Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1539 Δρῶπαξ: ὁ κεκαλλωπιϲμένοϲ ἀνήρ. πολλοὺϲ ὁρῶ διὰ τὴν ὑγίειαν ἐπὶ τὸν ξυρὸν καὶ τὸν δρώπακα καταφεύγονταϲ.
1540 Δρωπίδηϲ: ὄνομα κύριον.
1511 Δρύινοϲ: ξύλινοϲ, ὡϲ ἄν τιϲ εἴποι λίθινοϲ· πᾶν γὰρ ξύλον δρῦϲ καλεῖται κατὰ τὸ γενικὸν ἀπὸ τούτου. καὶ τὰ ἀκρόδρυα καὶ δρύφακτοι καὶ δρυμοὶ καὶ δόρατα καὶ δούρειοϲ ἵπποϲ καὶ δρυπέπειϲ ἐλάαι. ἴϲωϲ καὶ δρυπετεῖϲ αἱ ἀπὸ τοῦ δένδρου πεϲοῦϲαι. δρυπεπεῖϲ οὖν αἱ παῤ ἡμῖν ῥουπάται.
1542 Δρυίδαι: παρὰ Γαλάταιϲ οἱ φιλόϲοφοι καὶ ϲεμνόθεοι.
1543 Δρυμόϲ: ἐν τῷ Παραπρεϲβείαϲ Δημοϲθένηϲ. πόλιϲ ἐϲτὶ μεταξὺ Βοιωτίαϲ καὶ τῆϲ Ἀττικῆϲ.
[*](1535 vs. 3 ἀργῶϲ sq. Astramps. 1536 — ἐνεργούμενα ═ Ba 202, 5, gl Dionys. PG 4, 25 cf. Ps. Herodian., H Δρωμένων sq. ═ Ambr. 1032, H 1537 Phryn. fr. 302(?). δράτωϲαν fort. sch. Ar. Nu. 458; χρήϲθων sq. sch. Ar. Nu. 439 1538 — ϲυνάγω ═ Ludw. 25, 17. τρυγῶ L cf. Ambr 1037. Δρωπὰ — δρεπτά cf, H v. δροπάϲ ═ Soph. fr. 440 τὰ δρέπανα ═ Ambr. 1028 1539 l. ═ Ludw. 25, 17 πολλοὺϲ sq. Synes. Enc. calv. PG 6 66, 1188c d 1540 ═ Ambr. 999 1541 — vs. 19 καλεῖται ═ Et. M. 288, 21, Et. Gen.; ξύλινοϲ ═ H; πᾶν —καλεῖται cf. sch. Λ 86, sch. Soph. Truch. 766, sch. Ar Eq. 675, H v. δρῦϲ, sch. Nic. Th. 28, Thom. 95, 12. vs. 20. 21 δρυπέπειϲ ἐλάαι Ath. 2, 56a ═ Eup. fr. 312 cf. Eust. l. 211, 18, Poll. 6, 45, Thom. 96, 2, Ambr. 1019 vs. 21 δρυπετεῖϲ - πεϲοῦϲαι cf. H 1542 Laert. prooem. 1 1543 Harp.; Dem. 19, 326)[*](1535 Astramps. cf. v. 3786 4536 Z 572 1537 Z 574 1538 Z 572 at 574 1539 Z 570 1541 hinc 1549 extr.; cf. 4429, v. E 729 1542 Z 569)[*](A(GITFVM))[*]( 1 τουτέϲτιν —μορφῇ om. F mg. M 2 ἐπὶ pr.] ἐν Gl ἐφάνη ed. pr., sch. ὡϲ—3 ἔργῳ om. T 7 Δρώντων G Zon. Ar.: Δρώτων rell. 8 Ἀττικῶν F sch.; Ἀττικῶϲ A Ἀττικὴ rell. Zon. 9 ποιήτωϲαν AFM 11 Δρωπτὰ ed. pr. 12 δρέπτανα A Δρωπακίζειν—14 αὐτάϲ om. FV sed sed hab. Zon., ante gl. M, nov. gl. GITM. 15 πολλοὺϲ] Συνέϲιοϲ praemisit T 1541 —2 inverao ordine 20 δρυπέπειϲ AV Ath. Eust. (Ambr.): δρυπέτειϲ rell. Poll. Thom. cf. p. 143, 20 et 23 Zon. 21 ἴϲωϲ — 22 ῥουπιάται om. GT mg. AM καὶ δρυπετεῖϲ om. F δρυπεπεῖϲ—22 ῥουπάται om IFV δρυπεπεῖϲ A: δρυπέτ M 24 Δημοϲθένηϲ FV Harp.: Δηλμοϲθένουϲ M cp. rell.)1544 Δρυμόϲ: ὁ ϲύνδενδροϲ τόποϲ. ἐν τοῖϲ δρυμοῖϲ αὐτόματοϲ [*](Σ) ἐξάπτεται φλὸξ τῶν δένδρων ὑπὸ ϲφοδροῦ πνεύματοϲ κινουμένων [*](Ε) καὶ ἀλλήλοιϲ ἐντριβομένων.
1545 Δρυοκοίτηϲ· ἀκρίδι τῇ κατ᾿ ἄρουραν ἀηδόνι καὶ δρυοκοίτῃ [*](Anth.) τέττιγι ξυνὸν τύμβον ἔτευξε Μυρὼ παρθένιον ϲτάξαϲα κόρη δάκρυ.
1546 Δρύοπεϲ: ἔθνοϲ περὶ τὴν Πυθῶνα ἄδικον, ὃ Ἡρακλῆϲ μετῴκιϲεν. ὅτε γὰρ τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον ἔφερεν, ἐζήτει αὐτοὺϲ τροφήν· οἱ δὲ οὐκ ἔδωκαν.
1547 Δρύοχοι: πάτταλοι, οἱ ἐντιθέμενοι ναυπηγουμένηϲ νεώϲ. [*](Ar.) καταχρηϲτικῶϲ δὲ τὰ προοίμια. Ἀριϲτοφάνηϲ· Ἀγάθων ἄρχεται δρυόχουϲ τιθέναι δράματοϲ ἀρχάϲ. κάμπτει δὲ νέαϲ ἁψίδαϲ ἐπῶν, τὰ δὲ τορεύει, τὰ δὲ κολλομελεῖ καὶ γνωμοτυπεῖ κἀντονομάζει καὶ κηροχυτεῖ καὶ γογγυλίζει καὶ χιανεύει καὶ λαικάζει. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· τὸν [*](Anth.) δ᾿ ἔτι θείηϲ εὔϲτοχον ἐν πότῳ, τὸν δὲ κατὰ δρυόχουϲ. Δρυόχουϲ [*](Σ) Πλάτων ἐν Τιμαίῳ καλεῖ τὰ ϲτηρίγματα τῆϲ πηγνυμένηϲ νεώϲ. ϲτόλου δ᾿ ἐκ δρυόχων ναυπηγουμένου καθ᾿ ἕνα καιρὸν λαθεῖν ἀδύνατον.
[*](Ε)1548 Δρύππα· ἅτ᾿ ἐφιουλκὶϲ δρύππα καὶ τυροῦ δρύψια κυκλιάδων. [*](Anth.) τουτέϲτιν ἐλαία καὶ τυροῦ ξέϲματα περιφεροῦϲ.
1549 Δρυπέπηϲ: ὁ πέπειροϲ καρπὸϲ τῶν δένδρων. ἡ ἐπὶ τῶν [*](Σ Ar.) δένδρων πεπανθεῖϲα ἐλαία· ὡϲαύτωϲ καὶ ἡ ἰϲχάϲ. καὶ Δρύπεπα. τήν θ᾿ ἁλίπαϲτον δρύπεπα. τουτέϲτιν ἐλαίαν. καὶ τὸ πληθυντικὸν [*](Anth. + Ar.) δρυπεπεῖϲ.
1550 Δρυπολεῖν: τὸ ξύλοιϲ πολιορκεῖν.
[*](Suid.)1551 Δρῦϲ: ἔϲτι μὲν πόλιϲ ἐν Ἠπείρῳ· ἔϲτι δὲ καὶ ἑτέρα ἐν [*](Harp.) Θράκῃ.
1552 Δρῦϲ: τὸ δένδρον, τὸ δρύϲ βραχύ. οὐκέτι θελγομέναϲ, [*](Δ Anth.) Ὀρφεῦ, δρύαϲ, οὐκέτι πέτραιϲ ἄξειϲ. καὶ Ὅμηροϲ· ἢ δρυὸϲ ἢ πεύκηϲ, τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ.
[*](1544 τόποϲ ═ Et. Gen., Et. M, 288, 23 cf. H, sch. Λ 118 1545 Anth. 7, 190, 1 —3 1547 Ar. Th. 49, 52—57 c. sch. 52 vs. 13 τὸν—14 δρυόχουϲ pr. Anth 6, 16, 5—6 vs. 14 Δρυόχουϲ—15 νέωϲ Tim. ═ sch. Pl. Tim. 81 b cf. Et. M. 288, 42 ═ Et. M. 1548 — κυκλιάδων Anth. 6, 299, 34 1549 πεπανθεῖϲα cf cod, Marc 433 in Rh. Mus. 49, 627. δένδρων ═ Σa; Ba 201, 28 ═ Ambr. 993 ἐπὶ —ἰϲχάϲ sch. Ar. Lys. 564 vs 22 τήν—δρύπεπα Anth 6, 191, 3—4 1551 Harp 1552 δένδρον ═ Ps. Herodian. 25 cf. Ba 201, 30, H οὐκέτι— ἄξειϲ Anth. 7, 8, 1—2 ἢ δρυὸϲ sq. ψ 328)[*](1544 cf. 1530 1546 hinc vv. Ε 3104 et 349, Z 569 1547 hinc v. χιανεύει, cf v. λαικαϲτήϲ. Z 569 1548 Z 571 1549 cf. v. Γ 187, v. Ε 729, v. ψινάδεϲ. hinc Eust. O. 1726, 7, Z 569. vs. 22 καὶ sq. ex 1541 1550 Z 574 1552 Z 569)[*](6 παρὰ AIT 10 ἄρχεται FVM v. χιανεύει, Zon.: ἔρχεται rell. A(GITFVM) 12 κολλομελεῖ AT v. χιανεύει: κολλομελῆ Gl κολομελεῖ VM κολομελλεῖ F 14 πότῳ] τόπῳ TF πόντῳ Anth. 18 Δρύπτα utrob. lacTF Zon. 19 ξύϲματα GIT 20 Δρυπέτηϲ GF Ba cf. p. 142, 21; 143, 23 ἡ—21 δένδρων om. AV 22 ἐλάαν A ἐλαία GIT καὶ —23 δρυπεπεῖϲ om. FVM 23 δρυπετεῖϲ lG cf. p. 142, 20 1552 non nov. gl. A 28 πέτραϲ Bas. Anth.)1554 Δρύφακτοι: ξύλινοι θώρακεϲ, τὰ διαφράγματα, ἢ τὰ περι. τειχίϲματα, ἢ κιγκλίδεϲ, περιφράγματα, τὰ νῦν ταβλωτὰ καλούμενα, [*](Ε) γὰ τῶν οἰκοδομημάτων ἐξέχοντα ξύλα. ὁ δὲ τετρακοϲίαϲ φορτίδαϲ νῆαϲ ϲυϲχών, δρυφάκτουϲ τε ταύταιϲ πηξάμενοϲ ἐν κύκλῳ.
1555 Δρύφη: ξέϲματα.
1556 Δρῦφοι.
1557 Δρύψαι: ἀποξέϲαι.
1558 Δοιά: δύο δοιὰ δὲ θέϲθαι ἄροτρα πονηϲάμενοϲ.