Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

Scholia in Sophoclem

Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888

332 σῇ, πάτερ, προμηθίᾳ ἀντὶ τοῦ διὰ τὴν σὴν πρόνοιαν.

335 ποῖ νεανίαι πονεῖν; ποῦ τοῦ πονεῖν εἰσιν;

336 δεινὰ δ᾿ ἐν κείνοις τὰ νῦν νῦν δὲ τὰ ἐν ἐκείνοις δεινά ἐστιν.

337 ὦ πάντ᾿ ἐκείνω: διαβάλλει τοὺς Αἰγυπτίους [*](Fol. 101a) ὡς παρὰ τὸ πρέπον διαιτωμένους καὶ γυναῖκας καὶ ἄνδρας· Νυμφόωρος δὲ ἐν τῷ ιγ΄ τῶν Βαρβαρικῶν γράφει οὕτως, ἔθεσι δὲ τὰ μὲν ἐναντίοις τὰ δὲ ὁμοίοις χρῶνται τοῖς Ἕλλησι· τὸ γὰρ ἐξίστασθαι τοῖς πρεσβυτέροις [*](πέτρου (πέτρα l) ἄλκαρ ἔκετο L, ex Suid. v. πίλημα περί- τροχον; περιφερὲς σκέπασμα restituit et εἶδεος in initio v. Tertii posuit Toupius emend. Suid. II p. 77; ἴδεος correxit et ἐνδίοιο ex Hesychio v. εἰδεος ἐνδίοιο: (cod, ἐνδήοιο, corr. Mu- surus) καύματος μεσημβρινοῦ addidit Naeckius; ὕδεος Neuius. — 3 προστείχονσα etiam in textu L. — 13 δυςάθλιαι] δυσ- αθλία L, corr Triel. ἀπήντηκεν Sehneidewinus Iahn. Annal. Vol. 67 p. 507.—21 Νυμφοδωρος] fr. 21 (Muell. lI p. 380). ἐν τῷ γ΄ τῶν 〈νομίμων〉Βαρβαρικῶν Muellerus; cum narrat. Cf. Herodot. II, 35 sqq. — 22 ὁμοίως L, corr. Lasc.)

418
τοὺς νεωτέρους ὁμοτρόπως καὶ ἡμῖν διοικοῦσι τῶν δʼ ἄλλων οὐδέν· ἐν μὲν γὰρ τοῖς Ἕλλησιν οἱ μὲν ἄνδρες κατὰ τὴν ἀγορὰν οἰκονομοῦσιν αἱ δὲ γυναῖκες ἔνδον μένουσαι ταλασιουργοῦσιν ἐκεῖ δὲ αἱ μὲν γυναῖκες ἐν ἀγορᾷ περιπατοῦσι καὶ καπηλεύουσιν οἱ δὲ ἄνδρες κατὰ τὴν οἰκίαν ὑφαίνουσιν· ὁ γὰρ Σέσωστρις ἐκθηλῦναι τοὺς ἄνδρας βουλόμενος ἅτε μεγίστης χώρας γεγενημένους καὶ πολλοὺς ὄντας ὅπως μὴ συστραφέντες ἐπʼ ἰσομοιρίαν ὁρμήσωσι τὰ μὲν ἐκείνων ἔργα ταῖς γυναιξὶ τὰ δὲ τῶν γυναικῶν ἐκείνοις προσέταξεν ἵνα μὴ μόνον τῶν ὅπλων στερηθέντες ἁσμένως ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχὴν ὑπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀνεθέντες ἀσμένως ἐπὶ τοῖς ὑπάρχουσι καταμένωσιν· ὅθεν τοὺς μὲν ψιλοὺς εἶναι τὰς δὲ ἀνιέναι τὰς τρίχας προσέταξεν καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ τῶν κεφαλῶν φέρειν τὰ φορτία τὰς δὲ ἐπὶ τῶν ὤμων ἠνάγκασεν, ἔπειτα δὲ τοὺς μὲν καθημένους τὰς δὲ ὀρθῶς ἑστώσας οὐρεῖν καὶ τοὺς μὲν δύο ἱμάτια περιέβαλεν τὰς δὲ ἓν ὑπολαμβάνων ἄμα τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐκθηλύνειν ὃ καὶ Λύδοῖς ὕστερον συμπεσεῖν φαδιν.

340 αἰ δὲ σύννομοι αἱ ἀδελφαὶ ἢ αἱ γυναῖκες.

349 νηλίπους ἀνυπόδητος.

354 μαντεῖʼ ἄγουσα: ποῖα μαντεῖα; ὅτι ὅπου δʼ ἂν ταφήσεται σωτήριος ἔσται τῇ γῇ ἐκείνῃ.

[*](1 καὶ ἡμῖν] ἡμῖν καὶ L, corr. Lasc. — 7 ἐκθηλῦναι] ἑλ- κυσθῆναι L, corr. Tricl. — 12 ἀσμένως del. Tricl. — 16 ἀναγ- κάσαι L, corr. 1. — 17 ὀρθῶς]  ὀρθὰς Lasc.; sed cf. Thucyd. 5 100, 1 Class. — 20 αὐτῶν] αὐτοῖς 1. — 24 δʼ ἂν] ,,de δὲ relativis cum ἂν coniunctis addito — dictum in Thesauro vol. 2 p. 929 Dind. — 25 ταφήσεται] ταφῇ Tricl.)
419

362 τὸ ἑξῆς, ζητοῦσα τὴν σὴν τροφὴν ἀντὶ τοῦ τὴν δίαιταν.

363 τὸ ἑξῆς, δὶς γὰρ οὐ βούλομαι ἀλγεῖν.

367 πρὶν μὲν γὰρ αὐτοῖς: πρῴην ἧσαν σκοπήσαντες τῷ Κρέοντι παραχωρῆσαι τὴν σὴν βασιλείαν.

τε ὁ τε πλεονάξει.

369 σκοποῦσι μετοχή ἐστιν, οὐ ῥῆμα.

371 ἀλιτηροῦ ἁμαρτωλοῦ, μιαρᾶς.

373 λαβέσθαι ἀντιλαβέσθαι.

375 χ.

τὸ χ παράκειται ὅτι πρεσβύτερόν φησι τὸν Πολυνείκη.

378 πολλαχοῦ τὸ Ἄργος κοῖλόν φασι καθάπερ καὶ ἐν Θαμύρᾳ

  • τὸ κοῖλον Ἄργος οὐ κατοικήσαντ᾿ ἔτι
    • καὶ ἐν Ἐπιγόνοις
  • ἐκ μὲν Ἐριχθοίου ποτιμάστιον ἔσχεθε κοῦρον
  • Αὐτόλυκον, πολέων κτεάνων σίνιν Ἄργεἱ κοίλῳ·
    • Ὅμηρος
  • οἱ δ᾿ ἷξον κοίλην Λακεδαίμονα.

    • 380 ὡς αὐτίκ᾿ Ἄργος: ὡς αὐτίκα καὶ τὸ Ἄργος [*](Fol. 101) πρὸς οὐρανὸν βιβῶν καὶ τὸ Καδμείων πέδον τιμωρίᾳ ὑποτάξων· τὸ γὰρ τιμὴ ἔσθ᾿ ὅτε πρόστιμον δηλοῖ· Ὅμηρος

  • εἰ δ᾿ ἂν ἐμοὶ τιμὴν Πρίαμος·
    • [*](11 Εuripides Phoen. v. 71 contrarium prodidit. — 13 φησι Lasc. — 14 Θαμύρᾳ] ἐπιγόνοις L, corr. Kirchhoffius. — 15 fr. 222. κατοικήσαντα L, corr. 1. —16 ἐπιγόνοις] Θαμυρίᾳ (Θαμύρᾳ Lasc.) L, corr Kirchhoffius; „epigonos concedes dici cyclicum carmen“ Nauckius; fragm. Omisit Kinkelius. — 18 σῖνιν L. — 20 Od. δ 1 — 22 βιβῶν] βιῶν L, corr. Lasc. — 25 Il. Γ 288.)
    420
    ἑκάτερον δὲ ἢ ἀντὶ τοῦ καὶ ἐστί· τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως, ὡς αὐτίκα ἢ τὸ Καδμείων πέδον τιμῇ καθέξων ἢ τὸ Ἄργος πρὸς οὐρανὸν βιβῶν τουτέστιν ἢ τὸ Ἄργος ὑψώσων τῇ εὐκλείᾳ, ὡς πορθησόντων Ἀργείων τὰς Θήβας καὶ κατὰ τοῦτο ἐνδόξων γενησομένων· ὑπερβατὸν οὖν ἐστι καὶ τὸ ἐξῆς οὕτως, ὡς αὐτίκα ἢ πρὸς οὐρανὸν τὸ Ἀργὸς οἴσων ἤ ἐπὶ μέγα αὔξημα ἢ τὸ Καδμείων πέδον τιμῇ καθέξων· ἄλλως γὰρ ἀκούειν τραχύτερον.

    382 ταῦτʼ οὐκ ἀριθμὸς οὐ μέχρι λόγων προκόπτοωτα.

    386 ὤρον φροντίδα.

    388 ποίοισι τούτοις;. οἱ ὑπομνηματισάμενοι γράφουσιν οὕτω, χρησμὸς τοιοῦτος γέγονεν ὁποτέρῳ ἂν ὁ Οἰδίπους πρόσθηται τοῦτον κρατεῖν καὶ χωρὶς καὶ κατὰ κοινὸν τοῖς Θηβαίοις ὅτι ἔσται αὐτοῖς μεγάλων κακῶν αἴτιος ἐὰν μὴ θάψωσιν αὐτὸν ἐπὶ τῆς χώρας· ἐβουλόμην δὲ αὐτοὺς μαρτυρίῳ χρήσασθαι ἢ συγγραφέως ἢ ποιητοῦ.

    390 εὐνοίας χάριν; ἐν τοῖς ἀναγκαιοτέροις τῶν ἀντιγράφων γράφεται εὐσοίας χάριν ὁ καὶ οἱ ὑπομνηματισάμενοι ἀξιοῦσιν· εὔσοιαν δέ φασι τὴν εὐθένειαν καθάπερ καὶ ἐν Ἀμφιτρύωνι

  • ἐπεὶ δὲ βλάστοι τῶν τριῶν μίαν λαβεῖν
  • εὔσοιαν ἀρκεῖ.

    • ἴνα εὐνοῇς αὐτοῖς.