Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

2283 Πρίημι: ἀγοράζω.

2284 Πρίηποϲ: ὁ Πρίαποϲ. κατὰ τροπὴν τοῦ α εἰϲ η.

[*](Δ)

2285 Πριμιγγιλίων: τιμῶν· ἤτοι βαϲιλικῶν δωρεῶν· ἢ προνομίων.

[*](Σ)

2286 Πριμικήριοϲ: ὁ πρῶτοϲ τάξεωϲ τῆϲ τυχούϲηϲ.

[*](Σ)

2287 Πριμολοκάριοϲ: δ τὸν ἀκρότατον βαθμὸν τῆϲ ϲτρατιᾶϲ ἔχων, ὕϲτατοϲ δὲ τῇ τιμῇ.

2288 Πριμοπιλάριοϲ: ὁ τὸ μεῖζον ἀξίωμα τῶν ϲτρατιωτῶν ἔχων παρὰ Ῥωμαίοιϲ.

2289 Πρὶν ἢ πτίϲαι τὰ ἄλευρα: παροιμία. καί, πρὶν τοὺϲ ἰχθῦϲ [*](Σ + Prov) ἑλεῖν, ϲὺ τὴν ἅλμην κυκᾷϲ. ἐπὶ τῶν τοὺϲ καιροὺϲ προλαμβανόντων. καί. πρὶν ἐϲφάχθαι, δέρειϲ.

2290 Πρίνινοι ἄνθρακεϲ: ϲτερεοὶ, καὶ ϲκληροί; ἰϲχυρὸν γὰρ τὸ [*](Ar.) τῆϲ πρίνου ξύλον. Ἡϲίοδοϲ· πρίνου δὲ γύην. καὶ πάλιν· πρίνινοϲ γὰρ βουϲὶν ὀχυρώτατόϲ ἐϲτι. Πρῖνοϲ, ξύλον πικρότατον. Ἀριϲτοφάνηϲ· ϲὺ δ᾿ εὐθὺϲ ὥϲπερ πρῖνοϲ ἐμπρηϲθεὶϲ βοᾷϲ. καιομένη γὰρ ἡ πρῖνοϲ ψόφον ποιεῖ.

2291 Πρὶν καὶ λύκοϲ ὄϊν ποιμαινεύϲει: ἐπὶ τοῦ ἀδυνάτου. [*](Prov) ἤ οὕτω, πρίν κεν ὅϊν λύκοϲ ποιμαινεύϲει.

[*](2279 Polyb. 6, 21, 7— 22,1 2280 ═ Lex. Rom. Barocc. cf. Ambr. 1159 2281 ═ Zon. 1586 cf. Ambr. 1402 2282 Πριηνεὺϲ cf. Ambr. 1230; Πριήνη sq. Nicet. p. 659 cf. Ambr. 1259 2283 ═ Ambr. 1346 cf. Zon. 1586 2284 I ═ Ambr. 1169 2285 ═ P, Ba 348, 3 cf. Zon. 1581, H 2286 ═ P, 2287 Lex. Rom. Barocc. 2288 ἔχων ═ Lex. Hom. Barocc. praeter ἐπὶ—προλαμβανόντων ═ P cf, Eust. 0. 1792, 42. ἐπὶ—προλαμβανόντων Macar. VII 33 2290 vs. 27 ἐϲτι sch. Ar. Ach. 180; Hesiod. O. 436 et 429. Πρῖνοϲ pr. sq. Ar. Ran. 859 c. sch. 2291 ἀδυνάτου ═ Paroam. ed. Gsf. 96 n. 792)[*](2283 cf. 2272, 2297 —s 2290 Ar. Ach. cf. v. 0 949; Ar. Ran. hinc 2294)[*](1 Πρίαποϲ G, Nonn. γλῶϲϲαν G, Nonn. 5 πενιχροὺϲ FV 6 πρεϲβυτέρουϲ A(GFVM) πρεϲβυτάτουϲ Polyb. 10 δὲ] γὰρ V 16 Πριβιλεγίων Κust. 24 πρρρίν om. A; παροιμία· πρὶν καὶ δύο ἐχῖνοι ἐϲ φιλίαν ἔλθηται(!), ὁ μὲν ἐκ χέρϲου, ὁ δ᾿ ἐκ θαλάττηϲ· ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων mg. inf. add. Ar cf. v. E 4010 27 πρῖνοϲ ?? gl. GV, contra ord. πυκνότατον GM?? 31 ἢ— ποιμαινεύϲει om. A(F) V)
196
[*](Ar.)

2293 Πρὶ λαχεῖν τὰ κοινὰ κατεϲθίειϲ: τουτέϲτι πρὶν κληρωθῆναι πρὸ διανομῆϲ ἁρπάζειϲ. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἐν τοῖϲ δείπνοιϲ ἁρπαζόντων πρὸ διανομῆϲ.

[*](Suid.)

2294 Πρῖνοϲ: ξύλον πικρότατον, ἥτιϲ καιομένη ψόφον ποιεῖ.

[*](Δ)

2295 Πριόνωτοι: ὄφειϲ οὕτου λεγόμενοι.

[*](Σ)

2296 Πρίου: ἐλευθέρωϲον.

[*](Σ)

2297 Πρίω: ἀγοράϲω.

[*](Δ)

2298 Πρίων: τὸ τεκτονικὸν ἐργαλεῖον. ἐν Ἐπιγράμμαϲιν· ἰθύδρομόν [*](Anth.) τε πρίονα, μιλτίῳ βάμματι πειθόμενον. καὶ αὖθιϲ· καὶ τετανὸν νώτῳ καμπτόμενον πρίονα. καὶ Βάβριοϲ· κἀεκῖνοϲ εἶπε τὰϲ ϲιαγόναϲ [*](Ar.) πρίων. ἀντὶ τοῦ βρύκων. ὁ πρίων ἀπῆν, οὐδ᾿ ᾔδειν πρίω. Ἀριϲτοφάνηϲ. ἀντὶ τοῦ οὐδὲ ἐγίνωϲκον τὸ πρίω ῥῆμα. οὐδὲ γὰρ ἐδεῖτο ἀγοάϲαι, οἴκοι ἔχων. πάντα οὖν φηϲι· τοῦ ἀγροῦ φέροντοϲ, οὐδὲν ἔδει μοι τοῦ πρίαϲθαι.

[*](Soph.)

2299 Πριϲθείϲ: ἐξαφθείϲ, δεϲμηθείϲ. ζωϲτῆρι πριϲθεὶϲ ἱππικῶν ἐξ ἀντύγων, ἐκνάπτετ᾿ αἰέν, ἔϲ τ᾿ ἀπέψυξε βίον.

[*](Δ)

2300 Πρίϲκιλλα: ὄνομα κύριον.

[*](Hesy.)

2301 Πρίϲκοϲ, Πανίτηϲ, ϲοφιϲτήϲ, γεγονὼϲ ἐπὶ τῶν χρόνων θεοδοϲίου τοῦ μικροῦ. ἔγραψεν ἱϲτορίαν Βθζαντιακήν, καὶ τὰ κατὰ Ἄτταλον ἐν βιβλίοιϲ η΄· μελέτραϲ τε ῥήτορικάϲ, καὶ ἐπιϲτολάϲ.

[*](Ε)

2302 Πρίϲκοϲ, υἱὸϲ τοῦ μεγάλου Κωνϲτάντίνου. καὶ ζήτει αὐτόν πλατύτερον ἐν τῷ Κρίϲκοϲ.

[*](Ε)

2303 Πρίϲκοϲ, Ἐμεϲηνόϲ· ὅϲπερ ἀλλότρια γράμματα μιμεῖϲθαι ὑπερφυῶϲ ἐξηπίϲτατο τεχνίτηϲ τε ἦν περὶ τὸ κακὸν τοῦτο δεξιὸϲ ἄγαν. ἐτύγχανε δὲ ἡ τῶν Ἐμεϲηνῶν ἐκκληϲία τῶν τινὸϲ ἐπιφανῶν κληρονόμοϲ γεγενημένη χρόνοιϲ τιϲὶ πολλοῖϲ ἔμπροϲθεν. ἦν δὲ οὗτοϲ ἀνήρ, πατρίκιοϲ μὲν τὸ ἀξίωμα, Μαμιανὸϲ δὲ ὄνομα, γένει λαμπρὸϲ καὶ περιουϲίᾳ χρημάτων. ἐπὶ δὲ Ἰουϲτινιανοῦ ὁ Πρίϲκοϲ διαριθμηϲάμενοϲ πόλεωϲ τῆϲ εἰρημένηϲ τὰϲ οὐϲίαϲ πάϲαϲ, εἴ τιναϲ εὗρε πλούτῷ [*](2293 Ar. Eq. 258 c. sch. 2295 cf. Ambr. 1144 (in Philostr. 3, 7), Zon. 1572 2296 ═ P, Ba 347, 34 cf. H v. ἐκπρίου 2297 ═ P, Ba 347, 36, H 2298 — ἐργαλεῖον ═ Ps. Herodian. 111 cf. Ambr. 1148 (═ Zon. 1572) et 1195 ἰθύδρομόν— πειθόμενον Anth. 6, 103, 3—4. καὶ τετανὸν—πρίονα Anth. 6, 204, 2 κἀκεῖνοϲ— πρίων Babr. 96, 3 vs. 11 ὀ sq. Ar. Ach. 35—6 c. sch. 2299 Soph. Ai. 1030—31 c. sch. 2300 ═ Ambr. 1258, Zon. 1577, Ps. Herodian. 111 2302 — Κωνϲταντίνου fort. Zos. 2, 29, 2 2303 — p. 197, 20 ἀποκεκλεῖϲθαι Proc. h. a. 28, 1—9 2294 ex 2290 2297 cf. 2272, 2283, 2298 2298 Anth. 6, 103 cf. v. Μ. 1068.) [*](Ar. cf. 2272, 2283, 2297 2299 cf. v. Α 2769 et v. τύχη 2 2802 cf. v. Κ 2444 2303 cf. v. Τ 3) [*](A(GFVM)) [*](2294 om. A(F)V; ἤτιϲ sq. in mg. ad p. 195, 27 Ar 6 ἐλευθερού V 7 ἀγόραϲον ed. pr., Hes. 9 τάγματι F τετανὸν] τετρα A 10 δ᾿ εἶπε AV 2300 om. A 18 γέγονεν V 19 τὰ om. G 20 Ἀττήλαν Vales. 21 οἱὸϲ] ὁ ἕτεροϲ, υἱὸϲ V καὶ—22 Κρίϲκοϲ] ζήτει ὄπιϲθεν εἰϲ τὸ κάππα V; om. A(F) mg. Ar 23 Ἐμιϲηνόϲ cett. AGFM 25 ἡ om. AV 26 γεγενημένουϲ G γενόμενοϲ V οὗτοϲ AM, proc.: οὗτοϲ ὁ V τιϲ G; ἴϲωϲ γρ. ῆν δέ τιϲ ἀντρ mg. add. M 27 Μαξιμανόϲ V cf. p. 197, 8 δὲ] δὲ τὸ A 29 πλούτῳ om. A)

197
περιακμάζονταϲ, καὶ πρὸϲ ζημίαν χρημάτων μεγάλην διαρκῶϲ ἔχονταϲ, τούτων διερευνηϲάμενοϲ ἐϲ τὸ ἀκριβὲϲ τοὺϲ προπάτοραϲ, γράμμαϲιν αὐτῶν παλαιοῖϲ ἐντυχών, βιβλίδια πολλὰ ὡϲ παῤ ἐκείνων γεγραμμένα πεποίηται, ὁμολογούντων πολλὰ χρήματα τῷ Μαμιανῶ ἀποδώϲειν ἅτε παραθήκηϲ λόγῳ ταῦτα παῤ ἐκείνου κεκομιϲμένοι. τό τε ὡμολο γημένον ἐν τούτοιϲ δὴ τοῖϲ καταπλάϲτοιϲ γραμματείοιϲ ξυνίει οὐχ ἦϲϲον ἡ ἐϲ ρ΄ κεντηνάρια. καὶ ἀνδρὸϲ δέ τινοϲ, ὅϲπερ ἐπὶ τῆϲ ἀγορᾶϲ τηικάδε χρόνου καθήμενοϲ, ἡνίκα ὁ Μαμιανὸϲ περιῆν, δόξαν τε πολλὴν ἐπί τε ἀληθείᾳ καὶ ἀρετῇ ἔχων, ἅπαντα ἐπετέλει τὰ τῶν πολιπῶν γραμματεῖα, ἕκαϲτον αὐτῶν οἰκείοιϲ ἐπιϲφαγίζων αὐτὸϲ γράμμαϲιν, ὅνπερ ταβελλίωνα καλοῦϲι Ῥωμαῖοι, τὰ γράμματα δαιμονἱωϲ μιμηϲάμενοϲ, τοῖϲ διοικουμένοιϲ τὰ πράγματα τῆϲ τῶν Ἐμεϲηνῶν ἐκκληϲίαϲ παρέδωκεν, ὡμολογηκόϲι, μοῖραν αὐτῷ τινὰ κεῖϲθαι τῶν ἐνθένδε ποριϲθηϲομένων χρημάτων, ἐπεὶ δὲ ὁ νόμοϲ ἐμποδὼν ἵϲτατο, τὰϲ μὲν ἄλλαϲ δίκαϲ ἁπάϲαϲ ἐϲ τριακοντοῦτιν παραγραφὴν ἄγων, ὀλίγαϲ δὲ ἄτταϲ καὶ τὰϲ ὑποθηκαρίαϲ πάϲαϲ μ΄ ἐνιαυτῶν μήκει ἐκκρούων, ἐϲ Βυζάντιον ἀφικόμενοι καὶ χρήματα τῷ βαϲιλεῖ Ἰουϲτινιανῷ προέμενοι, μελλήϲει οὐδεμιᾷ ἔπειϲαν γράψαι νόμον, οὐ χρόνοιϲ τὰϲ ἐκκλήτουϲ τοῖϲ καθήκουϲιν, ἀλλ᾿ ἐνιαυτῶν ρ΄ πλήθει δικῶν τῶν αὐταῖϲ προϲηκουϲῶν ἀποκεκλεῖϲθαι. κεφάλαιον Ἰουϲτινιανοῦ ρ΄ ἐτῶν πλήθει κρατυνόμενον.