Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

2304 Πριϲτηροειδὴϲ αἰχμή: ἐκ τοῦ πρίζω.

[*](Δ)

2305 Πρό: ἀντὶ τοῦ ἀντὶ. Φιλήμων Παγκρατιαϲτῇ· δοῦλοϲ πρὸ [*](Σ) δούλου, δεϲπότηϲ πρὸ δεϲπότου. ἀθλεύων πρὸ ἄνακτοϲ. Ὅμηροϲ.

2306 Προάγω· αἰτιατικῇ.

[*](Synt)

2307 Προαγωγόϲ: διδάϲκαλοϲ κακῶν.

[*](Σ)

2308 Προαγωγεία.

[*](Δ)

2309 Προάγωνοϲ.

[*](Δ)

2310 Προαγρυπνῶ· γενικῇ.

[*](Synt)

2311 Προαλάμενοϲ: προπηδήϲαϲ. καὶ προαλάμενοϲ τῆϲ πληθύοϲ [*](Ε) μεχώρηϲεν ὡϲ Ναρϲῆν. ὁ δὲ ἐνηγκαλίϲατο αὐτόν.

2312 Προαλέϲτατον: προπετέϲτατον.

[*](Σ)

2313 Προαλίϲανταϲ: προαθροίϲανταϲ. Ἰώϲηποϲ· τὸν ἐπὶ ταῖϲ μελλούϲαιϲ [*](Σ+ Ε) ϲυμφοραῖϲ θυμὸν προαλίϲανταϲ, ἐναφεῖναι τοῖϲ δράϲουϲιν αὐτάϲ.

[*](2304 l. ═ Ambr. 1246 2305 ═ P, Bk. 112, 5; Philem. fr. 54 (2, 492 Κ.); Ω 734 2306 ═ Synt. Laur. 2307 ═ P, Ba 348,1 cf. H (in Ar. Th. 341) 2208 ═ Ambr. 1282 2309 ═ Ambr. 1187 cf. Theognost. An. Ox. 2, 31, 17 2310 ═ Synt. Laur. 2311 καὶ ═ sq. Men. Prot. attr. Bhd. 2312 ═ P, Ba 348, 2 cf H 2313 — προαθροίϲανταϲ cf. P Ba 348, 5. τὸν sq. los. Bell. 3, 261)[*](1 μεγάλην χρημάτων GVM sed cf. Proc. 4 Μαμίᾳ V cp. A 6 ξυνήει M, Diud. ξυνείην G 8 Μαξεμιανὸ V cf. p. 196, 27 8. 9 δόξαν δὲ ἐπί τε ἀ. A(GFVM) πολλὴν καὶ ἀρετήν V 9 ἐπιτέλει V 10 αὐτῶν] αὐτῶ A om. Proc. 12 τῆϲ om. AV τῶν om. Proc. 13 κεῖϲθαί τινα A 17 Βυζάντιον] δὲ add. A cf. Proc. ἀφικόμενοϲ V βαϲιλεῖ om. V 17. 18 προέμενοϲ V 18 μέληϲει G, v. I. Proc. ἔπειϲε V 19 ἐγκλήτουϲ V 20 τῷ πλήθει G 2307—8 in- verso ord. GMac, ordo poscit)
198
[*](Σ)

2314 Προαναθρώϲκειν: προπηδᾶν.

2315 Προαναλώθη.

[*](Synt.)

2316 Προαναρπάζω· γενικῇ.

[*](Σ)

2317 Προανάϲχοι: προανατείλοι.

2318 Προανατάξωμαι· Δαβίδ· ἐὰν μὴ προανατάξωμαι τὴν Ἱερουϲαλὴμ ὡϲ ἐν ἀρχῇ τῆϲ εὐφροϲύνηϲ μου.

2319 Προανεκρούετο· ἄποινον ὁ θεόπτηϲ Μωϋϲῆϲ τῷ Ἰϲραὴλ προανεκρούετο. ἀντὶ τοῦ προκατήρχετο τῆϲ ὡδῆϲ, προανεβάλλετο.

[*](Synt.)

2320 Προαποθνήϲκω· γενικῇ.

[*](Synt.)

2321 Προαϲπίζομαι· γενικῇ.

[*](Δ + Soph.)

2322 Προάϲτειον, προαϲτείου. ὁ δὲ Σοφοκλῆϲ προαϲτίου, διὰ τοῦι. τὸν ἄνδῤ ἐφ᾿ ἡμῖν; οὑτοϲ ἐκ προαϲτίου.

[*](Δ)

2323 Προαύλιον; τὸ ἔμπροϲθεν τοῦ αὐλείου.