Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1 ϲυγχώρει.
2 Ἐάγη: ἐθραύϲθη, ἐκλάϲθη.
3 Ἔαδή: ἄγε δή.
4 Ἐαδότα: ἀρέϲκοντα. ἥδω ἥϲω ἢδα, διαλύϲει ἕαδα, ἑαδὼϲ ἑαδότοϲ ἑαδότα.
5 Ἐακότεϲ: παρῃτημένοι, ἀποπεπαυκότεϲ.
7 Ἐάν· ὁλοκλήρωϲ οἱ περὶ Θουκυδίδην τότε λέγουϲιν ὅτε προτέτακται ὁ η, ὅταν δὲ μὴ οὕτωϲ ἔχη τάξεωϲ, ϲυνῃρημένωϲ λέγει. ἐν δευτέρᾳ· ἢ ἐὰν οἱ πολέμιοι νηῖτῃ ϲτρατῷ ἐπιπλέωϲιν. ἢ ἐὰν βιαϲθῇ ὑπάρχει τοῖϲ ἀποϲτήϲαϲι πολεμίοιϲ.
8 Ἑανόν: τὸ λεπτόν.
9 Ἑανῷ λιτί: οὕτω κέκληκε τὸν λεπτόν. καὶ αὖθιϲ· ἁ μεγάλα [*](Anth.) δ’ Αἴγυπτοϲ ἑανῷ δάψατο χαίτην.
10 Ἔαρ: εὐκραϲὶα τοῦ ἀέροϲ· ὥρα τοῦ ἔτουϲ κατὰ τὴν πρὸϲ ἡμᾶϲ [*](Ecl.) τοῦ ἡλίου πορείαν. κλίνεται δὲ ἔαροϲ καὶ κράϲει ἦροϲ· καὶ ἡ δοτικὴ ἔαρι καὶ κράϲει ἦρι. ἔαρ λέγεται καὶ τὸ αἷμα διὰ τὸ ἐν τῷ [*](Call.) ἔαρι πλεονάζειν. ἦχι κονίϲτραι ἄξεινοι λύθρῳ τε καὶ εἴαρι πεπλήθαϲι. πλεοναϲμῷ τοῦ
11 Ἔαροϲ χρῄζει: ἐπειδὴ παλαιὸν χιτῶνα ἔχει. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· δεῖϲθαι δ’ ἔοικεν οὐκ ὀλίγων χελιδόνων. μία γὰρ χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ.