Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
2378 Ἐπικίδναται: ἐπιϲκορπίζεται.
2379 Ἐπικινδυνότατοϲ.
2380 Ἐπικλάϲωϲιν: εἰϲ οἶκτον ἀγάγωϲι. μὴ καὶ πρὸϲ ὀλοφυρμὸν [*](Ε) τραπόμεοι τοὺϲ ϲτρατιώταϲ ἐπικλάϲωϲιν. Ἰώϲηποϲ· ὁ δὲ τοῖϲ ἔργοιϲ ἐφεϲτώϲ, παρ αὐτῷ γὰρ ἐμεμαθήκεϲαν, βραδυτῆτα ἐπικαλέϲαϲ τῆϲ ἀφίξεωϲ.
2381 Ἐπίκλαυτον: γοερόν, θρηνητικόν. Ἀριϲτοφάνηϲ Βατράχοιϲ· ἐπὶ βάρβαρον ἑζομένη πέταλον κελαρύζει ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον.
2382 Ἐπίκλημα: ἔγκλημα. Ἀγαθίαϲ· ἡγούμενοι δὲ ἀδύνατον [*](Ε) εἶναι, εὐπρεπέϲτατα ᾤοντο ἀποϲείϲαϲθαι τὸ ἐπίκλημα. καὶ αὖθιϲ· [*](Ε) ὁ δὲ Πάκοροϲ, ὁ Παρθυαίων βαϲιλεύϲ, καὶ ἄλλα τινὰ ἐπικλήματα ἐπέφερε Τραιανῷ βαϲιλεῖ, καὶ τὸ δοκεῖν ἐπίκλημα ἐποιεῖτο κατὰ Ῥωμαίων, ὅτι δόξαν ἐντὸϲ λ΄ ἡμερῶν μηδετέρουϲ παρὰ τὰ ξυγκεί μενα ἐπιτελεῖν, οἱ δὲ οὐ κατὰ τὸ θεϲπιϲθὲν ἐπιτειχίζουϲιν.
[*](2370 δοτικῇ ═ Synt. Gud. 2371 ὁ sq. App. Hisp. 64 fin. 2372 l. cf. Ambr. 1534. ἐπιθανάτιον ═ Ba 230, 3, H. Ἐπικήδειοϲ θρῆνοϲ ═ Ambr. 1415 2375 ═ Ba 230, 4, Et. Gen., Et. M. 360, 20 2374 aliter Ambr. 1462; l. ═ L 2375 cf. sch. Thuc. 6, 48, 1; — ποιεῖται ═ Ba 230, 5, Et M. 360, 21 cf. Et. Gen., Bk. 243, 27 ϲπένδει cf. sch. Thuc. 6, 48, 1 2376 ═ Synt Gud. 2377 — πολεμίων ═ Σᵃ, Ba 230, 7 cf. Et. Gen. ═ Et. M. 360, 22; l. ═ Ambr. 1489 Ἐπικηρυκεία alt. sq. Harp. ═ An. Ox. 2, 495, 1 cf. Et Gen. ═ Et. M 360, 23 Dem. 5, 18 2378 ═ Ba 230, 8 cf. H (in B 850) 2379 Ambr. 1403 2380 Ἰώϲηποϲ? 2381 Ar. Ran. 683—4 c sch. 2082 — ἔγκλημα ═ Ba 230, 9 Ambr. 1529 cf. H ἡγούμενοι—vs. 23 ἐπίκλημα Agath. 1, 12 p. 41 ὁ sq. Arr. Parth. fr. 32)[*](2370 cf. v. περίκειμαι 2371 Z 839 2375 cf. 2038 2378 cf. v. K 1589 2380 Z 839 2381 —2 Z 811)[*](A(GUFVM))[*]( 2370 ex GIM 1 δοτικῇ om. G mg. I ss. M 2 ᾔτει] ἡ V 9 ϲπένδεται coni. Bhd. cf. sch. 11 Ἐπικηρυκία utrob. AFMac (Ba) Ἐπικηρυκεία alt.] Hov. gl. A 12 ἀλλαγῶν V 12. 13 Φιλιππικῷ FVM Parp. plen. 14 Ἐπικίδραται V 15 Ἐπικινδενότατοϲ A 18 αὐτοῦ A ἐπικαλέϲαϲ FV Kust. (ad 2382 rettulit Hermann): ἐπικλάϲαϲ rell. 21 κελαρύξει Gl 24 Πάκηροϲ GIM Παrθαίων V 25 Τρ. τῷ βαϲιλεὶ GIVM τὸ AF: τῷ rell. corruptelam statuit Roos δοκεῖν] κεῖν V 26 μηδετέρουϲ Gsf.: μηδετέρου A μηδέτερον F μηδέτερα rell. 27 θεϲπιθὲν A ἀτειχίζουϲιν V)2383 Ἐπίκλην: ἐπωνυμίαν.
2384 Ἐπίκληροϲ: ὅταν παῖϲ ὀρφανὴ πατρὸϲ καὶ μητρὸϲ ἀδελφῶν [*](Σ) τε οὖϲα ἔρημοϲ, καὶ ταύτῃ τύχῃ ὑποκειμένη οὐϲία, ταύτην καλοῦϲιν ἐπίκληρον· ὁμοίωϲ δὲ καὶ τὴν ἤδῃ γεγαμημένην, ὅταν ᾖ ἐπὶ τῇ οὐϲίᾳ ὅλῃ καταλελειμμένη. καλοῦϲι γὰρ καὶ τὴν οὐϲίαν κλῆρον. καλεῖται δὲ ἐπίκληροϲ καὶ ἡ μηδέπω γεγαμημένη, ἀλλὰ παρὰ τῷ πατρὶ οὖϲα, καθότι καθήκει αὐτῇ πᾶϲα ἡ οὐϲία. καλοῦνται δὲ ἐπίκληροι, κἂν δύο ὦϲι κἂν πλείουϲ. τινὲϲ δὲ τὴν ἐπίκληρον καλοῦϲιν ἐπιπταματίδα καὶ πατροῦχον.
2385 Ἐπίκληροϲ: νόμοϲ ἦν Ἀθηναίοιϲ γνηϲίαϲ μὲν οὔϲηϲ θυγατρόϲ, [*](Ar.) νόθου δὲ υἱοῦ, μὴ κληρονομεῖν τὸν νόθον τὰ πατρῷα. ἢ ἡ μὴ ἔχουϲα ἀδελφοὺϲ ἑτέρουϲ ϲυγκληρονόμουϲ, ἀλλὰ μονοκληρονόμοϲ οὖϲα. ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἐξῆν τοῖϲ νόθοιϲ κληρονομεῖν, τἀργύριον διὰ χειρὸϲ ἐδίδοϲαν. νόμοϲ δὲ ἦν Ἀττικόϲ, τοῖϲ νόθοιϲ μέχρι ε΄ μνῶν καταλιμπάνειν. Ἀγαθίαϲ· ἐφοίτων δὲ γυναῖκεϲ ἀνὰ τοὺϲ προμαχῶναϲ, τυχὸν μὲν [*](Ε) μητέρεϲ οὖϲαι τῶν ἀπολωλότων, τυχὸν δὲ ἐπίκληροι, τυχὸν δὲ ὁτῳοῦν ἄλλῳ τρόπῳ μέλλον αὐταῖϲ.
2386 Ἐπίκληϲιν: ἐπωνυμίαν.
2387 Ἐπίκλητοϲ: ἔξωθεν ἐρχόμενοϲ. διὰ τῆϲ ἐπικλήτου καὶ [*](Δ) ἀλόγου λοιδορίαϲ ὑπέλαβε πιϲτότεροϲ φανήϲεϲθαι.
2388 Ἐπίκλητοϲ: ὁ ἐπί τινι καλούμενοϲ ὑποθέϲει. ὃν ἐν ταῖϲ ἀμηχανίαιϲ Ἰουδαῖοι ἐπίκλητον ἑαυτοῖϲ τύραννον προϲήγαγον.
[*](EV)2389 Ἐπικλινέϲ: ἐπιρρεπέϲ εἰϲ κακόν. ἐπικλινέϲ ἐϲτι τάλαντον. [*](Call) Καλλίμαχοϲ.
2390 Ἐπικλινὴϲ ὁδόϲ: καὶ κλίνεται τῆϲ ἐπικλινέοϲ, καὶ ἐπικλινοῦϲ.
[*](Δ)2391 Ἐπικλίντηϲ: ὁ ϲειϲμόϲ. καὶ κλίνεται ἐπικλίντου.
[*](Δ)2392 Ἐπίκλιντρον; εἶδοϲ κοϲμίου γυναικείου. τό τ᾿ ἐπίκλιντρον [*](Ar.) ἀποβάλοιϲ.
2393 Ἐπίκλοποϲ: ἀπατεών.
2394 Ἐπικλοπώτεροϲ: παραλογιϲτικώτεροϲ.
2395 Ἐπικλύϲαϲα: ἐπιδαψιλεύϲαϲα, καταβαλοῦϲα. ἡ οὖν Κλεοπάτρα [*](Ε) [*](2383 cf. Ba 230, 10, L, H 2384 cf. sch. Pl. Leg. 630 e, Bk. 256, 8, Eust. l. 674, 30; 675, 52 2385 καταλιμπάνειν sch. Ar. Av. 1652 —3 ἐφοίτων sq. Agath. 1, 12 p. 40 2386 ═ Ba 230, 11, sch. ε 273 cf. Et. M 360, 46 2387 — ἐρχόμενοϲ cf. H (gl. sacra) διὰ sq. Polyb. 8, 11, 2 ═ EV 2, 111, 19 — 20 2388 ὃν sq. los. Bell. 5,11 ═ EV 1, 105, 6—7 2389 Call (fr. 132K., 312S)c. sch. 2391 ═ Ambr 1364 2392 Ar. Eccl. 906 c. sch. 2398 ═ Σᵃ, Et. Gen Et. M. 360, 26, sch. x 281 cf. Ap. S. 73, 25 2395 ἡ sq. Aelian. fr. 55) [*](2383 cf. 2386 2385 Agath. cf. 3875 2386 cf. 2383, Z 802 2387—8 Z 792 2391 Z 792 2392 Z 811 2394 Z 792 2395 Z 839) [*](7 δὲ om GlM 11 ἡ om. A 13 δὲ om. GIVM 14 τοῖϲ νόθοιϲ Kust: A(GITFVM) τοὺϲ νόθουϲ omnes μνῶν] λιτρῶν ss. V 15 προμαχεῶναϲ 3875; πύργουϲ ss. 17 μέλον Agath. Kust. 22 προϲήγαγον F Exc.: προϲείγαγον A προειϲήγαγον rell. cf. Ios. 23 ἐϲτι] δὲ Gl τε Wilam. 25 καὶ alt. om. V 26 ἐπικλίντου] τῆϲ ἐπικλίντου l τῆϲ ἐπικλινεοῦϲ A cf. vs. 25 27 τ᾿ ex A, Ar.)
2396 Ἐπὶ κνάφου ἕλκειϲ: ὅτι διαφθείρειϲ. οἱ γὰρ κναφεῖϲ ἀκανθῶν ϲωρὸν ϲυϲτρέψαντεϲ ἱμάτια κνάφουϲιν. ὁ δὲ ϲωρὸϲ ἐλέγετο κνάφοϲ.
2397 Ἐπικναίει καὶ Ἐπέκναιεν.