Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Synt.)

1399 Ἐνοῦμ αι· δοτικῇ.

[*](Soph.)

1400 Ἔννουϲ: ὁ ϲυνετόϲ. Σοφοκλῆϲ· ἔννουϲ τὰ καινὰ τοῖϲ πάλαι τεκμαίρεται. ἔννουϲ ἀνὴρ διά τῶν φθαϲάντων τὰ παρόντα γινώϲκει. εἰ γὰρ ὁ ὑπὸ Ἀπόλλωνοϲ δοθεὶϲ χρηϲμὸϲ ἠκύρωται, δηλονότι καὶ τὰ [*](Ε) νῦν, ἐμαντεύϲατο ὁ Τειρεϲίαϲ. καὶ αὖθιϲ· ταῦτα δράϲαϲ ὕϲτερον ἔννουϲ ἐγένετο, καὶ ἐϲωφρόνηϲεν.

[*](1386 praeter ἐν ἔργῳ ═ An. Οx. 2, 441, 18, H (alioqui interpol.); l. ═ Σa 1337 cf. Zen. Ill 63 ex Aristoph. y. (p. 239 Nauck), H, Ta us Att. fr. 167 ap. Eust. l. 836, 42; Et. M. 344, 48 Et. Gen. 1388 ἐνυπάρχον ═ H; —δυνατόν ═ Ambr. 975; ἐνυπάρχον cf. Ambr. 976 οl sq. Aeliau) fr 254 1389 ═ Synt. Gud., An. Ox. 4, 292,4 1690 μάχη ═ Ambr. 943; 5 οἱά sq. Anth. 6,163, 67 1391 cf. H, aliter Ambr. 978 1392 ═ Ambr. 1043, H (in 0 62) 1393 ═ Ba 222, 24 cf. Ambr. 979 1394 ═ Ambr. 874, Et M 432, 3 cf. Ps Herodian 33 1395 ὁ sq. Aelian. fr. 71 1306 ═ Σa, Ba 222, 25 cf H ═ sch. H, 455, Et. M. 344, 45, Et. Gen. 1397 ═ Ambr. 939, Ps Herodian. 34, H, Ap. S. 64, 10 68, 21 cf. Et. M. 344, 44 ═ Et Gen. 1698 ═ H cf sch. α 74 1399 ═ Synt. Gud. et Laur., An. Ox. 4, 292, 7 1400 Τειρεϲίαϲ Soph. 0T 916 c. sch. ταῦτα sq. fort. Aelian.)[*](1336 Z 720 1387 cf. v. ὅλμοϲ 1388 cf. 1675. Z 737 1300 Z 729. Anth. cf. 1124 1301 Z 737 1392 Z 750 1303 Z 718 ═ 738 1305 cf. 2858 et v. πράττω 1396 Z 718 1397 cf. v l162 Z 729 1400 Z 718)[*](A (GITFVM))[*]( 1 ἐν ἔργοιϲ om. F Zon. 6 ἐνόντων] ἔντων A 9 ἐνωπᾶϲ A GI; κατά πρόϲωπον mg. add. lM χορῶν V M; χωρῶν GIT χάρων A 16 αὐτῷ pr. AGlT , v. l. v. πράττω: αὐτοῦ F VM αὐτῷ alt. om. F V 17 Ἐνοϲίγαιοϲ G F V κιρνῶν A 21 ἔννουϲ alt—25 ἐϲωφρόνηϲεν om. T; ἔννουϲ —24 Τειρεϲίαϲ post 25 ἐϲωφρόνηϲεν praemisso καὶ αὖθιϲ (vs 24) omnes, transpos. Kust. 23 εἰ γάρ ὁ γὰρ F V M ὑπὸ] ἀπό AV ἡκύρωϲται in ἡκύραϲται corr. A 24 δράϲαϲ] γράψαϲ Gl)
289

1401 Ἐ νοφθαλμιϲμῶν: θεαμάτων.

[*](Σ)

1402 Ἐνοχλῷ ϲοι. δοτικῇ. ἐϲτι δὲ καὶ αίτιατικῇ ὁ δὲ ὢκυτάτοιϲ [*](Δ) ἳπποιϲ αὐτὸν ἠνώχλει καὶ ὑπέφευγεν.

[*](Synt.)

1403 Ἐνοχοϲ: ὑπαίτιοϲ. Τίμαιοϲ κατὰ τοῦ Ἐφόρου πεποίηται καταδρομήν, αὐτὸϲ ἄν δυϲὶν ἁμαρτήμαϲιν ἔνοχοϲ, τῷ μὲν ὅτι πικρῶϲ [*](EV) κατηγορεῖ τῶν πέλαϲ ἐπὶ τούτοιϲ οἷϲ αὐτὸϲ ἔνοχόϲ ἐϲτι, τῷ δὲ ὅτι καθόλου διέφθαρται τῆ ψυχῇ, τοιαύταϲ ἀποφάϲειϲ ἐντιθέμενοϲ τοῖϲ ὑπομνήμαϲι.

1404 Ἐνώδιον: τὸ ἐνώτιον. παρὰ τὸ οἰδεῖν τὰ ὦτα.

[*](Rel.)

1405 Ἐνώμ α: ἐκίνει.

[*]( Δ)

1406 Ἐνωμόρξατο: ἀπεμάξατο, ἀπεψήϲατο.

[*](Σ)

1407 Ἐνωμοτάρχηϲ: τάξεώϲ τινοϲ ϲτρατιωτικῆϲ ἄρχων παρὰ Λακεδαιμονίοιϲ.

[*](Σ)

1408 Ἐνωμοτία: τάξιϲ τιϲ ϲτρατιωτικὴ ἀνδρῶν ε΄ καὶ κ΄ παρὰ Λακεδαιμονίοιϲ. [*](Σ) εἴρηται δὲ ἀπὸ τοῦ ὀμνύναι αὐτοὺϲ μὴ λείψειν τὴν τάξι. οἱ δὲ ἐνωμοτίαν τὸ ἥμιϲυ τοῦ λόχου· τὸ αὐτὸ δὲ καὶ δεκανία· [*](Τaot.) οἱ δὲ τὸ τέταρτον τοῦ λόχου ἐνωμοτίαν φαϲί. καὶ Ἐνωμοτάρχηϲ, ὁ αὐτῆϲ ἄρχων.

1409 Ἐνωμοτία: ἡ ἀνταρϲία.

[*]( Δ)

1410 Ἐνώμοτοϲ: ἔνοχοϲ τοῖϲ ὅρκοιϲ, βέβαιοϲ. καὶ ὁ ἀντάρτηϲ.

[*]( Σ|)

1411 Ἐνωμότωϲ: ἐπιρρηματικῶϲ ὁμοίωϲ.

[*]( Δ)

1412 Ἐνών: ἐνυπάρχων. παρήγγειλε μὴ ἄρα πού τιϲ ἀπὸ τῆϲ ἄλληϲ [*](Ε) ϲτρατείαϲ ἐνὼν ἐπηρεάζοι αὐτοῖϲ.

1413 Ἐνωπή: ἡ πρόϲοψιϲ.

[*](Δ)

1414 Ἐνώπια: εὐθέα.

[*](Σ)

1415 Ἐνώ πιον καὶ Ἐνώπιοϲ καὶ Ἐνωπίωϲ: ἔμπροϲθεν.

[*]( Δ)

1416 Ἐνωρμίϲθη: προϲωρμίϲθη.

[*](Σ)

1417 Ἐννώϲαϲ: παρὰ Ἡροδότῳ ἀντὶ τοῦ διανοηθείϲ.

[*](Hdt.)[*](1401 ═ Ba 222, 27 1402 Ἐνοχλῶ ═ Ambr. 1001 δοτικῇ—αἰτιατικῇ cf. Vind. 37, Synt. Gud., Bk. 135, 26; δοτικῇ cf. Synt. Laur. ὁ sq. fort. Cass. D. 1403 Τίμαιοϲ sq. Polyb 12, 23, 1 —2 ═ EV 2, 133, 1 —5 1404 cf. ad 1385 1405 ═ Ambr 1044, sch. 218, H, Et. M. 345, 14 1408 ═ Ba 222, 22 1407 ═ Ba 223, 8, Lex. rhet. ap. Et. Gen. et Et. M. 345,12 1408 ═ τάξιν praeter ἀνδρῶν— κ ═ Et. Gen Et. M. 345, 10; εἴρηται—τάξιν ═ Tim. οἱ sq. Tact. 4 1409 aliter Ambr. 973 1410 βέβαιοϲ ═ Ba 221, 10, Et Gen., Lex. rhet. ap. Et. M. 345, 8; —ὅρκοιϲ ═ Ambr. 896 cf. H 1411 l. ═ Ambr.1120 1413 ═ Ambr. 942 cf. Ap. S.69, 29, H 1414 cf. Σa, Ba 223, 7, H 1415 Ἐνώπιον Ambr. 1002 cf. 1119hA. Ἐνωπίωϲ sq. cf. Ambr. 1119a b 1416 ═ Ba 223, 10 1417 Gl. Hdt. 1, 68)[*](140τ Z 718 1402 Z 750 1403 cf. v. Τίμαιοϲ 1404 cf. 1385 1407 Z 720 1408 Tact. cf post litt. Ψ. Z 720 et 732 1409 Z 732 1410 Z 720 1412 Z 752 1413 Z 732 1414 Z 740 1415 Z 720 et 75 1416 7 Z 752)[*](2 δοτική—3 ὑπέφευγεν om. F V 1404 om. GIT 14 Ἐνωμοτία—Λακεὁαιμανίοιϲ A(GITFVΜ) om. A 16 τὸ pr. ] φαϲὶ τό V cf. vs. 17 τὸ pr.—17 ἐνωμοτίαν om. A 16 δὲ alt. om. I 16, 17 δεκανίαν GIT 19 ᾀταρϲία A 28 ἀντὶ τοῦ om. F VM Loxicographi gracei, Suides II ed Adler.)
290

1418 Ἔνωϲιϲ: διεϲτώτων πραγμάτων κοινωνικὴ ϲυνδρομή. κατὰ δέκα δὲ τρόπουϲ εἴρηται παρὰ τῇ θείᾳ γραφῇ. ἕνωϲιϲ δὲ εἴρηται διὰ τὸ εἰϲ ἕν ϲυνωθεῖϲθαι τὰ πράγματα. γίνεται δὲ κατὰ δέκα τρόπουϲ. κατ’ οὐϲίαν, ὡϲ ἐπὶ τῶν ὑποϲτάϲεων, τουτέϲτι τῶν ἀτόμων. καθ’ ὑπόϲταϲιν, ὡϲ ἐπὶ ψυχῆϲ καὶ ϲώματοϲ. κατὰ ϲχέϲιν, ὡϲ ἐπὶ τῶν γνωμῶν, ὡϲ εἰϲ ἓν θέλημα. κατὰ παράθεϲιν, ὡϲ ἐπὶ τῶν ϲανίδων. κατὰ ἁρμονίαν, ὡϲ ἐπὶ τῶν λίθων. κατὰ κρᾶϲιν, ὡϲ ἐπὶ τῶν ὑγρῶν, οἴνου καὶ ὕδατοϲ. κατὰ φύρϲιν, ὡϲ ἐπὶ τῶν ξηρῶν καὶ ὑγρῶν, ἀλεύρου καὶ ὕδατοϲ. κατά ϲύγχυϲιν, ὣϲ ἐπὶ τῶν τηκτῶν, κηροῦ καὶ πίϲϲηϲ. κατὰ ϲωρείαν, ὡϲ ἐπὶ τῶν ξηρῶν, ϲίτου καὶ κριθῆϲ. κατὰ ϲυναλοιφήν, ὡϲ ἐπὶ τῶν ἀποϲπωμένων καὶ αὖθιϲ ἀποκαθιϲταμένων, οἷον λαμπάδοϲ πυρὸϲ προερχομένηϲ, καὶ πάλιν ἀποκαθιϲταμένηϲ.