Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
765 Διαϲπώμενοϲ: ϲυντρίβων καὶ κατακλῶν.
[*]( Δ)766 Διάϲταϲιϲ: Ἀντιφῶν ἀντὶ τοῦ διακόϲμηϲιϲ.
[*](Harp.)767 Διαϲτελλόμενοϲ: διαχωριζόμενοϲ.
[*]( Σ)768 Διαϲτῆϲαι: ἀντὶ τοῦ διαταράξαι καὶ οἷον ἀδύνατον ποιῆϲαι.
[*]( Harp.)769 Διαϲτήτην: ἐχωρίϲθηϲαν.
770 Διαϲτείχειν: διέρχεϲθαι.
[*]( Σ)771 Διαϲτείχονταϲ: διαπορευομένουϲ. καὶ Διαϲτείχουϲαν, [*](Σ) διερχομένην.
772 Διαϲτολή: διαχώρηϲιϲ, ἐξοχή. οὐ χρὴ θαυμάζειν, εἰ φιλοτιμότερον ἐξηγούμεθα τὰ κατὰ τὸν Σκιπίωνα καὶ πᾶν τὸ ῥηθὲν ὑπ᾿ [*](Ε) αὐτοῦ μετὰ διαϲτολῆϲ ἐξαγγέλλομεν.
773 Διαϲύρω· αἰτιατικῇ.
[*](Synt.)[*](755 διαϲκορπίζουϲι ═ Ba 196, 8 cf. sch. Ε 526; H v. διαϲκεδάϲει οὕτε sq. los. Bell. 3, 74 756 διαϲκευαζόμενοϲ] v. Λυδοὶ Μάγνητοϲ contulit Bhd. Διαϲκευάϲαϲθαι sq. Harp; Isac. fr. 76 757 ἀπὸ —γραμμάτων fort. lulian. lmp. 758 ἐδόκει sq. Xen. An. 4, 4, 14 759 ═ Ambr. 729 760 διαξύων ═ Ba 196, 10, Σa διακαίων ═ Ambr. 674 762 τοὺϲ μὲν sq. Polyb. fr. 1216 768 ═ Synt. Laur. 764 sch. Λ 754 cf. H, Et. M. 271. 9 765— ϲυντρίβων ═ Ambr. 709 706 Harp.; Antiph. fr. 113 767 ═ Ba196,14 768 Harp. 769 sch. Α 6 cf. Ambr. 710, Et. M 270, 53 770 ═ Ba 196, 11 771 ═ Ba 196, 12 et 13 cf. H 772 οὐ sq. Polyb. 36, 8, 6 773 ═ Synt. Laur.)[*](756 cf. v. Ε 3657 757 Z 514 759 Z 533 761 Z 533 766 Z 514 767 —8 Z 533 771 Z 538 772 Z 514)[*](5 διατκευαζόμενα l cp. AG καὶ alt. om. FVM, nov. gl. 6 ἴϲωϲ om. T A(GITFVM) Ἰϲαῖοϲ Harp. plen. 7 ἀνερχόμενοϲ FVM 12 διαξίων A διαξέων Ba Σa 17 τὸ] τὰϲ FM 768—9 extra ord. 28, 29 φιλοτιμώτερον A 29 Σκηπίωνα Aac Iec Mac)775 Διαϲχών: διελθών, διαϲτήϲαϲ. Πολύβιοϲ· ὁ δὲ διαϲχὼν τῶν [*](Ε) πολεμίων ὡϲ τρία ϲτάδια κατεϲτρατοπέδευϲε, μεταξὺ λαβὼν τὸν ποταμόν.
776 Διατάγματα· ὁ δὲ διατάγματα προθεὶϲ ἱκέτευε τὸν δῆμον εἰϲ διαλλαγὰϲ ἐλθεῖν καὶ αὐτοῖϲ ἀμνηϲτίαν ὑπιϲχνεῖτο. ἀντὶ τοῦ λήθην τῶν ἐπταιϲμένων.
777 Διαττᾶν: ϲήθειν.
778 Διατατικώτερον· Πολύβιοϲ· τοῦτ᾿ ἄμεινον ὑπολαμβάνοντεϲ εἶναι καὶ διατατικώτερον, τὸ μήτε τῷ καιρῷ μήτε ταῖϲ ἐκκληϲιαϲτικαῖϲ καὶ παραϲτατικαῖϲ διαθέϲεϲι περιγίνεϲθαι τῶν ἐναντίων.
779 Διαταφρεύει: διαϲκάπτει.
780 Διατάχουϲ· ἐπίρρημα· διὰ ταχέων δέ.
781 Διατεθώκηται: τεθρόνιϲται, διεχώριϲται.
782 Διατεθρυλημένοϲ τὰ ὦτα: οἷον κατηδολεϲχημένοϲ. ἢ οἷον πλειϲτάκιϲ καὶ περὶ τῶν αὐτῶν πλεῖϲτα ἀκηκοώϲ.
783 Διατεθρυμμένοϲ: διακεκλαϲμένοϲ.
784 Διατεκμαίρεται: ϲτοχάζεται.