Suidae lexicon

1318 Δόβειρα: ὄνομα πόλεωϲ.

1319 Δογματίζει: θεολογεῖ, φυϲιοῦται. Δογματίζειν ἐϲτὶ τὸ [*](Σ) δόξα τιθέναι, ὡϲ τὸ νομοθετεῖν νόμουϲ τιθέναι. δόγματα δὲ ἑκατέρωϲ [*](Phil.) καλεῖται, τό τε δοξαζόμενον καὶ ἡ δόξα αὐτή. τούτων δὲ τὸ μὲν δοξαζόμεο πρόταϲίϲ ἐϲτιν, ἡ δὲ δόξα ὑπόληψιϲ. δ τοίνυν Πλάτων περὶ μὲν ὧν κατείληφεν ἀποφαίνεται, τὰ δὲ ψευδῆ διελέγχει, περὶ δὲ τῶν ἀδήλων ἐπέχει. καὶ περὶ τῶν αὐτῷ δοκούντων ἀποφαίνεται διὰ τεϲϲάρων προϲώπων, Σωκράτουϲ, Τιμαίου, τοῦ Ἀθηναίου ξένου. εἰϲὶ δ᾿ οἱ ξένοι, οὐχ ὥϲ τινεϲ ὑπέλαβον, Πλάτων καὶ Παρμενίδηϲ, ἀλλὰ πλάϲματά ἐϲτιν ἀνώνυμα. περὶ δογμάτων. οἱ μὲν γενητόν, οἱ δὲ Ε ἀγένητον, καὶ οἱ μὲν ἔμψυχον, οἱ δὲ ἄψυχον. Ἀναξαγόραϲ δὲ καὶ Πυθαγόραϲ εἰϲ Αἴγυπτον ἀφικόμενοι καὶ τοῖϲ Αἰγυπτίων καὶ Ἐβραίων αὐτόθι ϲοφοῖϲ ὁμιλήϲαντεϲ τὴν περὶ τῶν ὄντων γνῶϲιν ἠκουτίϲθηϲαν· ὕϲτερον δὲ καὶ Πλάτων, ὡϲ Πλούταρχοϲ ἐν τοῖϲ Παραλλήλοιϲ φηϲίν. οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ θεοὺϲ Αἰγύπτιοι πρῶτοι τὸν ἥλιον καὶ τὴν ϲελήνην ὠνόμαϲαν καλέϲαντεϲ τὸν μὲν ἥλιον Ὅϲιριν, τὴν δὲ ϲελήνην Ἴϲιν, ὁρῶτεϲ αὐτοὺϲ δρόμῳ ἰόνταϲ καὶ θέονταϲ θεοὺϲ ἐκ τοῦ θέει καὶ ἰέναι.

1320 Δοθιῆνι ϲκορόδῳ ἠμφιεϲμένῳ ἔοικεν.

1321 Δοθιών: φῦμα φλυκταίνῃ ἐοικόϲ. ἔχουϲα δοθίωνα ὑποφυόμενον [*](Ar.) ἄρτι.

1322 Δσκεύει: ἐπιτηρεῖ.

1323 Δόκηϲιϲ: ὑπόνοια. ἢ τὸ μὴ ὄν, νομιζόμενον δέ. ὅ ἐϲτι φαν ταϲία καὶ ϲκιὰ καὶ ὄναρ.

1324 Δόκηϲιϲ ἀληθείαϲ: περιφραϲτικῶϲ ἡ ἀλήθεια παρὰ Θου κυδίδῃ.

1325 Δοκηϲίϲοφοϲ: ἀντὶ τοῦ φρόνιμοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· νεανίαϲ δοκηϲίϲοφοϲ.

1326 Δοκίδεϲ: ἀϲτέρων ὀνόματα.

1327 Δοκιμάϲαϲ· αἰτιατικῇ κρίναϲ. καὶ Δοκιμαϲθείϲαιϲ, [*](EL) κριθείϲαιϲ, βεβαιωθείϲαιϲ. μαθὼν ὡϲ ταῖϲ ἤδη ὑπὸ Ζαχαρίου δοκιμαϲθείϲαιϲ ϲπονδαῖϲ οὐ ϲτέργουϲι Ῥωμαῖοι, ἐπαφίηϲι Τανχοϲδρὼ κατὰ τῆϲ Ῥωμαίων ἐπικρατείαϲ. καὶ Αἰϲχύλοϲ φηϲίν, οὐ γὰρ δοκεῖν δίκαιοϲ, ἀλλ᾿ εἶναι θέλω.

1328 Δοκιμαϲθείϲ: Δημοϲθένηϲ μὲν ἀντὶ τοῦ εἰϲ ἄνδραϲ ἐγγραφείϲ. λέγει γὰρ καὶ ἐπὶ τῶν ἀρχόντων τὸ δοκιμαϲθῆναι. ἐλέγετο δὲ καὶ ἐπὶ τῶν πολιτευομένων τὸ δοκιμαϲθῆναι, εἰ καὶ μηδ᾿ ἥντινα ἦρχον ἀρχήν· ἐνίοτε δὲ καὶ αὐτῶν ἐξητάζετο ὁ βίοϲ. Λυκοῦργοϲ δὲ γ΄ δοκιτ μαϲίαϲ φηϲὶ κατὰ τὸν νόμον γίνεϲθαι. καὶ γὰρ μία μέν ἐϲτιν, ἣν οἱ θ΄ ἄρχοντεϲ δοκιμάζονται· ἄλλη δέ, ἣν οἱ ῥήτορεϲ, τρίτη δέ, ἣν οἱ ϲτρατηγοί, λέγει δὲ ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ καὶ ἱππέων δοκιμαϲίαν.

1329 Δοκιμαϲίαν ἐπαγγεῖλαι: τὸ δίκην ἑταιρήϲεώϲ τινα καταγγεῖ λαι. γίνεται δὲ ἡ τῆϲ ἑταιρήϲεωϲ δοκιμαϲία οὐ πᾶϲιν, ἀλλὰ πολιτευο μένοιϲ ῥήτορϲι καὶ ψηφίϲματα γράφουϲιν.

1330 Δοκιμαϲτῆρεϲ: οἱ ἐταϲταί. ὁ δὲ ὢν καὶ πρότερον ἔν γε [*](EL) Ἰταλιώταιϲ πᾶϲι δόκιμοϲ μεῖζον ὡϲ τὸ εἰκὸϲ ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ κλέοϲ ἀπήνεγκε.

1331 Δόκιμοϲ καὶ Δοκίμων.

1332 Δοκιμώταται τῶν πάλεων

1333 Δοκόϲ: τὸ μέγα ξύλον.

1334 Δοκοῦντα· δοτικῇ. ἀντὶ τοῦ ἀρέϲκοντα. πολλὰ λέγει παρά [*](1322 ═ Ambr 965, sch. θ 340, Ap. S. 60,14 cf. Pa. Herodia. 23, H, Et. M. 261, 45 1323 ═ Ba 200, 29 cf. H 1324 sch Thnc. 2, 35, 2 1325 Ar. Pac. 44 c. sch. (? cf. Poll. 4, 9) 1326 cf. L, Artem. 2, 34 (p 131, 1) 1327 αίτιατικῇ cf. An. Ox. 4, 290, 29, Synt. Laur. κρίναϲ ═ Σa, H μαθὠν — ἐπικρατείαϲ Men Prot. fr. 40, FHG 4, 241 ═ EL 199, 27—29 Αἰϲχύλοϲ sq. Dam. fr. 26; Aeschyl. Sept. 592 1328 Harp.; Dem. 30,6 et 57, 25; Lycurtg. fr. 24 1329 cf Bk. 185, 32, 241, 15 1330 ὁ sq. Proc Bell. 7, 16, 6 ═ EL 112, 12 14 1331 Δοκίμων cf. Ambr. 913 et 916 1332 fort. Metaphr. 1333 ═ Ambr. 930 Ps. Herodian. 23 cf. H, Et. M. 281, 56 1334 δοτικῇ cf. An. Ox 4, 290, 27, Synt. Laur. vs. 30 πολλὰ sq. Dam fr. 240) [*](1322 Z 566 1323 —4 Z 561 1326 cf. v. Κ 1996. Z 561 1327 cf. v. Ε 245 Z 566. Dam. cf. 1070 1328 Z 566 1330 Z 558) [*](A(GITFVM))[*]( 9 Δοκιμαϲθείϲαιϲ ϲπονδαῖϲ FV 11 Τανχοϲδρὠ Aac M, s. v. v. E 962. Ταχοϲδρὼ Aac Exc. τὰν Χοϲδρὼ lG τὸν Χοϲρόην GYPTF τὸν Χοϲρόην Τανχόϲδρω V 1332 om. TFV post 1330 AGI 28 Δοκιμώτατοι Mac)

1335 Δολίωνοϲ: ὄνομα κύριον.

1336 Δολιχά: μακρά, πολλά. Δόλιχοϲ, τὸ ἱπποδρόμιον. ἀπὸ [*](Σ) τοῦ κάμπτειν· ϲτάδιον δὲ ὁ ὀρθὸϲ δρόμοϲ.

1337 Δολιχεύουϲι: περιοδεύουϲιν. Αἰλιανόϲ· Διονύϲιοϲ τοὔνομα, [*](Σ) ἔμποροϲ τὸ ἐπιτήδευμα, δολιχεύϲαϲ πολλοὺϲ πολλάκιϲ πλοῦϲ περιβάλλεται [*](E) πλοῦτον εὖ μάλα ἁδρόν.