Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1 Ῥά: ἀντὶ τοῦ δή. οὕτωϲ Πλάτων.
[*](Σ)3 Ῥαβδοῦχοι: ἦϲαν ἐπὶ τῆϲ θυμέληϲ ῥαβδοφόροι τινέϲ, πρὸϲ εὐταξίαν [*](Ar.) τῶν θεατῶν. ἢ ῥαβδοῦχοι, οἱ κριταὶ τοῦ ἀγῶνοϲ, οὓϲ αἰϲυμνήταϲ λέγουϲιν. Ἀριϲτοφάνηϲ· χρῆν μέντοι τύπτειν τε ῥαβδούχουϲ, εἴ τιϲ κωμῳδοποιητὴϲ αὐτὸν ἐπῄνει πρὸϲ τὸ θέατρον παραβάϲ. Πολύβιοϲ· [*](Ε) παρῆν ῥαβδοῦχοϲ παρὰ τοῦ ϲτρατηγοῦ, καλῶν τὸν βαϲιλέα.
4 Ῥάβεννα: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Δ)5 Ῥαβώϲαϲ: ὄνομα κύριον Ἑβραϊκόν. καὶ Ῥαβουνὶ ὁμοίωϲ.
[*](Δ)6 Ῥαβώϲαϲ: ἐπικάμψαϲ.
[*](Δ)7 Ῥαγδαῖοϲ: ταχύϲ, ἢ ϲφοδρόϲ.
[*](Σ)8 Ῥαγδαίουϲ: κατὰ μεταφορὰν ἀπὸ τῶν ὄμβρων, τοὺϲ κεκινημένουϲ, [*](Σ) καὶ ϲφοδρούϲ, καὶ βιαίουϲ. Ἀντιφάνηϲ Ἀγροίκοιϲ· ῥαγδαῖοϲ, ἄμαχοϲ, πρᾶγμα μεῖζον ἢ δοκεῖϲ. Δίφιλοϲ Πολυπράγμονι· τί ποτ’ ἐϲτιν; ὡϲ ῥαγδαῖοϲ ἐξελήλυθεν. ἔϲτι καὶ ἐν Πρυτάνεϲι Τηλεκλείδου τὸ ὄνομα καὶ ἐν Δαιταλεῦϲιν Ἀριϲτοφάνουϲ.
9 Ῥαγέντοϲ: κοπέντοϲ. ῥαγέντοϲ δὲ τοῦ κάλου, ἔμεινε τὸ λείψανον [*](Σ + Ε) ἐκεῖϲε τὸ τῆϲ Δίρκηϲ.
10 Ῥαγολόγοϲ: ὁ ἐχῖνοϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ῥαγολόγον, γλυκερῶν [*](Δ) ϲίντορα θειλοπέδων. Anth.
11 Ῥαγῶϲαι: τεμεῖν. καί, ῥαγήϲεται πρώϊμον τὸ φῶϲ ϲου.
[*](Δ)12 Ῥαδαμάνθυοϲ κρίϲιϲ: ἐπὶ τῶν ἐπὶ δικαιοϲύνῃ μαρτυρουμένων.
[*](Prov.)[*](1 ═ P cf. H; Pl. com. sec. Naber 2 — αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. et Gud., An. Ox 4, 299,2 κλαϲθεῖϲα sq. Astramps. 3 — παραβάϲ Ar. Pac. 734—5 c. sch. παρῆ sq. Polyb. fr, 74 4 ═ Ambr. 35, Zon. 1604 5 cf. Ambr. 4; — κύριον ═ Ambr. 11 6 ═ Ambr. 49 cf. sch. Lycophr. 562 7 ═ P, Σa cf. Ba 357, 17 οφοδρόϲ ═ L, Zon. 1603 cf. H 8 ═ P; Antiphan. fr. 7, Diphil. fr. 67, Teleclid. fr. 30, Aristoph. fr. 243 9 ῥαγέντοϲ sq. Aelian. fr. 320 10 ῥαγολόγον sq. Anth. 6, 45, 2 11 — τεμεῖν ═ Zon. 1607 cf. Ambr. 48 ῥαγήϲεται sq. Esai. 58, 8 12 ═ Diogen. V. III 74)[*](3 Ar. cf. v. Α 1999 9 c. 124 et 137 10 init. cf. 38. Anth. cf. vv. Θ 314 et Σ 456)[*](2 θλαϲθεῖϲα M 6 χρῆ V ἔχρην GM 7 κωμῳδιοποιητὴϲ AVM τό A(GFVM) om. G 10 Ῥαβί G, Ambr. 11 κύριον om. GM 13 ἀπὸ] ὁ FV 15 ώϲ] ὡϲ ὁ F 17 Ἀριϲτοφάνηϲ G cp. AV 22 ϲου] ἀντὶ τοῦ in lac. add. M 23 δικαιοϲὺνηϲ V)13 Ῥαδαμάνθυοϲ ὅρκοϲ: ὁ κατὰ χηνὸϲ ἢ κυνὸϲ ἢ πλατάνου ἢ κριοῦ ἤ τινοϲ ἄλλου τοιούτου, οἷϲ ἦν μέγιϲτοϲ ὅρκοϲ ἅπαντι λόγῳ κύων, ἔπειτα χήν, θεοὺϲ δ᾿ ἐϲίγων. Κρατῖνοϲ Χείρωϲι. τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτουϲ ὅρκοι. ϲημεῖον τοῦτο περὶ ὅρκου, ὃ καὶ νῦν ἐπιχωριάζει· πολλοὶ γὰρ πρὸϲ λάχανα ὀμνύουϲιν, εὐορκίαν ἐπιδεικνύμενοι.