Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

2904 Ἀπαντῶ ἐπὶ κριτηρίου· ὑπαντῶ δὲ ἐπὶ τῆϲ ὀδοῦ.

[*](ΣΕ)

2905 Ἅπαξ. ἐπεὶ δὲ ἅπαξ ἐκ τοῦ φορίου αὐτοὺϲ ἐκπεπτωκέναι [*](Ε) ἔμαθεν, ἀφικνεῖται πρὸϲ αὐτούϲ. καὶ Ἰώϲηποϲ· ἅπαξ δὲ καταϲτάντεϲ ἐϲ ταραχάϲ. ἀντὶ τοῦ διόλου, ὁλοϲχερῶϲ.

[*](2896 ἀπανθῶ —ἀποβάλλω cf. Ambr. 2736 τῶν —ἀπανθήϲαϲιν Greg. Naz. PG 35, 993c ἀπανθίζω sq. ═ Ambr. 2816 2897 — θνητοί ═ P, Ba 111, 15, Phryn. fr. 233; fr. com. ad. 579; Philol. Suppl. 6, 259, n. 188 2898 sch. Ar. Av. 1546 2899 l. ═ Ambr. 2602 2900 — ἑκατέρωϲ ═ P, Ba 111, 18, Phryn. fr. 232 τό —τόπον ═ P, Ba 111, 17 ἀνεϲταύρωτο — ὡρμήϲατο Aelian. fr, 65 ἄμα— ἀπαντῶϲι lo. Antioch. fr. 146, FHG 4, 595 ═ EI 103, 21 —22 οὐ sq. Polyb. 10, 13, 10 2901 ═ Philol. Suppl. 6. 259, n. 189 2902 Ar. Th. 701 c sch.(?) cf. Puilol. Suppl. 6, 259, n. 185 ═ fr. com. ad. 570b (3, 755 K.) 2905 l. ═ Σa cf. H Ἰώϲηποϲ falso auctore ἀντὶ τοῦ διόλου ═ sch. Luc. Τim. p. 112, 20)[*](2898 Z 276 2899 Z 248 2900 Z 256 2904 cf. v. ὑπαντῶ)[*](A(GITFSM))[*](5 ὅτι] δὲ ὅτι M Phot. 8 ἄνθρακαϲ M sch. ἄνθρακα rell. Zon. 9 ἰχθύων] ἰχθύοϲ GIT sch. Zon. ὃ παροπτῶντεϲ A sch. Zon. οὓϲ παροπτῶν τεϲ F ὅπερ ὀπτῶντεϲ rell. 2900 post 2901 in M 16 ἀπαντήϲαντοϲ S ὑπαντήϲαντοϲ rell. ώρμήϲατο] ὡρμίϲατο Toup. 2902 om. S 2903 om. TFSM 290 om. TFS 27 κριτηρίου AGI, v. ὑπαντῶ, δικαϲτηρίου M ὑπαντῶ A, s. v., ἀπαντῶ GI ἁπαντῶ M δέ om. M 28 ἐπεί] ἐπειδή M φορίου] φρουρίου pr., fort. φορείου)
263

2906 Ἁ π αξά παντα. ἀπὸ μικροῦ ἕωϲ μεγάλου. καὶ τὰ χρήματα ἁπαξάπαντα λόγῳ οὐδενὶ ληϊζόμενοϲ, τὴν δίκην ὀρθῶϲ καὶ δικαίωϲ [*](Ε) τῆϲ ἐϲ τὴν δίκην παρανομίαϲ ἐξέτιϲε. καὶ Ἁ παξάπαντεϲ, ἀντὶ [*](Ar.) τοῦ ὁμοῦ πάντεϲ. τὸ γὰρ ἁπαξάπαντεϲ ἐπὶ ἐπιτάϲεωϲ λαμβάνεται. ὁ δὲ Kαῖϲαρ νεμεϲᾷ καὶ ἀγανακτεῖ, ὅτι ἁπαξάπαντεϲ μὴ ἀνέϲτηϲαν. [*](EL) Ἁπαξάπαντα οὐδὲν πλέον ϲημαίνει τὸ ἅπαξ προϲκείμενον. καὶ [*](Σ) Ἁπ αξαπλ ῶϲ, ἀντὶ τοῦ καὶ ὡϲ εἰπεῖν.

2907 Ἅ ππ αξ ἐλάληϲεν ὁ θεόϲ. ἀντὶ τοῦ ἀποφαντικῶϲ ἢ παντελῶϲ. [*](Thdr.) τὸ ἅπαξ ἐλάληϲεν ὁ θεὸϲ οὐκ ἐπὶ ἀριθμοῦ, ἀλλ’ ἐπὶ τοῦ πάντωϲ ἐϲομένου. καὶ παροιμία· Ἅ π αξ πυρρὸϲ καὶ μὴ δέκατον [*](Prov.) χ λωρόϲ: ἐπὶ τῶν δανειζόντων.

2908 Ἅ παξ ἀλ ώ πηξ εἰϲ πάγην: ὁμοία τῇ· ἀλλ’ οὐκ αὖθιϲ ἀλώπηξ. λείπει [*](Suid.) τὸ εἰϲ πάγην.

2909 Ἀ π αξιῶν· αἰτιατικῇ. ἀνάξιον ἡγούμενοϲ. Ἀππιανόϲ· ὁ δὲ δῆμοϲ τὸν Μάρκιον μετιόντα τὴν ὑπατείαν οὐκ ἐχειροτόνηϲεν οὐ τὸν [*](Ε) ἄνδρα ἀπαξιῶν, ἀλλὰ τὸ φρόνημα δεδιὼϲ αὐτοῦ.

2910 Ἀπ αξίωϲιϲ. Πολύβιοϲ· ὁ δὲ Φίλιπποϲ ἐδυϲχέραινεν ἐπὶ τῇ [*](Δ) τῶν Κερκυραίων ἀπαξιώϲει. τουτέϲτι καταφρονήϲει.

[*](Ε)

2911 Ἀπάξω: ἐκεῖθεν ἄξω.

[*](Σ)

2912 Αππα παί: ϲυγκαταθετικὸν ἐπίρρημα. εἰρηκότοϲ γὰρ τοῦ Ἡρακλέουϲ· [*](Ar.) ἀνδρὸϲ ἠράϲθηϲ; τοῦτο ἐπεφθέγξατο.

2913 Ἀπαράβλητοϲ: ἀϲύγκριτοϲ, ἀνόμοιοϲ.

[*](Σ)

2914 Ἀπαραγγέλτωϲ. ἀκελεύϲτωϲ. Πολύβιοϲ· καὶ πανταχόθεν ἀπαραγγέλτωϲ ἠθροίζοντο.

2915 Ἀπαρα πόδιϲτα: ἀπλανῆ.

2916 Ἀπ αράκλητοι: αὐτόματοι. Θουκυδίδηϲ· τῶν αὐτονόμων Θρᾳκῶν ἀπαράκλητοι ἐφ’ ἁρπαγὴν ἠκολούθουν.

[*](Ε)

2917 Ἀπαράκλητοϲ: ἀϲύγκριτοϲ, ἀνόμοιοϲ.

[*](Σ)[*](2906 καὶ τά —ἐξέτιϲε Proc. bell. 1, 25,3 ἁπαξάπαντεϲ —λαμβάνεται sch. Ar. Pl.111 ὁ —ἀνέϲτηϲαν Men. Prot. fr. 41, FHG 4, 242 ═ EL. 201,7 — 8 ἁπαξάπαντα —προϲκείμενον ═ P. Ba 110.18 2907 — ἐϲομένου Thdr. in Ps. 61,12 P 80, 1333c — d ἅπαξ πυρρόϲ sq. Philol. Suppl. 6, 259, n.190 2909 αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. ὁ sq. App Ital fr. 2 2910 ὁ —ἀπαξιώϲει Polyb. fr.10 2911 P. Ba110.17 2912 sch. Ar. Ran. 57 2913 ═ P, Ba. 110, 20 2914 Πολύβιοϲ sq. fr. 11 2915 Ba110, 21, Σᵃ. P 2916 Θουυδίδηϲ sq. 2, 98. 3 2917 Σᵃ, H cf. wentzel G G A 1893, 35, 41.)[*](2906 — μεγάλου Z 253; Proc. cf. v. Ἰωάννηϲ ὁ ἐκ Kαππ. Men. cf. 2330 et V. Σάβειροι 2907 Paroem hinc v. πυρρόϲ; cf. 3053 2908 ex 1854 2909 cf. 3174; Ζ 257 2910 Ζ 240 2912 Ζ 285 2918 Ζ 233 2914 Ζ 284 2916 Ζ 233)[*](2 ληιζόμενοϲ] ληϊζόμενα A λογιζόμενοϲ SM 5 νεμεϲᾷ] νεμεϲϲᾷ A cf. v. A(GITFSM) Σάβειροι ἀνέϲτηϲαν] ἐνέϲτηϲαν G ] TM 8 ἀντί — 9 θεόϲ om. A 10 καὶ παροιμία om. S 2908 ex Amg M 15 δῆμοϲ] δήμοιϲ A 21 τοῦτο] καὶ τοῦτο TM ἐπεφθέγξατο] ἀπεφθέγξατο TS 2913 om. S 28 Ἀπαράκλητοϲ] Ἀπαράκτητοϲ M)
264

2918 Ἀλπαράξειεν: ἀποϲπάϲειεν, ἀποχωρίϲειεν. ὡϲ εἰ τούτουϲ [*](Ε) ἀπαράξειε τοῦ λόφου καὶ γένοιτο τῶν ἄκρων ἐγκρατὴϲ θᾶττονκατεργαϲόμενοϲ τοὺϲ ἐν τῷ πεδίῳ.

[*](Σ)

2919 Ἀπαραποίητον: ἄπλαϲτον.

[*](Ar.)

2920 Ἀπαράτιλτοϲ. ἀντὶ τοῦ δαϲὺϲ καὶ ἄκοϲμοϲ τὰϲ τρίχαϲ. ἓξ ἐτῶν ἄλουτοϲ.

[*](Greg.)

2921 Ἀπαργμά των ὡρίων καιρι ώτερον· φηϲὶν ὁ Θεολόγοϲ ἐν τῷ. χθὲϲ τῇ λαμπρ τῶν φωτῶν ἡμέρᾳ. ἀντὶ τοῦ ἐναγιϲμάτων, ἃ εἰϲ τοὺϲ τάφουϲ ἔβαλλον. τὸ δὲ καιριώτερον, ἀναγκαιότερον.

2922 Ἀπαραιτήτωϲ. ἀϲυγχωρήτωϲ. πάνταϲ δὲ τοὺϲ περιτυγχάνονταϲ [*](Ε) ἀπαραιτήτωϲ ἀπέκτεινον διὰ τὴν ὀργήν.

2923 Ἀπαριθμηϲόμενοϲ: ἀποδώϲων, καταβαλούμενοϲ. ὁ δὲ [*](E) Γέτηϲ ἀφίκετο ὡϲ ἀπαριθμηϲόμενόϲ τι τῶν ἐνιαυϲιαίων χρημάτων πρὸϲ [*](Harp.) τὸν ϲτρατηγὸν τῶν Ῥωμαίων. καὶ Ἀπαριθμ ῶ ν, ἀντὶ τοῦ ἀποπληρῶν [*](Synt.) ἀπαριθμόν. Ἰϲοκράτηϲ. καὶ Ἀπαριθμῶ ϲε, αἰτιατικῇ.