Suidae lexicon

241 Ὥϲπερ οἱ νικηφόροι περιαγειρόμενοι: ἔθοϲ καὶ τοῦτο· φαϲὶ γὰρ τοὺϲ νικῶνταϲ τῶν ἀθλητῶν ἆθλα μὲν μὴ λαμβάνειν, περιΐοταϲ δὲ ὅτι τιϲ βούλεται.

242 Ὡϲ Πυθώδε ἰέναι βουλόμενοι Βοιωτοὺϲ δίοδον οἰτούμεθα: φαϲὶ μεταξὺ τῆϲ Πυθοῦϲ καὶ τῆϲ Ἀττικῆϲ εἶναι τὴν Βοιωτίαν, καὶ οὐχ οἷόν τε εἶναι Ἀθηναίουϲ εἰϲ Πυθὼ ἀπελθεῖν, εἰ μὴ παρέλθωϲι Βοιωτίαν. ὅταν δὲ ϲτράτευμα διάγῃ, δίοδον ᾔτουν. τοῦτο οὖν φηϲιν [*](230 cf. H, Tim. Moer 214, 25 231 Ar. Vsp. 1367 232 ═ Ambr. 212 cf. Ps Herodian. 103 ═ Zon. 1894 233 cf. Ambr. 219 234 Ar. Pac. 5645 c. sch. 235 ═ Σc, An. Ox. 2, 469, 20 cf. H 236 Soph. Ai. 727—8 c. sch. 237 l. ═ Zen. Vl 51; Chaerem. trag. fr. 3 239 cf. H v. ὥϲπερ κόραϲ ἑλεῖν 240 Ar. Lys. 457—461 c. sch. 457 241 cf. Eratosth. fr. 20 in sch. Eur. Hec. 573 l. Pl. Rep. 10, 621 d 242 Ar. Av 188—193 c. sch. 189 et 193) [*](228 ex 251 234 cf. v. Π 166 237 cf. v. ὑπάρχων 239 cf. v. K 1900 241 cf. v. Π 1054 242 cf. vv. Δ 835 et 0 824) [*](AF(GSM))[*]( 228 om. A, extra ord. 3 καὶ om. F 5 δεῖ GMec, Hes.: δὴ AFSMac 233—243 om. F 235 om. A 13 ὠθηϲμένῳ G(S)M 14 μὴ G: μ᾿ ASM 17 παροιμία] ὥϲπερ παροιμία add. GM cf. vs. 20 238 ex A solo 20 κογχύλη S παροιμί om. S 22 παιήϲετ᾿, οὐ λοιδορήϲετ᾿, οὐκ ἀρήξετε A 23. 24 ὦ ϲπερμαγόραι] ὥϲπερ μάγοϲ A 241—3 om. A 241 non nov. gl. S 25 ἔθουϲ S καὶ om S 28 Πυθάδ᾿ G Βοιμωτοὺϲ om. S 31 δὲ S, sch.: δὲ καὶ GM)

243 Ὥϲτ᾿ ἐγὼ μὲν ἠλέηϲα κἀπομορξάμην ἰδὼν ἄνδρα πρεϲβύτην [*](Ar.) ὑπ᾿ ἀνδρὸϲ τοξότου κυκώμενον: ἀντὶ τοῦ ἔκλαυϲα· ἀπὸ τοῦ παρακολουοῦντοϲ· παρέπεται γὰρ τοῖϲ δακρύουϲιν ἀπομάττεϲθαι. τοξότου δὲ ὑπηρέτου δημοϲίου, ἐπόπτου καλουμένου.

244 Ὤϲτεια: ὄνομα πόλεωϲ.

245 Ὡϲ τὴν ἐν Ἄργει ἀϲπίδα καθελών: ἐπὶ τῶν μεγαλοφρόνων. [*](Prov.) οἱ μὲν ἱεράν φαϲιν ἐν Ἄργει εἶναι ἀϲπίδα καλουμένην ὀχυρὰν καὶ δυϲκάθεκτον, οἱ δὲ λόχον φαϲὶν εἶναι ἐν Ἄργει τῶν πάνυ ἀκμαζόντων νεανίϲκων, ὃν Ἀϲπίδα καλεῖϲθαι.

246 Ὠϲτία· Ἄγκοϲ Μάρκοϲ βαϲιλεύϲαϲ Ῥωμαίων πρὸϲ τοῖϲ λοιποῖϲ καὶ πρὸϲ ταῖϲ ἐκβολαῖϲ τοῦ Τιβέριδοϲ ποταμοῦ ἐτείχιϲε τόπον. ἐπ᾿ αὐτῆϲ τῆϲ ῥαχίαϲ ἀνίϲτηϲι πόλιν, ἥν Ὠϲτίαν ἀπὸ τῆϲ θέϲεωϲ προϲηγόρευϲεν· ὡϲ ἂν εἴποιεν Ἐλληνεϲ θύραν· ἑκκαίδεκά που ϲημείοιϲ ἀφεϲτῶϲαν τῆϲ Ῥώμηϲ οἶμαι. καὶ Ὠϲτιάριοϲ δὲ διὰ τοῦ ω [*](Δ + Ar.) μεγάλου παρὰ τὸ ὠθεῖν. Ὀϲτία, ἡ θύρα παρὰ Ῥωμαίοιϲ, ὅθεν καὶ ὀϲτιάριοϲ τὸ ἀξίωμα, διὰ τοῦ ο μικροῦ. μὴ Ἑλληνικῶϲ ἐτυμολογείϲθω.

247 Ὠϲτίαϲ· οἱ Ῥωμαῖοι ὠϲτίαϲ τὰϲ θύραϲ φαϲίν. παρὰ τὸ ἔξωθειν [*](Ar.) τὸν ἐπερχόμενον. ἔνθεν καὶ ὠϲτιάριοϲ, ὁ κρατῶν τὰϲ θύραϲ καὶ ὠθίζων τοὺϲ εἰϲιέναι βουλομένουϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· δεινὸν γάρ, εἰ τριωβόλου μὲν ἕνεκα ὠϲτιζόμεθ᾿ ἑκάϲτοτ᾿ ἐν τῇ ἐκκληϲίᾳ. καὶ ἐν Ἀχρεῦϲιν· οἵδ᾿ ὠϲτιοῦνται, πῶϲ δοκεῖϲ, περὶ τοῦ πρώτου ξύλου. ἀντὶ τοῦ διωθήϲονται περὶ τῆϲ προεδρείαϲ, ὡϲ ξυλίνων οὐϲῶν τῶν καθεδρῶν· ὅτι δὲ καὶ ἐκ λίθων, παντί που δῆλον. ἀπὸ ἐνεϲτῶτοϲ τοῦ ὡϲτίζω. ὁ δὲ λόγοϲ ὡϲ πρόϲ τινά ἐϲτι λεγόμενοϲ. καὶ Ὅμηρὸϲ· φαίηϲ κἀκμῆταϲ καὶ ἀτειρέαϲ. καί, ἔνθ᾿ οὐκ ἂν βρίζοντα ἴδοιϲ.

248 Ὠϲτιζομένη: ϲτενοχωρουμένη.

249 Ὠϲτικῶϲ: τὸ μετὰ βίαϲ καὶ ὠθιϲμοῦ. μηδὲ ὠϲτικῶϲ καὶ μετὰ βίαϲ πρὸϲ τὸν θάνατον ἔχειν.

250 Ὡϲ τὸ εἰκόϲ· ἥ τε παῖδα ὄντα ἱερῷ λόγῳ ἠγάπα τε, ὡϲ τὸ [*](Suid.) εἰκόϲ. διάφορα δὲ ϲημαίνει· πρέπον, ἀκόλουθον, εὔλογον· καὶ ἀντὶ τοῦ [*](Σ) τάχα.

251 Ὡϲ τύπῳ εἰπεῖν: ἀντὶ τοῦ ὡϲ κοινότερον καὶ καθόλου εἰπεῖν.

252 Ὡϲ οἷόν τε: ὡϲ δυνατόν.

253 Ὣϲ φάϲαν ἡ πληθύϲ: παῤ Ὁμήρῳ. πρὸϲ τὸ νοητὸν ἀπήντηκε· τῷ γὰρ ἔννοιαν ἔχοντι πλήθουϲ ὀνόματι πληθυντικὸν ῥῆμα ϲυνέζευξε. καί, ἀγρόμενοι πᾶϲ δῆμοϲ.

254 Ὡϲ ϲφόδρα: οἷον θαυμαϲτῶϲ, καὶ ὑπερφυῶϲ.

255 Ὤϲφροντο: ὠϲφραίνοντο. ἀντὶ τοῦ ᾔϲθοντο· διὰ οἴνου γάρ εἰϲι αἱ ϲπονδαί. δἰ αἰϲθήϲεωϲ δὲ ἡ αἴϲθηϲιϲ τῇ ἀναφορᾷ τοῦ οἴνου.

256 Ὠϲχοφόρια: Σκιράδοϲ Ἀθηνᾶϲ ἑορτή· ὦϲκαι γὰρ καὶ ὦϲχαι, τὰ μετὰ τῶν βοτρύων κλήματα.

257 Ὠϲχοφόροϲ: δύο ἦϲαν τῶν γένει καὶ πλούτῳ προεχόντων. ἡ δὲ ὤϲχη κλῆμά ἐϲτι, βότρυαϲ ἐξηρτημένουϲ ἔχον. ταύτην δ᾿ ἔνιοι ὀρεϲχάδα καλοῦϲιν.

258 Ὦτα κατεαγότα· ἤδη γὰρ ἐνίοιϲ τῶν τὰ ὦτα κατεαγότων καὶ διεφθαρμένων τὰϲ διανοίαϲ εἰϲ κωμῳδίαν ἐτράπη καὶ γέλωτα πολὺν τὰ τῆϲ φιλοϲοφίαϲ ἀπόρρητα. Δαμάϲκιόϲ φηϲι, διὰ τὸ τινὰϲ ἐκφερομυθεῖν τὰ τῆϲ φιλοϲοφίαϲ ἀπόρρητα.

259 Ὠτακουϲτεῖν· γενικῇ. τὰ κρύφια μανθάνειν ἐθέλειν διά τινων. [*](Δ) καὶ Ὠτακουϲτήϲ.

260 τάν, ὦ οὗτοϲ, ὦ τάλαν καὶ ὦ μέλεε: ταῦτα παρὰ τοῖϲ νεωτέροιϲ ὑπὸ μόνων λέγεται γυναικῶν, παρὰ δὲ τοῖϲ παλαιοῖϲ καὶ [*](248 sch. Ar. Lys. 330 249 μηδὲ sq. Marc. 9, 3, 3 250 ἥ— εἰκόϲ alt. Aelian. fr. 307 ἀκόλουθον cf. Ba 421, 30 τάχα cf. H v. εἰκόϲ, Ba 208, 31 252 Tim. cf. H, Moer. 214, 28 253 ═ sch. A (Aristonic.) in B 278 cf. An. Ox. 2, 469, 22 255 sch. Ar. Ach. 179 256 cf. H, Et. M. 824, 55; ἑορτή cf. L 257 Harp. 258 ἤδη—ἀπόρρητα Dam. fr. 77 Phot. B??bl. 341 b 1417 259 — γενικῇ cf. Synt. Laur., An. Ox. 4, 307, 10; l. cf. Ambr. 229 Ὠτακουϲτήϲ ═ Ambr. 223 260 — p. 629, 6 ἔταν ═ sch. Pl. Ap. 25 c cf. H; Tim. ═ Bk 318, 4; sch. Ar. Pl. 66, Hellad. ap. Phot Bibl. 530 b 2 sq., Et. M. 825, 13 (partim ex Orione 170, 26); Nicophont. fr. 29 (1, 780, K.) sed fort. Dem. 18, 312) [*](250 cf. v 0 853; διάφορα — καὶ ex v. El 83; τάχα cf. v. El 83 251 hinc 228 cf. v N 607 253 cf. v. A 367 257 cf. v. 0 725 258 cf. v. K 903 et v. τὰ ὦτα 260 cf. 84) [*](AF(GSM))[*]( 2 μηδὲ— 3 ἔχειν om F 3 τὸν om. A 250 om. A 4 τε pr.] γε Bhd. 5 διάφορα — καὶ om. F διάφορα SM: καὶ διάφορα δὲ G 251 om. F, non nov. gl. S 253 om. A 9 παρ 11 δῆμοϲ om. 13 διὰ — 16 καὶ om. F 14 αἰϲθήϲεωϲ] ὀϲφρήϲεωϲ Dind. 16 ὦϲκαι] ὄϲχαι vel ὦϲχοι Bhd. καὶ om. S 257 om. F 18 τῶν] τῷ A cf. v. O 725 19 οἱ δὲ ὦϲχοι GSM 21 ἤδη — καὶ] τῶν F 22 εἰϲ—24 ἀπόρρητα om. F 23 Δαμάϲκιόϲ—24 ἀπόρρητα om. GS 25 τὰ] τὸ G 27 οὖτοϲ] φίλε S ὦ τάλαν om. G μέλε ex 84 Gsf. 27 ταῦτα—p. 629, 9 ϲόν om. F)