Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1379 Ἓν κηρίον: ἐπὶ πολλῶν ὁμοφωνούντων, ἢ ϲταϲιαϲτῶν, ἢ [*](Prov.) ϲυνωμοτῶν.
1380 Ἐν Κλάρῳ: ὅτι ϲύνηθεϲ τοῖϲ παλαιοῖϲ τὸ λέγειν ἐπὶ μὲν τῶν [*](Ar.) θεῶν, ὁ ἐν Μελίτῃ, ὁ ἐν Κλάρῳ· ἐπὶ δὲ ἀνθρώπων, ὁ ἐκ Μελίτηϲ, ὁ ἐκ Κλάρου. ὡϲαύτωϲ καὶ ἐπὶ πάϲηϲ πόλεωϲ καὶ χώραϲ.
1381 Ἐν Λίμναιϲ Διονύϲιον: τόποϲ ἐϲτὶν ἐν Ἀθήναιϲ Λίμναι, ἐν [*](Harp.) ᾧ ὁ τιμώμενοϲ Διόνυϲοϲ.
1382 Ἐν λόγῳ: εν τῇ ὑποθέϲει. Ἀριϲτοφάνηϲ Ὄρνιϲιν· ἡμεῖϲ γὰρ [*](Ar.) ἄνδρεϲ οἱ παρόντεϲ ἐν λόγῳ.
1383 Ἐν μετεώρῳ ἦν ἡ ναῦϲ: ἀντὶ τοῦ πελάγιοϲ καὶ μὴ ἐπ᾿ [*](Ε + Thov.) ἀγκυρῶν ἱϲταμένη, ἀλλὰ ἀπέχουϲα τῆϲ γῆϲ.
1384 Ἐν μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφοϲ κρατήϲω· ὅ τε Ἁρμόδιοϲ καὶ [*](Ar.?) Ἀρϲτογείτων μύρτοιϲ ῥίψαντεϲ τὸ ξίφοϲ Ἵππαρχον τὸν τύραννον ἀπέκτειναν.
1385 Ἐνόδιον: τὸ ἐπὶ τῆϲ ὁδοῦ. ἐνᾠ διον δὲ τὸ ἐνώτιον· [*](Δ) παρὰ τὸ οἰδεῖν τὰ ὦτα.
[*](1373 —ϲεμνόν ═ Ba 222, 12, H κατὰ νοῦν sch. Thuc. 7, 50, 5 καὶ δὴ sq Nic. Dam. attr. Bhd. cf. v. A 4309 (fr. 55) 1374 Thdr. in Ps. 75, 11 PG 80, 1476h 1075 cf. Synt Gud. p. 590; —ἐνθυμηθείϲ ═ An. Ox. 4, 291, 30 αἰτιατικῇ ═ Synt Laur. 1376 ═ Ba 222,11 1377 cf Zen. Hi 59, cuius init. ═ Paus. Att. fr. 222 ap. Eust. l. 368, 41; sch. Pl. Lach. 187b 1373 cf Zen. Ill 59, Paus. fr. 222; l. lul. lmp. Or. 2, p 56c 1379 Philol. Suppl. 6, 262 n. 406 1380 sch. Ar. Ran. 501 (plenius) 1381 Harp. 1382 Ar. Av. 30c sch. (non an. white) 1383 ἀντὶ sq. cf. sch. Thuc. 1, 48, 2 4384 cf. sch. Ar. Lys. 632 1385 ὀδοῦ ═ Ambr 1000 Ἐνᾠδιον sq. ═ An Ox. 2, 4 33, 11 cf Orion. ap. Et. M. 345, 4, Ambr. 999)[*](1373—4 Z 736 137 Z 736 1333 cf. v. μετεώρουϲ. Z 737 1384 cf. vv. Α 305 et 3975, v. φορήϲω 1 1385 cf. 1404. Z 737)[*](1375 om F V, extra ord 5 καὶ— 6 ἐνθυμούμενοϲ om. T 8 Ante 1377 A(GITFVM) παριμία· add. A 9 δυϲχερῆ G V: δυϲχερῶϲT cp.rell. 9. 10 ϲτγρμτεύεϲθαι M 12 ἐμιϲθοφόρει GT cp. l 1380 —1 om. T 16 τὸ del. Bhd. 20 Διὸ νύϲιοϲ Vua Μac 26 δίψαντεϲ] κρύψαντεϲ Meurs. Port. 29 ὦτα] διὰ τοῦ ω μεγάλου add. F cf. Zon.)1387 Ἐν ὅλμῳ ἐκοιμήθη: οἱ μὲν ὅλμον φαϲὶ μαντεῖον, οἱ δὲ τοὺϲ ἐν ὅλμῳ κοιμηθένταϲ μαντικοὺϲ γίνεϲθαι. ὅτι καὶ οἱ τρίποδεϲ τοῦ πόλοϲ ὅλμοι καλοῦνται.
1388 Ἐνόν: δυνατόν· ἢ ἐνυπάρχον. οἱ δὲ οἶα δήπου θυϲίαν [*](Ε) λιτὴν ἐκ τῶν ἐνόντων καὶ παρόντων προϲαχθεῖϲαν αὐτοῖϲ ἐπαινοῦντεϲ.
1389 Ἐννοῶ· αἰτιατικῇ.
1390 Ἐνόπη: πόλεμοϲ. μάχη. Ὅμηροϲ· Τρῶεϲ μὲν κλαγγῇ ἐνοπῇ [*](Anth.) Ἰ ἴϲαν, ὄρνιθεϲ ὥϲ. καὶ αὖθιϲ· οἷά περ οὐκ ἐνοπᾶϲ, ἀλλὰ χορῶν ἔναρα, οἷϲ θάλαμον κοϲμεῖτε γαμήλιον.
1391 Ἔνοπτρον: τὸ κάτοπτρον.
1392 Ἐνόρϲαϲ· ἐμβαλών.
1393 Ἔνορχα: ἄρϲενα.
1394 Ἔνοϲ: ὁ ἐνιαυτόϲ.
1395 Ἐνόϲει: ἠρρώϲτει. ὁ δὲ ἔπραττε κακῶϲ, καὶ πᾶϲα ἡ οἰκία αὐτῷ ἐνόϲει, καὶ τὰ τῆϲ ἐμπορίαϲ ἐπικερδῆ ἥκιϲτα αὐτῷ ἦν.
1396 Ἐννοϲίγαιοϲ: ὁ κινῶν τὴν γῆν, ϲειϲμοὺϲ ποιῶν.
1397 Ἔνοϲιϲ: ἡ κίνηϲιϲ.
1398 Ἐνοϲίχ θων: ϲείων τὴν γῆν.