Suidae lexicon

962 Ἀκρατοπότηϲ: ὁ μέθυϲοϲ, ὁ τὸν ἄκρατον οἶνον ἀπλήϲτωϲ [*](Δ) πίνων.

963 Ἄκρατον: διειδῆ, ἀκραιφνῆ. διαρρεῖ δὲ λόγοϲ ἐκ Μακεδόνων, ὃϲ λέγει, ἀετὸν ἐπιφοιτῶντα καὶ τὰϲ πτέρυγαϲ ὑποτείνοντα ἀποϲτέγειν [*](Ε) αὐτοῦ καὶ τὴν ἄκρατον ἀκτῖνα ἑαυτὸν ἀπαιωροῦντα καὶ ὅτε ὕοι, τὸν πολὺν ὑετόν.

964 Ἄκρατοϲ· Ξενοφῶν· πάνυ δὲ ἦν ὁ οἶνοϲ ἄκρατοϲ, εἰ μή τιϲ [*](Ε) ὕδωρ ἐπιχέοι. καὶ αὖθιϲ· ἡ τρὶϲ ἐφεξῆϲ εἰδυῖα ἀκρήτου χειλοποτεῖν [*](Anth.) κύλικα.

965 Ἄκρατοϲ ἡλίου ἀκτίϲ· τὸν δὲ ἀετὸν τὰϲ πτέρυγαϲ ὑποτείνοντα [*](Ε) καὶ ἑαυτὸν αἰωροῦντα, ὡϲ ϲτέγειν τὴν ἄκρατον ἀκτῖνα τοῦ ἡλίου.

966 Ἄκρατοϲ οἶνοϲ Ἀγαθοῦ Δαίμονοϲ: αἰρομένηϲ τῆϲ τραπέζηϲ [*](Ar.) μετὰ τὸ δεῖπνον, ἄκρατοϲ οἶνοϲ περιεφέρετο καὶ ἐκαλεῖτο Ἀγαθοῦ Δαίμονοϲ. οἱ δέ φαϲι τὸ πρῶτον ποτήριον οὕτω λέγεϲθαι. καὶ [*](Δ) Ἀκρατότεροϲ.

967 Ἀκράτου: ὑπερζεούϲηϲ. μήποτε ἀλόγιϲτοϲ ὄχλοϲ δι᾿ ὀργῆϲ ἀκράτου λάβῃ τὴν ἀποτυχίαν.

968 Ἀκράτωρ: ὁ ἀκρατήϲ. ἦν δὲ οἴνου τε ἀκράτωρ καὶ τῶν [*](ΔΕ) ἄλλων ἡδονῶν. καὶ αὖθιϲ· ἀκράτωρ ἑαυτοῦ ὢν ἐϲήλατο ἐϲ τὸν [*](Ε) νεών. φιλοχρημάτω τε ἤϲτην καὶ ἡδονῶν ἀκράτορε. Ἀκράτωρ, [*](Ε) ἀκράτοροϲ, ϲυϲτέλλει.

969 Ἀκρατῶϲ: ἐπιτεταμένωϲ, ϲυντόνωϲ. ἱππεῖϲ ἤλαυνον ἀκρατωϲ [*](Δ) καὶ ἅμα ἀνεβόων.

970 Ἀκραιβατηνή: ὄνομα πόλεωϲ.

971 Ἀκραιφνέϲ: καθαρὸν, ὑψηλὸν, τέλειον. Φάβιοϲ δὲ κατατιθέενοϲ [*](Σ) τὴν ἀρχὴν παρῄνει τοῖϲ περὶ τὸν Αἰμίλιον τριβαῖϲ τοῦ πολέμου [*](Ε) [*](960 Ἀκρατίζω ═ Ambr. 1087 et 1093 ἡ — ῆγεν Proc. h. a. 15, 8 961 ═ Σa cf. P, Ba 55, 28 v. ἀκρατίϲμα 962 cf. Ambr. 841 — 842 963 διαρρεῖ sq. Aelian fr. 285 964 ἐπιχέοι Xen. An. 4, 5, 27 ἡ τρίϲ sq. Anth. 7, 223 3 — 4 965 Aelian. fr. 285 966 λέγεϲθαι sch. Ar. Eq. 85 ἀκρατότεροϲ cf. Ambr. 958 967 μή sq. Dionys. Hal. 8, 54, 4 968 ἦν — ἡδονῶν lambl.? (Rh. Mus. 45, 283) vs. 24 ἀκράτωρ — νεών Aelian. fr. 50 φιλοχρημάτω — ἀκράτορε Aelian. fr. 90 vs. 25. 26 ἀκράτωρ sq. cf. Ambr. 939 970 ═ Ambor. 1005 971 — τέλειον ═ P, Ba 55, 23 Φάβιοϲ sq. Eutrop. 53; Cass. D. attr. Mai Exc. Vat. 2, 689) [*](960 Ζ 114; ὅτι δεῖπνον sq. ex v. δεῖπνον 961 Z 111 962 Z 100 963 Aelian. cf. 965 et v. Λάγοϲ 964 Xen. cf. v. μύζει 965 cf. 963 968 Aelian. fr. 50 ct. v. ἐϲήλατο et v. κυμαίνει) [*](2 ἡ GITMec οὐ ASMac 2 ὅτι — 3 δεῖπνον om. T mg. A 4 Ἀκράτιϲτα A(GITSM) om. A, lac.; κράτιϲμα ss. M 24 ἐϲήλατο M, s. v., ἐϲήλλατο AGIT 25 φιλοχρημάτω M φιλοχρημάτων AGIT)

972 Ἀκραιφνῇ: ἀκραιφνῶϲ. ἐπίρρημα.

973 Ἀκραιφνήϲ· βοήθειά τιϲ παραγίνεται, καὶ ἀκραιφνὴϲ γινομένη πολλὴν ἐποίηϲε τὴν ῥοπὴν, τοῖϲ μὲν Ῥωμαίοιϲ ἐπὶ τὸ ἀθυμότερον, Thuc. τοῖϲ δὲ βαρβάροιϲ ἐπὶ τὸ εὐθυμότερον. τουτέϲτι δυνατὴ, ὁλόκληροϲ.

974 Ἀκραιφνοῦϲ: ἀκηροφανοῦϲ, οἱονεὶ ἀβλαβοῦϲ· κὴρ γὰρ ὁ θάνατοϲ. [*](Anth.) ἐκ πενίηϲ (ὡϲ οἶϲθα) ἀκραιφνέοϲ, ἀλλὰ δικαίηϲ, Κύπρι ταῦτα δέχευ δῶρα. ἐν Ἐπιγράμμαϲιν.

975 Ἀκραίφνιον: ὄνομα πόλεωϲ.

976 Ἀκρεμόνεϲ: βλαϲτοὶ, κλάδοι. ἰϲόχνοον, ἀκμὴν εὐπετάλοιϲι, [*](Δ) ϲυμφυὲϲ ἀκρεμόϲιν. ὀξύνεται ἀκρεμὼν ὡϲ ἡγεμών.

977 Ἀκρήβηϲ: ὁ νέοϲ.

978 Ἀκρηϲία: ἡ ἀκραϲία.

979 Ἀκριβήϲ· δοκεῖ ἀκριβὲϲ καὶ τὸ ἀναγκαῖον ϲημαίνειν. καὶ εἰ καταϲκευάϲαι βουλόμεθα, ὅτι πάϲα ὑπόληψιϲ τοῦ ϲπουδαίου ἀκριβήϲ. ἀκριβὴϲ γὰρ δοκεῖ εἶναι ἡ δι᾿ ἀναγκαίων γενομένη, καὶ ὧν πᾶϲα ϲπουδαίου ὑπόληψιϲ ἔχει· γίνονται γὰρ ὑπολήψειϲ τῷ ϲπουδαίῳ καὶ περὶ τῶν ἐνδεχομένων. μεταλαμβάνοντεϲ τὸ ἀκριβὲϲ εἰϲ τὸ ϲαφὲϲ ἢ εἰϲ τὸ ἀληθὲϲ, εὐκολώτερον τὸ προκείμενον δείξομεν· πᾶϲα γὰρ ἡ τοῦ ϲπουδαίου ὑπόληψιϲ ϲαφήϲ τε καὶ διηρθρωμένη, καὶ ἀληθήϲ. ὁμοίωϲ καὶ πρὸϲ τὸν οἰκείαν τινα ὑπόληψιν περί τινοϲ ἐκτιθέμενον, οἷον περὶ ἡδονῆϲ, ὁποίαν αὐτῷ εἶναι δοκεῖ, ὁ μὲν λέγων ἀκριβῆ αὐτοῦ τὴν ὑπόληψιν εἶναι οὐδέπω γνωρίμωϲ λέγει· εἰ δὲ τὸ ἀκριβὲϲ εἰϲ τὸ ϲαφὲϲ μεταλάβοι, γνώριμον ἂν ὃ λέγει ποιήϲειεν. ἔϲτι δὲ τὸν μὲν ϲπουδαῖον φιλοπράγμονα δεῖξαι, μεταλαβόντα τὴν φιλοπραγμοϲύνην εἰϲ πολυπραγμοϲύνην· τὸ γὰρ καὶ περὶ τῶν οὐρανίων τε καὶ φύϲει ϲυνεϲτώτων ἐτάζειν τε καὶ ζητεῖν πολυπραγμονεῖν ἐϲτι· τοιοῦτοϲ δὲ ὁ ϲπουδαῖοϲ. τὴν δὲ τοῦ ϲπουδαίου ὑπόληψιν οὐ ϲαφῆ, μεταλαμβάνονταϲ τὸ ϲαφὲϲ εἰϲ τὸ ἀκριβέϲ· εἰ γὰρ τὸ μὲν ἀκριβὲϲ ἀναγκαῖον, οὐ πάϲα δὲ ὑπόληψιϲ τοῦ ϲπουδαίου ἀκριβὴϲ εἴη, ὥϲτε οὐδὲ ϲαφήϲ.

980 Ἀκριβήϲ: βέβαιοϲ. ἐλέγετο γὰρ ἀκριβὴϲ ζηλωτὴϲ τῆϲ τοῦ [*](Σ + x) Μάνεντοϲ δόξηϲ. καὶ Ἀκριβοῦϲ· ἐγνωκέναι τὸ ἀκριβὲϲ δυναμένου. [*](972 cf. Ambr. 1105 973 — εὐθυμότερον Polybio abiudicavit B. -W. 4 528, 1 δυνατή sq. sch. Thuc. 1, 19 974 — θάνατοϲ ═ Ba 55, 25, P ἐκ sq Anth. 6, 191, 1—2 975 ═ Ambr. 1056 976 — κλάδοι ═ P, Ba 55 20, H cf. Ambr. 839a ἰϲόχνοον ἀκρεμόϲιν Anth. 6, 252, 3 — 4 ὀξύνεται sq. cf. Ambr. 839 977 ═ Ambr. 855 978 ═ Ambr. 1019 979 Alex. Aphr. 157, 1 — 17 980 ἀκριβοῦϲ —ὁμοίωϲ cf. P, Ba 55, 29) [*](976 Anth. cf. 904 et v. μῆλοϲ 978 + 984 Z 106 977, 979, 980 Z 100) [*](A(GITSM))[*]( 4 γινομένη A γενομένη rell. 10 δέχευ] δεῦχε A δεύχευ l 12 εὐπετάλοιϲι] ἐν πετάλοιϲι S, v. μῆλον 19 τῷ ϲπουδαίῳ M Alex. τῶν ϲπουδαίων AGI 20 μεταλαμβάνοντεϲ] μ. δέ M 32 εἴη] ἦ M)

981 Ἀκριβῶ· αἰτιατικῇ.