲ τὸν πατέρα φυλάξαϲα ἀποδημοῦντα [*](Δ) ὑπιϲχνεῖται Τατίῳ προδώϲειν τὸ φρούριον.

151 Τάττουϲα: ἐν τάξει τιθεῖϲα. Δαμάϲκιοϲ· ἡ δὲ ὅϲα πάθη τῆϲ ψυχῆϲ τάττουϲα ταῦτα καὶ διακοϲμοῦϲα. περὶ κοϲμιότητοϲ καὶ ϲωφροϲύνηϲ ὁ λόγοϲ.

152 Τὰ τῷ αὐτῷ τὰ αὐτά, καὶ ἀλλήλοιϲ εἶναι δεῖ τὰ αὐτά: γεωμετρικόϲ ἐϲτιν ὅροϲ τοῦτο ἀξιῶν, ἐπειδὴ ϲὲ μὲν ὁ τρόποϲ ἐποίηϲε [*](143 cf. Paroem. ed. Gsf. p. 113 n. 905 144 ═ P, Ba 382, 11 145 Ar. Eq. 253—4 c. sch. 146 Ar. Ach. 1069 — 70 c. sch. 1069 147 ═ διαδοθῆναι cf. Zen. VI 4 πλούϲιοϲ — τανταλίζεται ═ P; Anacr. fr. 127, fr. com. ad. 602 (cf. Men. com. fr. 301, 6) Ἐπιχάρμῳ fr. 226 150 ἡ sq. App. Bas. fr. 3 151 ἡ — διακοϲμοῦϲα Dam. fr. 22) [*](145 cf. vv. Ε 3556 et Κ 2753 147 cf. 81 et v. Α 123 148 ex v. Α 1513 150 cf. v. Φ 826) [*](8 καὶ om. V 4 ἔφευϲε VM 4. 5 εὐθὺ τῶν κυρηβίων G 5 κάχριϲ V A(GFVM) κέχρυϲ G γὰρ om. F; δὲ ss. M 6 δὲ] γὰρ A Εὐκράτην GV cp. A cf. v. Α 3069 Σωκράτην F 147 om. AF 12 Τὰ om. G cf. ad vs. 16 14 ἐπὶ ταλάντοιϲ om. V ἐβεβόητο V διαβεβόητο Phot. 16 ὄνομα] τὸ add. GM τῷ κωμικῷ] κωμικῶν V Τα Ταντάλου G, qui Τα Τ. — 20 Ἐπιχάρμῳ ante gl. transpos. cf. ad vs. 12 18. 19 καὶ ἄλλα τοιαῦτα ed. pr. 19 ἀγαθῶ G 148 om. AF mg. Ar 21 καὶ — 22 Ἀμάχιοϲ om. V 21 καὶ om. ArG 29 ἀλλήλουϲ V δεῖ] δὴ G 30 ἐπειδὴ] ἐμοὶ δὴ Bekk.)

153 Τὰ τῶν φόρων κρείττω: παροιμία ἐϲτὶ λεγομένη κατὰ τῶν πλείω φερομένων ὧν ἠδίκηϲαν.

154 Τὰ τρία τῶν εἰϲ θάνατον: ὅτι τοῖϲ εἰϲ θάνατον κατακριθεῖϲι τρία παρετίθουν, ξίφοϲ, βρόχον, κώνειον. τὰ τρία τὰ εἰϲ τὸν θάνατον· οἱ δὲ τὰ τρία τὰ παρὰ τῇ αὐλῇ. τοῖϲ ἐπὶ θάνατον ἀγομένοιϲ μετῆν παρρηϲίαϲ, ὥϲτε τροφῆϲ καὶ οἴνου πληρωθεῖϲι τρία λέγειν, ἃ βούλονται· μεθ᾿ ὃ ἐφιμοῦντο. τὸ δὲ νῦν ἀρχεῖον καλούμενον αὐλὴ ἐλέγετο, καὶ οἱ ὑπηρετικοὶ αὐλικοί. ἄλλωϲ· τὰ τρία τὰ εἰϲ τὸν θάνατον· μέμνηται Ἄλεξιϲ ἐν Αἰπόλοιϲ. ὅτι ὁ μαντευόμενοϲ ἐν Δελφοῖϲ ϲεϲημαϲμένουϲ ἐλάμβανε τοὺϲ χρηϲμούϲ, καὶ προείρητο αὐτῷ, εἰ λύϲει, ζημία μία τῶν τριῶν· ἢ γὰρ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτὸν ἔδει ϲτερηθῆναι ἢ τῆϲ χειρὸϲ ἢ τῆϲ γλώττηϲ.

155 Ταυρέαϲ: ὄνομα κύριον.

56 Ταυρείη φωνή: τοῦ ταύρου. καὶ Ταύρειον αἷμα.

157 Ταυρηδόν: ὡϲ ταῦροϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ περὶ Αἰϲχύλου· ἔβλεψε γοῦν ταυρηδὸν ἐγκύψαϲ κάτω. τοιοῦτοϲ γὰρ τῷ ϲχήματι ὀργιζόμενοϲ ὁ Αἰϲχύλοϲ.

158 Ταυρίδιον: ὁ μικρὸϲ ταῦροϲ. καὶ Ταύριοϲ Ποϲειδῶν. ὅτι [*](Suid.) ἵπποι ϲφηκῶν γένεϲιϲ, ταῦροι δὲ μελιϲϲῶν.

159 Ταυρική: τόποϲ.

160 Ταυρίωνοϲ.