Suidae lexicon

1222 Ἁλιήτορεϲ: οἱ ἁλιεῖϲ.

1223 Ἄλιθον· ἦν γὰρ οὐ φύϲει ἄλιθον οὐδὲ εὔγειον τὸ πεδίον. Ἀρριανόϲ φηϲιν.

1124 Ἄλλικα: χλαμύδα κατὰ Θεϲϲαλούϲ· ἄλλικα χρυϲείῃϲιν ἐεργομένην ἐνέτῃϲιν. οἱ ἰδιῶται γάλλικά φαϲι ταύτην.

1225 Ἁλικαρναϲεύϲ: ἀπὸ τόπου.

1226 Ἀλικροῦδα: παρὰ Ῥωμαίοιϲ ἡ ϲχεδία τροφὴ καὶ ἄπυροϲ. κρουδοὺμ γὰρ τὸ ἀνέψητον.

1227 Ἀλίμενον: τὴν τέλοϲ οὐκ ἔχουϲαν, οὐδὲ ὅρμον.

1228 Ἅλιμον: βοτάνη δενδροειδὴϲ παρὰ θάλαϲϲαν. πληθυντικῶϲ [*](Δ) δὲ τὰ ἅλιμα.

1229 Ἀλιμενώτηϲ: τόποϲ λιμένα μὴ ἔχων.

1230 Ἁλίμικτον: τὸ πεπαϲμένον.

1231 Ἁλιμούϲιοϲ· Ἁλιμοῦϲ δῆμόϲ ἐϲτι τῆϲ Λεοντίδοϲ. λέγεται ὁ Ἀγαϲικλῆϲ τοῖϲ Ἀλιμουϲίοιϲ ϲυνδικάϲαι καὶ διὰ τοῦτο ξένοϲ ὢν ἐγγραφῆναι τῇ πολιτείᾳ.

1232 Ἁλιμυρήειϲ: ὁ εἰϲ θάλαϲϲαν ῥέων.

1233 Ἀλινδεῖϲθαι: κυλίεϲθαι. καὶ Ἀλινδήθρα, κυλίϲτρα. [*](Ar.) τόποϲ ἐν ᾧ οἱ ἵπποι κονίονται. Ἀριϲτοφάνηϲ· ϲυϲκεδᾶν πολλὰϲ ἀλινδήθραϲ ἐπῶν. καὶ αὖθιϲ· τὸν δ᾿ ἀναϲπῶντ᾿ αὐτοπρέμνοιϲ τοῖϲ [*](1218 παροιμία sq. ═ Zen. II 14; ῥεχθέν sq. P 32 1219 Λαΐδ᾿ sq. Anth. 7 218, 3 1221 cf. Ambr. 1312 1222 cf. Ambr. 1122 1223 Arr. R. p. 76 1224 — ἐνέτῃϲιν ═ Et. M. 68, 34; — χλάμύδα H; ἄλλικα —ἐνέτῃϲιν Call. fr. 41 K., 149 S. 1225 cf. Ambr. 1191, 1270 1227 sch. Ar. Av. 1400 1228 — θάλαϲϲαν ═ Ba 67, 14 cf. P, H ἅλιμα cf. Ambr. 1379, 1296 1229 cf. Ambr. 1147, H 1230 ═ Ambr. 1386 1231 — Λεοντίδοϲ Harp. ═ Ba 67, 16, P; λέγεται sq. Harp. ═ Ba 12, 22, P 1232 ═ Ambr. 1136 cf. sch. Φ 190, Ap. S. 23,10, Et. M. 64, 10 1233 — κυλιέϲθαι ═ Et. M. 64, 13; ἀλινδήθρα, κυλίϲτρα ═ Ambr. 1293 cf. P, H, sch. Ar. Ran. 904, Et. M. 64, 20 τόποϲ—κονίονται cf. Phryn. 5, 3, sch. Ar. Nu. 32 ϲυϲκεδᾶν —ἐπῶν Ar. Ran. 904; τὸν δ᾿ ἄναϲπῶντ᾿ sq. Ar. Ran. 902 — 4) [*](1219 Z 125; Anth. cf. v. Πειρήνη et v. πολιήτηϲ 1220 Ζ 125 1223 cf. v. Κολωνόϲ 1224 Z 125 Call. cf. v. ἐνέτῃϲιν 1225 hinc 1184 1227 Z 125 1228 cf. 1154 1231 — Λεοντίδοϲ Z 120; λέγεται sq. cf. 169 1233 Eust. l. 382, 33; — κυλιέϲθαι Z 136 ἀλινδήθρα —ἵπποι cf. v. ἐξαλίϲαϲ et Z 126; At cf. 4516 et v. λῆμα) [*](A (GITSM))[*]( 1 παροιμία] ϲχόλιον add. A 13 φαϲι ταύτην GIT φηϲι ταύτην A ταύτην φαϲί SM 14 Ἁλικαρναϲεύϲ AacIacSM Ἁλικαρναϲϲεύϲ Aec GIecT 15 ἄπυρο GIecTM ἄπειροϲ AIacS 18 πληθυντικῶϲ GI πληθυντικόν S πληθυντικά M cp. AT 22 λέγεται — 24 πολιτείᾳ post l. S 27 Ἀριϲτοφάνηϲ — p. 113, 2 φηϲίν om. S 28 καί — p. 113, 1 ἐπῶν om. T)

1234 Ἁλινήκτειραν: τὴν ἐν ἁλϲὶ νηχομένην. καὶ ταύτην ἀπέτηλον, [*](Anth.) ἁλινήκτειραν ἐλαίην.

1235 Ἁλινηχέοϲ: ἐν θαλάϲϲῃ νηχομένηϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ἁλινηχέοϲ [*](Anth.) ὄργανα τέχνηϲ ἄνθετο.

1236 ἉλιξάντοιϲQ ταῖϲ ὑπὸ τῆϲ ἁλὸϲ ξηραινομέναιϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· [*](Anth.) ἀκταίηϲ νηϲῖδοϲ ἁλιξάντοιϲι χοιράϲιν.

1237 Ἅλιοϲ: ὁ θαλάϲϲιοϲ· ἢ ὁ μάταιοϲ· ἢ ὁ ἥλιοϲ κατὰ τροπὴν [*](Δ) Δωρικήν.

1238 Ἁλίωϲε: μάταιον ἐποίηϲεν.

1239 Ἀλιπαρῆ: ἀντὶ τοῦ αὐχμηράν. ἢ λιπαρῆ, ἐξ ἧϲ αὐτὸν λιπαρήϲομεν. [*](Soph.) Σοφοκλῆϲ· κἀμοῦ ταλαίνηϲ ϲμικρὰ μὲν τάδ᾿, ἀλλ᾿ ὅμωϲ ἅχω δὸϲ αὐτῷ τήνδ᾿ ἀλιπαρῆ τρίχα καὶ ζῶμα τοὐμόν, οὐ χλιδαῖϲ ἠϲκημένον. 1240 Ἁλίπεδον: ὁμαλὸν ἔδαφοϲ παρὰ τῇ θαλάϲϲῃ. τινὲϲ δὲ τὸν [*](Σ) Πειραιᾶ φαϲιν. ἔϲτι δὲ καὶ κοινὸϲ τόποϲ, ὃϲ πάλαι μὲν ἦν θάλαϲϲα, [*](Harp.) αὖθιϲ δὲ γέγονε πεδίον. διὸ καὶ δαϲυντέον τὴν πρώτην, ἔϲτι γὰρ οἷον ἁλὸϲ πεδίον. οἱ δὲ τὸ παραθαλάϲϲιον πεδίον οὕτω καλοῦϲιν. ἄλλοι δὲ παρὰ τὸ δύναϲθαι ἐν αὐτῷ ἵππουϲ ἀλινδεῖϲθαι, τουτέϲτι κονίϲαϲθαι, τὴν ὀνομαϲίαν λαβεῖν. ζήτει ὀπίϲω ἐν τῷ Ἄληξ.

1241 Ἁλίπλαγκτοϲ: οὕτωϲ καλεῖται ὁ Πάν, ἢ ὅτι ἐβοήθηϲε τοῖϲ [*](Soph.) Ἀθηναίοιϲ ἐν τῇ ναυμαχίᾳ, ἢ ὅτι τὸν Τυφῶνα δικτύοιϲ ἤγρευϲεν, ἢ ὅτι οἱ ἁλιεῖϲ τιμῶϲι τὸν Πᾶνα ὡϲ νόμιον θεόν, ἢ ὅτι μεγαλόφωνοϲ ἐν τῇ χορείᾳ, ὡϲ ἁλίβρομοϲ, ἢ ὅτι τῆϲ Ἠχοῦϲ ἐρᾷ· πολύηχοϲ δὲ ἡ θάλαϲϲα. ἔϲτι δὲ ὁ Πὰν χορῶν πρόξενοϲ.

1242 Ἁλίπλοα: ἐν τῇ θαλάϲϲῃ πλέοντα.