Suidae lexicon

2664 Ἀντίθεϲιϲ: ϲχῆμα λέξεώϲ ἐϲτι, καθ’ ἣν ἀντιτιθέαϲιν ἀλλήλοιϲ τὰ ἐναντία ἢ κατὰ μέροϲ ἢ ἄθροα. οὕτωϲ Ἰϲοκράτηϲ ἐν τῷ Παναθηναϊκῷ.

2665 Ἀντικάθηται: ἀντὶ τοῦ ἐναντιοῦται. καὶ Ἀντικαθίϲταϲθαι [*](Ε) ὁμοίωϲ. οὐ δυνάμενοϲ τῷ πλήθει ἀντικαθίϲταϲθαι.

2666 Ἀντὶ κακοῦ κυνὸϲ ϲῦν ἀπαιτεῖϲ. παροιμία ἐπὶ τῶν καλὰ ἀντὶ κακῶν ἀπαιτούντων.

2667 Ἀν τικαταλλαττόμενοϲ: οὐ μόνον ὅταν ϲπένδηταί τιϲ ἢ εἰϲ φιλίαν ἔρχηται πρὸϲ ὃν γέγονεν αὐτῷ διαφορὰ, τῷ καταλλαττόμενοϲ ἐχρήϲαντο οἱ ῥήτορεϲ, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀμείβοντοϲ χρυϲίον ἐν τῷ δήμῳ πολλάκιϲ. Δημοϲθένηϲ· ἀλλὰ καὶ ἐδείκνυεν ὑμᾶϲ οἰκοδομῶν, βαδιεῖϲθαι φάϲκων, κὰν μὴ χειροτονῆτε ὑμεῖϲ, ξυληγῶν, τὸ χρυϲίον καταλλαττόμενοϲ ἐπὶ ταῖϲ τραπέζαιϲ.

2668 Ἀντικατέϲτηϲαν. ἠναντιώθηϲαν. Διόδωροϲ· οἱ δὲ ὑπολειφθέντεϲ [*](Ε) ἀλλήλοιϲ ἀντικατέϲτηϲαν.

2669 Ἀντικατηγορεῖϲθαι· τὸ ἴδιον ἀντικατηγορεῖται τοῦ πράγματοϲ καὶ μόνῳ ὑπάρχει· ὡϲ τῷ ἀνθρώπῳ τὸ γελαϲτικόν. καὶ τοῦτό ἐϲτιν ἀντικατηγορεῖϲθαι, τὸ μόνῳ καὶ παντὶ ὑπάρχειν.

2670 Ἀν τικείμενα· τὰ ἀντικείμενα τετραχῶϲ ἀντίκειται· ἢ γὰρ ὡϲ κατάφαϲιϲ καὶ ἀπόφαϲιϲ ἢ ὡϲ τὰ ἐναντία ἢ ὡϲ ἕξιϲ καὶ ϲτέρηϲιϲ ἢ ὡϲ τὰ πρόϲ τι. καὶ καθ’ ἑκάϲτην ἀντίθεϲιν οἰκεία τιϲ ἀκολουθία, ἀφ᾿ ἧϲ ἀκολουθίαϲ ὑπογράφει πῶϲ οἷόν τε ὁρμωμένουϲ καταϲκευάζειν τι καὶ ἀναϲκευάζειν. ἀλλ’ οὐκ ἐπὶ παϲῶν τῶν ἀντιθέϲεων ἡ ἀκολούθηϲι ὁμοίωϲ, ἀλλ’ ἐπὶ μὲν τῆϲ ἀντιφάϲεωϲ ἀνάπαλιν ἡ γινομένη ἀκολού θηϲιϲ ἔχει. εἰ γὰρ τὸ κακὸν ἡδὺ, τὸ οὐχ ἡδὺ οὐ καλόν· ἀλλ’ οὐχὶ τὸ οὐ καλὸν οὐχ ἡδύ. καὶ τὰ λοιπὰ ἐπὶ τοῖϲ τόποιϲ.

2671 Ἀντικλείδηϲ· οὗτοϲ ἔγραψε περὶ Νόϲτων. αἰτοῦντοϲ γὰρ [*](Ar.+ x) τοῦ Πιθίου ἀναθεῖναι τὴν ἄρνα τὴν χρυϲῆν καὶ ἕτερα παρέχοντοϲ κειμήλια, εἰπεῖν τὴν Πυθίαν· ὃ βούλομαι, δὸϲ, μὴ δίδου δ’ ὃ μὴ θέλω.

2672 Ἀντίκριϲιϲ: ἀντὶ τοῦ ἀπόκριϲιϲ. οὕτωϲ Ἀναξίλαϲ.

2673 Ἀν τικρύ. κατέναντι, ἐξ ἐναντίαϲ. Ἄν τικρυϲ δὲ διόλου, ἢ [*](Σ) παντελῶϲ, ἡ φανερῶϲ. δι’ ἐναντίαϲ, φανερῶϲ. ὁ δὲ ποιητὴϲ ἐκτεταμένωϲ [*](Ar.) λέγει καὶ δίχα τοῦ ϲ. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμηϲε χιτῶνα. ἢ Ἄντικρυϲ, ἀντὶ τοῦ αὐτίκα, φανερῶϲ. ὑποβλήτουϲ [*](Ε) ἄν εἶπε τιϲ αὐτοὺϲ εἶναι καὶ νόθουϲ ἄντικρυϲ. ἀντὶ τοῦ ἀληθῶϲ. εἶδον δὲ καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ ἄντικρυϲ ἀπαγγέλλουϲαν τὴν τοῦ ἀνδρὸϲ ὄψιν, οἷοϲ ἦν τὴν φύϲιν. καὶ ὁ κανών· τὰ εἰϲ υϲ ἐπιρρήματα, εἰ λέγοιτο ἄνευ τοῦ ϲ, ἰϲοχρονεῖν θέλει· μεϲϲηγὺϲ, μεϲϲηγύ. τὸ μέντοι ἀντικρὺ μεταβαλὸν τὸν τόνον, μετέβαλε καὶ τὸν χρόνον.

2674 Ἄν τικρυϲ: κατέναντι, ἐξ ἐναντίαϲ. οἱ δὲ γλωϲϲογράφοι καὶ [*](Σ) Ἀπολλόδωροϲ ὁ Κυρηναῖοϲ καὶ ἕτερά φαϲι δηλοῦν. καὶ γὰρ διαμπερὲϲ καὶ ἰθὺϲ καὶ εὐθύϲ καὶ ἐπ’ εὐθείαϲ καὶ ἰϲχυρῶϲ καὶ ϲαφῶϲ καὶ ἀκριβῶϲ καὶ ἁπλῶϲ. οἱ δέ φαϲιν ἀκριβέϲτερον οἶμαι λέγοντεϲ, ὅτι μετὰ τοῦ ϲ λεγόμενον τὰ εἰρημένα δηλοῖ, ἄνευ δὲ τοῦ ϲ, οἷον ἀντικρύ, τὸ κατέναντι μόνον, καὶ ἐξ ἐναντίαϲ.

2675 Ἀντίκυρα. ὄνομα χωρίου τινόϲ.

Ἀντικυρίαϲ ϲοι δεῖ: ἀντὶ τοῦ ἐξουϲίαϲ.

2677 Ἀντιλαμβανόμενοι· γενικῇ. κρατοῦντεϲ, ἐξεχόμενοι. μεῖναί τε αὐτὸν ἠξίουν καὶ κατέχειν ἀντιλαμβανόμενοι ἐτόλμων.

2678 Ἀντιλέγειν· δοτικῇ. ἀντὶ τοῦ ἶϲα λέγειν. Πλάτων.

2679 Ἀν τίλῃ ψιϲ: ἀντὶ τοῦ ἐπίληψιϲ. Πλάτων. Ἀντιλή πτωρ [*](Σ) δὲ ὁ ἀντιλαμβανόμενοϲ.

2680 Ἀντιλογιῶν· Θουκυδίδηϲ α΄ . καὶ Ἀντιλογῆϲαι· Nεφέλαιϲ [*](Σ) Ἀριϲτοφάνηϲ.

2681 Ἀντίμαχοϲ, Κολοφώνιοϲ, υἱὸϲ Ὑπάρχου, γραμματικὸϲ καὶ [*](Hesy) ποιητήϲ. τινὲϲ δὲ καὶ οἰκέτην αὐτὸν ἀνέγραψαν Πανυάϲιδοϲ τοῦ [*](2671 Nόϲτων Ath. 4, 157f cf. sch. Ar. Nu. 144; αἰτοῦντοϲ sq. sch. Ar. Nu 144: Anticl. fr 10 (Fragm. script. rer. Alex. ed Müller) 2672 ═ P; —ἀπόκριϲιϲ ═ Ba102,21: Anaxil. fr. 41 (2, 275 K.) 2673 — φανερῶϲ pr. Σ cf. P (ex Αel D.), H, Bk. 198, 27. Et. M.114, 27, Et. Gud., An. Ox. 2, 339, 23, sch. Γ 359 Philop diff, sch. Thuc. 2, 4, 5 δι’ ἐναντίαϲ —χιτῶνα sch. Ar. Pl.134; vs. ἀντικρύ — χιτῶνα Γ 359 ὑποβλήτουϲ —νόθουϲ ἄντικρυϲ Aelian. fr. 90 εἶδον — Φύϲιν Dam. fr. 84 τὰ εἰϲ υϲ sq. ═ Herodian. gramm 2, 19, 29 2674 διαμτερέϲ sq. P cf Phot. Amphil. (Hermes 26, 256); ἐπ’ εὐθείαϲ sq ═ Ba 103,11 cf. sch. Δ 481, Apion 2675 Harp. ═ P, Ba105,15 2677 γενικῇ cf. Synt Laur. 2678 δοτικῇ ═ Synt. Laur. et Gud. ἀντί sq. ═ Ba 102, 22, P; Pl. Crito 50e 2679 Πλάτων (Phaed. 87 a) Ba102, 23, P ἀντιλήπτωρ sq. An. Οx 2, 428,23, H 2680 Ba 102,1, P. Phryn. fr. 226a; ἀντιλογῆϲαι sq. Bk. 78. 5; Thuc. 4, 59, 4; Ar. Nu. 321) [*](2671 hincv. ὀβολοϲτάτηϲ; cf1878 2673 Aelian. cf.v.ὑποβλήτουϲ 2679 Ζ 185) [*](6 δι’ ἐναντίαϲ φανερῶϲ om. Τ φανερῶϲ om. G Ι 22 ἐξεχόμενοι] ἐξερχόμενοι A(GITFSM) A F 25 ἀντιλήπτωρ — 26 ἀντιλαμβανόμενοϲ om. FS 27 Θουυδίδηϲ α′] α′ Θουκυδίδηϲ GIT; Θ. τετάρτῳ Ba 29 Ὑπάρχου] Ἱππάρχου ss. M)

2682 Ἀν τίμαχοϲ ἕτεροϲ, Ἡλιοπολίτηϲ, ἀπ’ Αἰγύπτου, ὃϲ ἔγραψε Κοϲμοποιΐαν ἐν ἔπεϲιν ἡρωϊκοῖϲ τριϲχιλίοιϲ ἑπτακοϲίοιϲ.

2683 Ἀν τίμαχοϲ, ὁ Ψεκάδοϲ· οὗτοϲ μελῶν ἦν ποιητήϲ. Ψεκὰϲ δὲ ἐκλήθη, ἐπειδὴ προϲέρραινε τοὺϲ ὁμιλοῦνταϲ διαλεγόμενοϲ. ἦν δέ τιϲ καὶ Ὀλυμπικὸϲ καλούμενοϲ Ψεκὰϲ διὰ τοῦτο. ἐδόκει δὲ ὁ Ἀντίμαχοϲ οὗτοϲ ψήφιϲμα πεποιηκέναι, ὅτι μὴ δεῖ κωμῳδεῖν ἐξ ὀνόματοϲ. καὶ ἐπὶ τούτῳ πολλοὶ τῶν ποιητῶν οὐ προϲῆλθον ληψόμενοι τὸν χορόν· καὶ δῆλον ὅτι πολλοὶ τῶν χορευτῶν ἐπείνων. οἱ δὲ λέγουϲιν, ὅτι ποιητὴϲ ὢν καλὸϲ, ὢν χορηγὸϲ, μικρολόγωϲ τοῖϲ χορηγοῖϲ ἐχρήϲατο.