Scholia in Sophoclem (scholia vetera)
Scholia in Sophoclem
Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888
16 βρύων πλήθων.
17 πυκνόπτεροι δʼ | εἴσω: οἷον κατὰ τὸν χῶρον· ἐκράτησε δὲ μεγάλως τῇ φράσει ὥστε μέλισσαν αὐτὸν ἐκάλεσαν οἱ κωμικοί.
18 κατʼ αὐτὸν κατὰ τὸν χῶρον.
εὐστομοῦσιν: εὐφθογγοῦσιν, εὐφώνως ᾄδουσιν.
19 πέτρου ἐπὶ τοῦ λιθίνου βάθρου· γράφε πάγου.
[*](2 ἐνπαροινεῖν L, corr. Lasc. — 4 πωρεῖν] ση in margine L. — 5 φασι] φησι L, corr. Lasc. Ἀντίμαχος] Καλλίμαχος Tricl. — 6 apud Suidam v. ταλαίπωρος duo versus memorantur, πῶρον τίνʼ ἀλόχοισι — ἕκαστος ἔθεντο et πωρητὸν ἀλόχοισι — ἕκαστος, schol. Eurip. Orest. v. 392 legitur πώρη (vel πώρητυ vel πώρη τοι), schol. Aristoph. Plut. v. 33 πῶρός τοι; πωρητὺν restituit. Sopingius coll. Hesych. πωρητύς: ταλαιπωρία, πένθος. — 7 θέντο, alterius versus initium, ex Suida add. Dind. — 18 οἱ κωμικοὶ] Meinek. fab. incert. fr. lI (II p. 1176) ═ Dind. Aristoph. fr. 231a; cf. schol. Ai. v. 1199.)20 προὐστάλης ὁδόν: προῆλθες μακροτέραν ὁδὸν ἢ ὡς ἥρμοζε γέροντι.
22 χρόνου μὲν οὕνεκα: ἀντὶ τοῦ δεδίδαγμαι τῷ χρόνῳ τὸ φυλάττειν σε ὁδηγοῦσα· σύνηθες οὖν τὸ πρᾶγμα. εἰς τὸ αὐτό: τοῦ μὲν χρόνου οὗ σύνειμί σοι χάριν οὐ χρεία μαθεῖν ὅτι τυφλὸς εἶ καὶ ὅτι δεῖ σε προμηθείας τυχεῖν.
24 τὰς γοῦν Ἀθήνας οἶδα: ὅτι ἐν τῇ Ἀττικῇ ἐσμεν οἶδα, τίς δέ ἐστιν οὗτος ὁ δῆμος ἀγνοῶ.
25 τί ηὔδα; ὅτι αὐταί εἰσιν αἰ Ἀθῆναι· ἐμπόρων δὲ ἀντὶ τοῦ ὁδοιπόρων διὸ τὸ χ.
26 ἐν ἐρωτήσει ὁ λόγος, βούλει μάθω τίς ὁ πρὸ τοῦ ἄστεος τόπος;
ἧ ἆρα.
27 ἐξοικήσιμος ἀντὶ τοῦ ἐνοικήσιμος.
28 οἴομαι δὲ δεῖν | οὐδέν: οὐ δεῖν τοῦ μὴ ἐλθοῦσαν ἐρωτῆσαί με· ἰδοὺ γὰρ ἀνὴρ πάρεστι παῤ οὗ εἰσόμεθα· οἷον οὐκέτι δεῖν ἔοικε προϊοῦσαν μανθάνειν περὶ τοῦ τόπου· καλῶς δὲ τὰ τῆς οἰκονομίας ἵνα μὴ μόνος ὁ Οἰδίπους ἀπολειφθῇ.
30 ἦ δεῦρο κατʼ ἐρώτησιν.