Suidae lexicon

2884 Ἀπαλθήϲεϲθαι: θεραπευθήϲεϲθαι.

2885 Ἁ παλοὶ θερμολουϲίαιϲ, ἁβροὶ μαλθακευνίαιϲ. ἐπὶ [*](Σ) τῶν ὑπὸ τρυφῆϲ καὶ ἁβρότητοϲ διαρρεόντων.

2886 Ἁπαλώτεροϲ τρ ύχνου· ζήτει ἐν τῷ τρύχνον.

2887 Ἀπαμβλύνει. ἐκκαθαίρει ϲκότουϲ καὶ ἀλλοιώϲεωϲ.

2888 Ἀ πά μεια: πόλιϲ.

2889 Ἀ παμείρεται: ἀποϲτερεῖ.

2890 Ἀ παμυνεῖ: ἀποτρέψει.

2891 Ἀ παμ φιέϲαν τεϲ: ἐκδύϲαντεϲ. καὶ Ἀπαμφιεῖ, ἀποκαλύψει. [*](Σ) Μιϲουμένῳ· ἀπαμφιεῖ γὰρ τὸ κατάπλαϲτον τοῦτό μου καὶ λανθάνειν βουλόμενον ἡ μέθη ποτέ. καὶ Ἀπαμφίϲκων, ἀποκαλύπτων.

2892 Ἅπ αν· οἱ μὲν Ἴωνεϲ ϲυϲτέλλουϲι καὶ ὁ Ποιητήϲ· τῶν δ’ ἅπαν [*](Σ) ἐπλήϲθη πεδίον. καὶ οἱ Ἀττικοὶ ἐκτείνουϲι τὴν ὑϲτέραν. καὶ τὸ παράπαν ὁμοίωϲ, καὶ ἅπαντα τὰ τοιαῦτα.

2893 Ἀ πανάϲταϲιϲ: ἀποικία, μετάϲταϲιϲ.

2894 Ἀ παναίνομαι: ἀρνοῦμαι.

2895 Ἀ πανιϲταμένουϲ· γενικῇ.

2896 Ἀ πανθήϲαντα: ξηρανθέντα. μακαριωτάτη ἐγὼ, ἥτιϲ μεμύρωμαι [*](Ar) τὴν κεφαλὴν μυρώμαϲιν ἀγαθοῖϲιν. ἐν τῇ κεφαλῇ γὰρ ἐμμένει [*](22880 ἀπαλγοῦνταϲ sq. Cass. D. 77. 19, 2 2881 ἄναξ Soph. Ai.165 — 6 c. sch. ἀπαλεξῆϲαι sq. ═ Ba 110, 6. 7, Σᵃ; κωλῦϲαι ═ P 2882 ═ P, a 109, 30 2883 ὁ sq. Aelian. fr.62 (Synesio attr. Tittm. Zon. 276) 2884 ef. Ambr. 2687. H 2885 P, Ba110. 30, Phryn. 3, 5 (et fr. 235); fr. com. ad. 56 2887 ═ P. Ba 110, 9, Σ 2888 cf. Ambr. 2572 289 Ba110, 8 Σᵃ. P ϲf H 2891 Ba 110,11, 14, P: ἐκδύϲαντεϲ Σᵃ cf. H; ἀπαμρίϲκων sq. ═ Σᵃ: ἀπαμφιεῖ — ποιέ Men. com. fr. 339 2892 ═ P. Ba 111, 19 Υ 156 2893 P, Ba 110,15, Σ cf. Η 2895 cf. Synt. Laur. 2896 ἀπέπτατο Ar. Eccl. 1113, 1117 —8, 1120 —1 c. sch. 1121) [*](2880 Cass. D. cf. 2695 2881 Z 256 2883 Z 256, 276 2885 hinc V. μαλθακόν 2890 Z 256 289 cf. Z 246 2894 cf. 3168 2896 Ar. ef v. μεμύρωμαι) [*](post 2882 Ἀπερρώννυεν add. M cf vs. 3 10 ἀναφαίνεται ἀναφαίνεϲθαι A( GIFSM) I 2886 om. G FS mg A 15 τρύχνον A τρύχνοϲ IM 2888 om A. 2890 om GI 19 ἀποτρέψει] ἀποϲτρέψει F Σᵃ 23 ὁ Ποιητήϲ] οἱ ποιηταί F Ba 24 καὶ οἱ] οἱ δὲ SM Phot. 25 ἅπαντα] ἅπαν καί M om. S 26 μετάϲταϲιϲ om. M Hes. 28 Ἀπανιϲταμένουϲ A Ἀπανίϲταμαι l 30 ἀγαθοῖϲιν A FS ἀγαθοῖϲ rell , v. μεμύρωμαι)

2897 Ἅπανθ’ ὅμοια καὶ Ῥοδῶπιϲ ἡ καλή: ϲημαίνει, ὅτι ταῖϲ τύχαιϲ ὁμοίωϲ ὑποπεπτώκαϲιν οἱ θνητοί. ζήτει περὶ τῆϲ Ῥοδώπιδοϲ ἐν τῷ Ῥοδώπιδοϲ ἀνάθημα.

2898 Ἀπανθρακίζομεν: ἀντὶ τοῦ ἄνθρακαϲ ἐϲθίομεν. ἔϲτι δὲ εἶδοϲ ἰχθύων, ὃ παροπτῶντεϲ ἐϲθίουϲιν. ἢ ὀπτὰϲ ἐϲθίομεν, ἢ ἄνθρακαϲ ζωπυροῦμεν. 

2899 Ἀπανθρωπία: ἡ κακία. ὅταν τιϲ μὴ κατὰ ἄνθρωπον ποιῇ, τοῦτο ἀπανθρωπία.

2900 Ἀπαντᾶν καὶ ϲυναντᾶν: λέγουϲιν ἑκατέρωϲ, τὸ παραγίνεϲθαι εἴϲ τινα τόπον. καὶ Ἀ παντήϲαντοϲ, γενέϲθαι φθάϲαντοϲ. [*](Ε) Αἰλιανόϲ· ἀνεϲταύρωτο δὲ ὁ πολιορκῶν· καὶ ἐϲ τοῦτό οἱ τὸ τοῦ χειμῶνοϲ, τοῦ μὴ καθ’ ὥραν ἀπαντήϲαντοϲ, τὸ τέλοϲ ὡρμήϲατο. καὶ [*](Σ + Ε) Ἀπαντῶϲιν, ἀντὶ τοῦ παραγίνονται. ἅμα τῷ περὶ ὄρθρον εἰϲ τοὺϲ τῶν δεϲποτῶν οἴκουϲ ἀπαντῶϲι. καὶ Ἀπαντωμένων, ἀντὶ τοῦ [*](Ε) ϲυμβαινόντων, γιγνομένων. οὐ μὴν ἀλλὰ τοιούτων ἀπαντωμένων οὐδὲν ἱκανὸν ἦν πρὸϲ τὸ κωλύειν τὴν ὁρμὴν τῶν Ῥωμαίων.

2901 Ἅπαντα γάρ τοι βρωτὰ π ολιορκουμένοιϲ: ἐπὶ τοῦ ἀναγκαίου ὁ λόγοϲ. οἱ γὰρ πολιορκούμενοι πολλάκιϲ καὶ ὧν οὐ δεῖ ἅπτονται.

2902 Ἅπαντα τόλμηϲ πλέα κἀναιϲχυντίαϲ: ἐπὶ τῶν ἰταμῶν καὶ ἀναιδῶν.

2903 Ἁπανταχοῦ.