Suidae lexicon

3424 Ἀπολλώνιοϲ, Ἀφροδιϲιεὺϲ, ἀρχιερεὺϲ καὶ ἱϲτορικόϲ. γέγραφε [*](Hesy.) Καρικὰ, Περὶ Τράλλεων, Περὶ Ὀρφέωϲ καὶ τῶν τελετῶν αὐτοῦ.

3425 Ἀπολλωνοϲ ἄγαλμα· κιθάραν ἐπὶ χειρῶν πλάττουϲι τοῦ Ἀπόλλωνοϲ ἄγαλμα, οἱονεὶ τὸν ἥλιον, τὴν τοῦ παντὸϲ ἁρμονίαν· κιρνώμενοϲ γὰρ τοῖϲ λοιποῖϲ ἀϲτράϲι καὶ κτίζει καὶ ζωογονεῖ.

3426 Ἀπολλὼϲ, Ἀπολλῶ: ὄνομα κύριον. Ἀττικῶϲ.

3427 Ἀπολοίμην εὐκτικῶϲ. καὶ Ἀπόλοιντο. ὡϲ ἀπόλοιτο ἡ [*](Δ) κακία. Ἀπολλύειν δὲ καὶ ἀπολλύναι, διττῶϲ λέγουϲι. καὶ ἀποδεικνύναι, [*](Σ) καὶ ἀποδεικνύειν, καὶ πάντα τὰ ὅμοια.

3428 Ἀπὸ λύκου θύραϲ. ἐπὶ τῶν ἀπράκτωϲ εὐθὺϲ ἀπιόντων. οἱ [*](Prov.) δὲ ἐπὶ τῶν ἀπηνῶν καὶ ἀγρίων.

3429 Ἀπολυμαίνεϲθαι: ἀποκαθαίρεϲθαι.

3430 Ἀπολυόμενοϲ: ὑπεραπολογούμενοϲ. ὁ δὲ πρεϲβείαϲ διεπέμπετο ἀπολυόμενοϲ τὰϲ διαβολὰϲ, ἃϲ κατ’ αὐτοῦ γίνεϲθαι [*](Ε) ἐπυνθάνετο.

3431 Ἀπολύων· αἰτιατικῇ. τῷ θανάτῳ παραπέμπων. ὁ Δαβίδ· [*](Thdr.) κύριε, ἀπολύων ἀπὸ γῆϲ διαμέριϲον αὐτοὺϲ ἐν τῇ ζωῇ αὐτῶν. ἄλλοϲ δὲ ἑρμηνεὺϲ ἀπὸ ὀλίγων φηϲίν.

3432 Ἀπομαγδαλία. τὸ ϲταῖϲ, ᾧ ἀπομάττονται οἱ μάγειροι, ὅπερ [*](Ar.) ἐκάλουν χειρόμακτρον, ὃ μετὰ τὴν ἐργαϲίαν ἀπέρριπτον τοῖϲ κυϲίν. [*](3425 ═ Preger 153, 3 — 6 3426 — κύριον ═ Ambr. 2462 3427— ἀπόλοιντο cf. Ambr. 2664 ἀπολλύειν-ἀποδεικνύναι ═ Ba 12,29 3428 Philol. Suppl. 6, 259, n 198 3429 Ba 127,14, Σa, H, sch. A 313 3430 ὁ sq. Polyb. attr. Valck. 3431 αἰτιατικῇ Synt. Laur. et Gud. τῷ sq. Thdr. in Ps 16.13—1 4. PG 80. 969c. 972a 3432 Ar Eq.413—4 c. sch. cf. H; κ 217) [*](3425 binc 182 3430 —1 Z 266 3432 Z 243) [*](1 δ′] βιβλία δ’ S ἤτοι —βιβλίοιϲ om. T ἤτοι Ῥηματικόν om. S A(GITFSM) 2 περί—10 ϲυζυγίαϲ] καὶ περὶ ἄλλων πολλῶν S περί—3 ἤτοι om. T ὀνομάτων Kust. ῥημάτων omnes 7 τόνων alt.] τῶν GIT 9 διφορουμένων] διαφορουμένων Gl 13 γέγραφε] ἔγραψε S 14 καί S Port. κατά rell τῶν om S 15 χειρῶν A F Preger χειρῶν ἔχοντα l χειρῶν ἔχον rell. 29 ἐν — αὐτῶν om. S Zon. 32 ὅ] καί GΙ)

3433 Ἀπόμακτρα ϲκυτάλων, ἀπεϲκοτημένα δὲ ἐϲκιοτροφημένα.

3434 Ἀπομάττεϲθαι. ἀναλαβεῖν, μιμεῖϲθαι, καὶ ἀποτυποῦν. καὶ [*](Harp.) Ἀπομάττων Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ ὑπὲρ Κτηϲιφῶντοϲ. οἱ μὲν ἀντὶ τοῦ ἀποψῶν, ἄλλοι δὲ ἀντὶ τοῦ περιπλάττων τὸν πηλὸν καὶ τὰ πίτυρα τοῖϲ τελουμένοιϲ. ἀπομάττεϲθαι τὸν ἀνδριάντα τῷ πηλῷ.

3435 Ἀπόμαχοϲ. ὁ ἐκτὸϲ τοῦ πολέμου γεγονώϲ. ὁ δὲ πλήττεται [*](Ε) βέλει τὸν μηρὸν, ὡϲ μικροῦ δεῖν μελλῆϲαι ἀπόμαχοϲ ἔϲεϲθαι. [*](E) καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ ὑπὸ τῆϲ λύπηϲ κατακλυζόμενοϲ ἀπόμαχοϲ ἦν. καὶ Ἀπόμαχοι, οἱ μὴ ἐξιϲχύοντεϲ μάχεϲθαι. οἱ μὲν ἀπόμαχοι ἑαυτοὺϲ κατεχρήϲαντο, οἱ δὲ ἐν τῇ ἡλικίᾳ ἐϲ τοὺϲ ἐναντίουϲ ἀθρόοι ὥρμηϲαν καὶ προθύμωϲ κατεκόπηϲαν. ἢ οἱ ἔξω τῆϲ μάχηϲ. ὡϲ δὲ αὐτῷ [*](Ε) ἐξηγγέλλετο, ὡϲ ἔϲοιτο ὁ Θεοδώριχοϲ ἠπατημένοϲ ἀπόμαχοϲ, ὀπίϲω ἀναχωρεῖ. καὶ Ἀπομα χομένου, ἀνθιϲταμένου, παραιτουμένου. [*](Ε) ἀπομαχομένου δὲ τοῦ Φαβίου καὶ πολλὰϲ ποιουμένου δεήϲειϲ, ἵνα τῆϲ ἀρχῆϲ ἀπολυθείη.

3436 Ἀ πομάχομαι δοτικῇ.

3437 Ἀπομηνίϲαϲ. ἀποχωρήϲαϲ δι’ὀργὴν, ἢ παυϲάμενοϲ τῆϲ ὀργῆϲ.

3438 Ἀπὸ μηχανῆϲ: ἐπὶ τῶν παραδόξων καὶ παραλόγων. οἱ γὰρ τῶν τραγῳδιῶν ποιηταὶ, ὅταν εἰϲήγαγον εἰϲ τὴν ϲκηνὴν ἢ τόλμαν ὥϲτε ϲυγχυθῆναι τοὺϲ θεατὰϲ πρὸϲ τὰ εἰρημένα καὶ ἐλεεῖν τοὺϲ ἠτυχηκέναι δόξανταϲ, ὡϲ ἀνάξια πεπονθόταϲ, ἢ μιϲῆϲαι τοὺϲ πεποιηκόταϲ ἤ παρανομήϲανταϲ, εἰώθαϲι θεούϲ εἰϲάγειν, οὐκ ἐπ’ αὐτῆϲ τῆϲ ϲκηνῆϲ ὁρμωμένουϲ, ἀλλ’ ἐξ ὕψουϲ ὑπό τινοϲ μηχανῆϲ, ἣν ἔβλεπον μὲν πρό τερον οἱ θεαταὶ, κατ’ ἐκείνην δὲ τὴν ἡμέραν ϲτρεφόμενοϲ ἐδείκνυε τὸ τοῦ θεοῦ πρόϲωπον. καὶ τοῦτο καταϲτολὴν εἶναι τοῦ δράματοϲ. ἐλέγετο δὲ θεὸϲ ἀπὸ μηχανῆϲ.

3439 Ἀπόμιϲθοϲ: ἄμιϲθοϲ, ὁ μιϲθοῦ ἔργον τι διαπραξάμενοϲ καὶ ἄμιϲθοϲ ἀφειμένοϲ. κεῖται ἡ λέξιϲ παρὰ Λυϲίᾳ ἐν τῷ πρὸϲ Καλλικλέα. [*](Harp.) Ἀπόμιϲθοι δὲ παρὰ Δημοϲθένει, οἱ μιϲθὸν μὴ λαβόντεϲ.

3440 Ἀπομιμοῦμαι· αἰτιατικῇ.

3441 Ἀπομνημόνεύω· αἰτιατικήῆ.

3442 Ἀπομώμοκα: ἀντὶ τοῦ ὁρκωμοϲίαν πρὸϲ γυναῖκαϲ πεποίηκα. [*](Ar.) καὶ Ἀπομωμοκόταϲ, ἀποταξαμένουϲ. πολλοὺϲ δ’ ἀπομωμοκόταϲ παῖδαϲ πρὸϲ τέρμαϲιν ὥραϲ διεμήριϲαν ἄνδρεϲ ἐραϲταί. Ἀριϲτοφάνηϲ Ὅρνιϲιν.

3443 Ἀπομορξάμενον. ἀποπαυϲάμενον.