Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
261 Ὦ τάν: οὐ πρὸϲ ἔνα μόνον τὸ ὦ τάν, ἀλλὰ καὶ πρὸϲ δύο. ὡϲ [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ὦ τάν, ἀπαλλάχθητον ἀπ᾿ ἐμοῦ. καὶ Κρατῖνοϲ ἆρά γε, ὦ τάν, ἐθελήϲετον;
262 Ὠτειλή: τραῦμα.
[*](Δ)263 ᾯ τὸ ἱερὸν πῦρ οὐκ ἔξεϲτι φυϲῆϲαι· Τίμαιον ἐν λη΄ [*](Prov. (Σ)) ἱϲτορεῖ, ὡϲ οἱ περὶ Δημοκλείδην κατὰ Δημοχάρουϲ εἶπον, ὅτι μόνῳ αὐτῷ πάντων Ἀθηναίων οὐκ ἔξεϲτι τὸ ἱερὸν πῦρ φυϲῆϲαι, ὡϲ μὴ καθαρεύοντι τοῖϲ ἄνω μέρεϲιν. Δοῦριϲ δὲ ἐν τῇ δεκάτη Πυθέαν κατὰ Λημοϲθένουϲ τὸ ὅμοιον εἰπεῖν.
264 Ὠτόειϲ: ὁ ἔχων ὠτία. καὶ κλίνεται ὠτόεντοϲ. καὶ Ὠτίον.
[*](Δ.)265 Ὠτοκάταξιϲ: τὰ ᾦτα τεθλαϲμένοϲ ἐν παλαίϲτρᾳ, ὠτοθλαδίαϲ. [*](Σ) ὠτοθλαδίαϲ τε καὶ ἐμπινὴϲ ὤν, ὥϲ φηϲιν Ἀντίγονοϲ ὁ Καρύϲτιοϲ. καὶ τέλοϲ ὁ μέγαϲ Κωνϲταντῖνοϲ τῶν ὤτων ἀναρτηθεὶϲ εἰϲ ὀργὴν ἐκπίπτει τοῦ [*](Metaphr.) ἁγίου Ἀθαναϲίου καὶ ὑπερορίαν τοῦ δικαίου καταψηφίζεται.
266 Ὦτοϲ: ὄρνεον, ὅπερ ἐπαινούμενον καὶ ἀντορχούμενον ὥϲπερ ὁ [*](Σ) νυκτικόραξ ἁλίϲκεται. διόπερ καὶ τοὺϲ χαύνουϲ καὶ κενοδόξουϲ οὕτω καλοῦϲιν.
267 Ὡυτόϲ: ὁ αὐτόϲ.
[*](Δ)268 Ὤφελεν: εὐκτικόν. ἔϲτι δὲ καὶ ὤφελον. ζήτει ἐν τῷ ο μίκρῳ. [*](Δ) [*](260 τοῦτο sq. Ar. Ran. 952—3 c. sch. 261 Ar. Pl. 66 c. sch.; Crat. fr. 360 262 ═ Ambr. 226, Ps. Herodian 104 et 227 cf. H, Zon. 1897 sch Δ 140, Ammon. 282 263 cf. Polyb. 12, 13,1 (═ v. Δ 472 cett.); l. cf. Diogen. VIII 72; Tim. fr. 140, FHG 1, 227; F GrHist 76 fr. 8 234 — ὠτία cf. Ambr. 224, Zon. 1896 sch. Ψ 264. Ὠτίον cf. Ambr. 228 265 — ὠτοθλαδίαϲ pr. ═ Ael. D. fr. 335 ap. Eust. I. 1324, 37 cf. Et. M. 826, 29 ═ Bk. 287,12; H ὠτοθλαδίαϲ alt. — Καρύϲτιοϲ Laert. 5, 67 καὶ τέλοϲ sq. Metaphr. PG 25, CXCIII b 266 — ἁλίϲκεται cf. H, Zon. 1896, Aristot. h. a. 9, 12 p. 597 b 24 267 ═ Ambr. 231 cf. sch. E 396 ═ Et. M. 826, 1 268 — ὤφελον cf. Ambr. 0 681, Phot. v. ὄφελον) [*](265 cf. v. τῶν ὤτων 266 cf. v. K 1896) [*](2 Κτηϲιφῶντι] Δημοϲθένει ἐν τῷ ὑπὲρ Κοι. tentaverim Νικοφῶντι Ruhnken AF( GSM) Κρατίνῳ ex 261 temere Bhd. γὰρ] δὲ sch. Ap.; oratio manca sec. Bhd. δὲ om. AS 4 φαϲιν Acp 7 δημοκράτουϲ cp. A 261 om. A, non nov. gl. S 10 τὸ ὦ τάν om. S ὡϲ om. G 11 ὦ—12 ἐθελήϲετον om. F 263 om. F 14 Τίμαιοϲ et ἱϲτορεῖ Jacoby 17 Πυθίαν G 19 καὶ alt. om. A, nov. gl. 20 ὠτοθλαδίαϲ om. S, nov. gl. FGM, extra ord. 21 ὠτοθλαδίαϲ—Καρύϲτιοϲ om. F καὶ om. S ἐμπινὴϲ e Laert. Gsf.: ἐμπεινὴϲ ASM ἐμποινὴϲ G 22 καὶ—23 καταψηφίζεται om. AFG mg. M 25 ἐξαλίϲκεται F 28 δὲ ex A solo καὶ ὤφελον om. F)
269 Ὠφελείαϲ: χρείαϲ, τὴν διαρπαγὴν τῶν λαφύρων. ὁ δὲ Πόπλιοϲ εἰϲελθὼν εἰϲ τὴν πόλιν ἐκέλευϲε κτείνειν ἅπαντα τὸν παρατυχόντα καὶ μηδενὸϲ φείδεϲθαι μηδὲ πρὸϲ τὰϲ ὡφελείαϲ ὁρμᾶν, μέχριϲ ἂν [*](Δ + Anth.) ἀποδοθῇ τὸ ϲύνθημα. ἐν δὲ Ἐπιγράμμαϲι διὰ τοῦ ι· ὧδε νέμοιϲ ἠέροϲ ὠφελίην. διὰ τὸ μέτρον.
270 Ὠφέλιμον πρᾶγμα: ὅτι τοιοῦτον, ὥϲτε εὐλόγωϲ αὐτὸ αἱρεῖϲθαι [*](Δ) πρὸϲ αὔξηϲιν καὶ προϲθήκην. Ὀφέλλω γὰρ τὸ αὐξάνω. [*](Ε) Ξενοφῶν· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον ἔλεγον, κατεϲφάγηϲαν.
271 Ὠφελιμώτεροϲ.
272 Ὠφελίων, κωμικόϲ. μέμνηται αὐτοῦ καὶ Ἀθηναῖοϲ ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ τῶν Δειπνοϲοφιϲτῶν. φηϲὶ δὲ τῶν δραμάτων αὐτοῦ εἶναι ταῦτα· Δευκαλίωνα, Κάλλαιϲχρον, Κένταυρον, Σατύρουϲ, Μούϲαϲ, Μονοτρόποϲ.
273 Ὠφελῶ· αἰτιατικῇ
274 Ὤφειν: ἀντὶ τοῦ εἶδον. ὄφιν ὤρειν ὀδωδότα.
275 Ὦ ᾿φήμερε: ὦ ἄνθρωπε. οὕτω παρειϲάγει Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν Νεφέλαιϲ τὸν Σωκράτην λέγοντα, ὦ θνητέ, ὦ ἄνθρωπε, ὦ τὰ ἐφήμερα φρονῶν. τοῦτο δὲ λέγει, ὡϲ αὐτὸϲ λοιπὸν τὰ τῶν θεῶν φρονῶν καὶ ὑπερηφανῶν τὰ τῶν ἀνθρώπων διὰ τὸ φροντίζειν περὶ μετεώρων. ἢ ὅτι ἐλέγετο ὁ Σωκράτηϲ Σειληνῷ παρεμφερὴϲ εἶναι· ϲιμόϲ τε γὰρ καὶ φαλακρὸϲ ἦν. περιέθηκεν οὖν αὐτῷ φωνὴν τὴν τοῦ παρὰ Πινδάρῳ Σειληνοῦ. ὁ γάρ τοι Πίνδαροϲ διαλεγόμενον παράγων τὸν Σειληνὸν τῷ Ὀλύμπῳ τοιούτουϲ αὐτῷ περιέθηκε λόγουϲ· ὦ τάλαϲ, ἐφήμερε, νήπιε, βάζειϲ χρήματά μοι διακομπεύων. ἅμα δὲ καὶ ὡϲ ὑπερηφάνοῦντοϲ λοιπὸν τοῦ Σωκράτουϲ τὰ ἀνθρώπινα καὶ ἐν θεοῖϲ ὄντοϲ αὐτοῦ, διότι μετεωρολέϲχηϲ ἦν, οὕτω τὸ ἐφήμερον ἐποίηϲεν αὐτὸν λέγοντα.
[*](268 vs. 1 ὤφελε sq. Soph. Ai. 1192—6 c. sch. 269 ὁ—ϲύνθημα Polyb. 10 15, 4 διὰ τοῦ ι cf. Ambr 234, Zon. 1897 ὧδε— ὠφελίην Anth. 6, 187, 6 270 ἐπεὶ sq. Χen. An. 4, 1, 23 271 cf. Ambr. 233 ═ Zon. 1897 272 δευτέρῳ cf. Ath. 2, 43 f, 66 d, 67a; Κάλλαιϲχρον Ath. 3,106a 273 ═ Synt. Gud., An. Ox. 4, 307,1 et 11 274 εἶδον aliter Ambr. 239. ὄφιν ὤρειν cf. Ps. Herodian. 271 275 sch. Ar. Nu. 223; Pind. fr. 157)[*](270 cf. v O 996)[*](AF(GSME))[*]( 1 κεῖνοϲ—4 ὅπλα om. F 2 Ἄρη A, Soph.: Ἄρην S ἄρρην G ἄρνην M 5 ὁ—9 μέτρον om. F 6 εἰϲ om. G τὴν om. SM 7 ὠφελείων A 12 Ξενοφῶν —13 Ὠφελιμώτεροϲ om. F 12 δὲ om. S 14 κωμικόϲ—17 Μονοτρόπουϲ] ὄνομα κύριον F 16 Σατύρουϲ — 17 Μονοτρόπουϲ ad Phrynichum rettulit Mein cf. Bh. Mus. 57, 488, 1 17 Μονότροπον cοll. v. Φρύνιχοϲ 2 Toup 19 ὄφιν—ὀδωδότα om. F; ὤφειν ὀδωδότα, ὄφιν δέ temere Bhd. 20 προϲάγει GM ἐν om. F 21 ὦ sec. om. F 22 τοῦτο—30 λέγοντα om. F 25 τὴν τοῦ παρὰ Κusτ.: τὴν περὶ τοῦ παρὰ M τήν περὶ τοῦ G περὶ τοῦ S παρὰ τοῦ A et ss. περὶ τοῦ Ε τὴν παρὰ cod. V in sch. Πινδάρου AE)276 Ὠφθαλμιϲμένουϲ: ὠφθαλμιϲμένουϲ ἄνθραξι καὶ ἠλέκτροιϲ [*](Ar.) εἶχον τοὺϲ πόδαϲ αἱ κλίναι τῶν ἀρχαίων.
277 Ὦφθον: ἀντὶ τοῦ ὤφθηϲαν.
[*](Δ)278 Ὦ φθόρε: ὦ ὄλεθρε. ἄπαγ᾿ ἐϲ μακαρίαν ἐκποδών, ὦ φθόρε.
[*](Ar.)279 Ὤφληϲα: ἐχρεώϲτηϲα.
[*](Δ)280 Ὦ φῶϲ, κακοῖϲι τοῖϲ ἐμοῖϲιν, ἧκε καὶ τὸν φίλον ἀπόδειξον δεομένῳ τῆϲ ϲῆϲ δεξιᾶϲ. γενοῦ τὴν τελευταίαν χρείαν Μιθριδάτηϲ ἄλλοϲ ἐμοί: ταῦτά φηϲι Μιθριδάτηϲ πιὼν φάρμακον καὶ δυϲθανατῶν.