Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1483 Ἀμάν· οὗτοϲ προεϲτὼϲ τῶν βαϲιλικῶν πραγμάτων Δαρείου ὑπέϲχετο τῷ βαϲιλεῖ μύρια τάλαντα εἰϲοίϲειν, εἰ ἀπολέϲαι Ἰουδαίουϲ. ὡϲ δὲ ἔπειϲεν, ἐπεϲτάλη τοῖϲ ἔθνεϲιν ἐν μιῇ ἡμέρᾳ πάνταϲ ἐξαφανίϲαι. πρὶν δὲ ϲυντελεϲθῆναι ταῦτα Μαρδοχαῖοϲ τὴν κατ᾿ αὐτῶν ἐπίθεϲιν διὰ τῆϲ Ἐξϲθὴρ ἐδήλωϲε τῷ βαϲιλεῖ. ὁ δὲ τὰ ἐπιϲταλέντα ἀνεκαλεῖτο τόν τε Ἀμὰν ἀνεϲταύρωϲε, μέλλοντα ϲταυροῦν τὸν Μαρδοχαῖον, πλεῖϲτοί τε τῶν ἐχθρῶν ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων ἀπώλλυντο· καὶ τὰϲ ἡμέραϲ ἐκείναϲ ἑορτάζουϲιν Ἰουδαῖοι. ζήτει ἐν τῷ Ἐϲθῆρ.

1484 Ἀμάν: θερίζειν, παρὰ τὸ ἅμα. Βάβριοϲ· νῦν ἐϲτιν ὄντωϲ, [*](Σ) παῖδεϲ, ἐκ τόπων φεύγειν, ὅτ᾿ αὐτὸϲ ἀμᾷ κοὐ φίλοιϲι πιϲτεύει.

1485 Ἀλμμανίται: ὄνομα ἔθνουϲ. ϲημαίνει δὲ καὶ τοὺϲ μύκηταϲ.

[*](Δ)

1486 Ἅμαξα τὸν βοῦν ἕλκει.

1487 Ἁμαξεία: ὁ τῶν ἁμαξῶν φόρτοϲ.

1488 Ἁμαξίϲ: εἶδὸϲ πλακοῦντοϲ, ἣν νῦν κοπτὴν φαμέν. Σύμμαχοϲ [*](Ar.) δὲ καὶ τὸ μικρὸν ἁμάξιον. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· ὅτ᾿ ἐπριάμην ϲοι Διαϲίοιϲ ἁμαξίδα.

1489 Ἁμαξιτόν: ὁδὸν δημοϲίαν. Μάλχοϲ· ἡ δὲ εἰϲβολὴ τῆϲ [*](Σ) Κιλικίαϲ ἁμαξιτὸϲ ἦν ὁδόϲ, ὀρθία ἰϲχυρῶϲ καὶ ἀμήχανοϲ εἰϲελθεῖν ϲτρατεύματι, [*](E) εἴ τιϲ ἐκώλυεν.

[*](1478 εὐπραγούντων cf. Philol. Suppl. 6, 258. n. 124 l. ═ Ambr. 1711 ἐνθ᾿ — αἰγόϲ Babr. p. 217 Ἀμάλθεια sq. ═ Et. M. 76, 32, Et. Gen. 1479 ἀφανιϲθήϲομαι sch. Ar. Pac. 380 ἀμαλδύνεϲθαι sq ═ P cf. H. 1481 ═ Ambr. 1516 cf. sch. Σ 553, Et. M. 76, 44, H 1482 καλεῖϲθαι cf. sch. Ar. Vsp. 326, H v. ἀμάμυξ et ἄμαξιϲ: ἀναδενδράδα sq. cf. Et. M 77, 1 (═ Et. Gen. Reitz. Gesch. p. 13); Epich. fr. 24; Sapph. fr. 150 1484 — ἅμα ═ Ba 78, 21, H cf. Et. M. 76, 49 (═ Et. Gen. ex Orione 175, 29); θερίζειν ═ Ambr. 1757 cf. 1762 νῦν sq. Babr. 88, 18 — 19 1485 ἔθνουϲ ═ Ambr. 1629 μύκηται cf. Nicand. ap. Ath. 2 p. 61a 1486 P 1487 l. ═ Ambr. 1694 1488 Ar. Nu. 864 c. sch. 1489 δημοϲίαν P, Ba 78, 22, H cf. Ambr. 1662 Μάλχοϲ cf. Byz. Zt. 21, 418; ἡ sq. Xen An. 1, 2, 21)[*](1480 ex v. Τριτοπάτορεϲ 1481 Z 141 1482 hinc 1846, Eust. O. 1524, 32 1483 Z 140 1485 Z 140 1487 Z 146 1488 Z 147; cf. v. Διάϲια)[*](1 εὐθυνούντων] εὐθηνούντων M 2 ἔνθ᾿ ἔλθ᾿ Kidd. 3 Ἀμαλθείηϲ A(GITFSM) AGl Ἀμαλθείαϲ TS Ἀμαλθίαϲ FM 1480 om. FS post 1478 A 1483 om. T mg. A 12 εἰ] καί G om. P 19 Ἀμᾶν] καὶ Ἀμᾶν A 27 Μἀλχοϲ om. TF)

134

[*](Δ)

1490 Ἁμαξουργοί. ἁμαξουργοὺϲ λέγουϲι τοὺϲ ἀγριοπηγούϲ. εἰδοϲ [*](Ar.) δὲ οἱ ἀγριοπηγοὶ τεκτόνων, οἳ τὰϲ ἁμάξαϲ καταϲκευάζουϲι καὶ πάντων τῶν ἀγρίων ξύλων εἰϲὶν ἐργάται.

[*](Δ)

1491 Ἀμάρη: ἡ ὑδρορρόα.

[*](Δ)

1492 Ἁλμαρτάδαϲ: ἀπὸ τῆϲ ἁμαρτὰϲ εὐθείαϲ. Προκόπιοϲ· αἱ τῶν [*](E) γυναικῶν ἁμαρτάδεϲ οὐκ ἐπὶ τοὺϲ ἄνδραϲ ἵενται μόνον, ἀλλὰ καὶ παίδων ἅπτονται μᾶλλον, οὕϲ γε καὶ δόξαν τινὰ φέρεϲθαι ἐκ τοῦ ἐπιπλεῖϲτον ϲυμβήϲεται, ὡϲ φύϲει τρόπου ταῖϲ γειναμέναιϲ ἐοίκαϲιν.

[*](Σ Synt.)

1493 Ἁμαρτεῖν; ἀποτυχεῖν. γενικῇ.

[*](Synt Δ)

1494 Ἁλμάρτη· γενικῇ καὶ δοτικῇ. αὐθυπότακτον· Ἁμαρτ ῇ δὲ ἐπίρρημα. [*](Synt.) Ἁμαρτάνω δὲ δοτικῇ.

1495 Ἁμαρτήϲοι: οὐχ ὑποτάϲϲεται. ἐὰν ἁμαρτήϲει. διὰ διφθόγγου.

[*](Ecl.)

1496 Ἁμαρτία: ἡ τοῦ ἀγαθοῦ ἀποτυχία. παρὰ τὸ μάρπτω, τὸ καταλαμβάνω, ἀμαρπτία τιϲ οὖϲα.

[*](Σ)

1497 Ἁμαρτίαν οἱ Ἀττικοί, Ἁμαρτάδα Ἡρόδοτοϲ καὶ ἄλλοι Ἴωνεϲ.

[*](Thdr.)

1498 Ἁμαρτωλοί: οἱ παρανομίᾳ ϲυζῆν προαιρούμενοι καὶ βίον διεφθαρμένον ἀϲπαζόμενοι.

[*](Σ)

1499 Ἁλμαρτοῖν εἴρηκε τὸ ἁμάρτοιμι Κρατῖνοϲ Δραπέτιϲι· ποδαπὰϲ ὑμᾶϲ εἶναι φάϲκων, ὦ μείρακεϲ, οὐκ ἂν ἁμαρτοῖν. καὶ ὅλωϲ ϲύνηθεϲ αὐτοῖϲ τὸ τοιοῦτον.

[*](Σ)

1500 Ἀμαρτυρήτουϲ: ἀντὶ τοῦ ἀμαρτύρουϲ. οὕτωϲ Ἀντιφάνηϲ.

[*](Σ)

1501 Ἀλμαρυγάϲ ὄψειϲ. οἱ δὲ ἀκτῖναϲ ὄψεωϲ. καὶ Ἀμαρυγή, λαμπηδών. [*](Ar.) καὶ παρὰ Ἀριϲτοφάνει ἡ κίνηϲιϲ. ὠκεῖα Μουϲάων φάτιϲ, οἵαπερ ἵππων ἀμαρυγά. τουτέϲτιν ἡ τῶν Μουϲῶν φάτιϲ ταχεῖά ἐϲτιν, ὡϲ ἵπποϲ ὠκεῖα, ἐπεὶ πτερόεντεϲ οἱ λόγοι.

[*](Δ)

1502 Ἀμαρυγκεύϲ: ὄνομα. καὶ Ἀμαρυγκείδηϲ.