Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

Scholia in Sophoclem

Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888

1 φιλόδημον καὶ προνοητικὸν τοῦ κοινῇ συμ— [*](Fol. 33 b) φέροντος τὸ τοῦ Οἰδίποδος ἦθος καὶ εὔνοιαν ἔχων ἀπὸ τοῦ πλήθους διʼ ν αὐτοὺς εὐηργέτησεν· εἰκότως οὖν κέχρηται τῷ τέκνα σπερεῖ πατήρ· νέοι ὄντες νῦν ἀπὸ τοῦ ἀρχαίου Κάδμου· οἰκτρὸν δὲ τὸ νέα.

2 θοάζετε: κατὰ διάλυσιν ἀντὶ τοῦ θάσσετε· ἢ θοῶς προκάθησθε.

3 ἱκτηρίοις: ἀντὶ τοῦ ταῖς ἱκετηρίαις ·τὸ δὲ ἐξεστεμμένοι ἀντὶ κεκοσμημένοι· εἰώθασι γὰρ τῷ στέφειν χρῆσθαι ἀντὶ τοῦ κοσμεῖν· στέμμα δέ ἐστι τὸ προσειλημένον ἔριον τῷ θαλλῷ.

4 πόλις δʼ ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων: οἱ μὲν μηδὲν πεπονθότες ἐπὶ ἀποτροπῇ τοῦ κακοῦ θύουσιν καὶ παιᾶνας ᾄδουσιν οἱ δὲ ἐπταικότες ἐπὶ τοῖς οἰκείοις κακοῖς ἀποιμώζουσιν.

6 ἃ γὼ δικαιῶν: οὐ διʼ ἀγγέλων μαθεῖν τὴν [*](3 ἔχων] ,,est — σχῆμα πρὸς τὸ σημαινόμενον Elmsl. — 5 τῷ] τὸ L, corr. G. — 7 ἀντὶ τοῦ] ἀν τοῦ L, corr. G. — 9 κετηρίαις] ἱκετηρίοις L, corr. Br. — 10 τῷ] τὸ L, corr. G, Suid. v. ἐξεστεμμένοι. — 11 ἀντὶ τοῦ] αν L. προσειλημμένον L, προσηλωμένον G, corr. Suid. — 15 ἐπταικότες] πται in rasura L, ἑαλωκότες G, Ambrosianus 103, Suid. v. πόλις.)

162
αἰτίαν ἠξίωσα ἀλλʼ αὐτὸς παρεγενόμην προκηδόμενος ὑμῶν.

8 ὁ πᾶσι κλεινός; ἢ πᾶσι τοῖς ἐπιτεύγμασιν ἢ ὑπακούεται ἀνθρώποις· πιθανῶς δὲ τὸ ὄνομα τοῦ προλογίζοντος ἐδήλωσεν, ἄμα δὲ καὶ εἰς ἐπιθυμίαν φέρει τὸν θεατὴν τῶν περὶ τοῦ Οἰδποδος· οὐκ εὐθὺς δὲ τὰς αἰτίας τῆς δόξης ἐπάγει ἀλλὰ ταμιεύεται κατὰ βραχὺ ἐν καιρῷ ἐνθήσων· καλῶς δὲ οὐ διʼ ἀγγέλων ἀπήγγελται ἴνα διαλεγομένου αὐτοῦ ἐκ Δελφῶν εἰσαγάγῃ τὸν Κρέοντα.

9 ἀλλʼ ὦ γεραιέ: εὐτάκτως ἑκάστῳ τὸ δέον ἀπένειμεν, διὰ μὲν τῶν παίδων τὸν οἶκτον τῆς ἱκετείας διὰ δὲ τοῦ πρεσβύτου ἡ πρὸς τὸν βασιλέα ἀπόκρισις· εἰς γὰρ τοῦτο ἀπρεπὲς τὸ τῶν νέων πρόσωπον· δεδήλωται οὖν ἡμῖν τὸ χρήσιμον τῆς παρουσίας τοῦ γέροντος.

10 τίνι τρόπῳ: ἀντὶ ἐπὶ ποίᾳ προφάσει ἱκετεύετε; εἶτα ἐπιφέρει τὰς αἰτίας· ἢ γὰρ διὰ δέος κολάσεως ἢ παθόντες ἐκδικίας τυχεῖν ἀξιοῦτε ὅπερ ἐδήλωσε διὰ τοῦ στέρξαντες οἷον ἢδη πεπονθότες.

12 δυσάλγητος σκληρός, δυσμετάκλαστος, ἀναλγής, ἀπαθής, ἀνηλεής, ἴσον τῷ ἀνάλγητος καὶ σκληρός.

13 ἱερεὺς πρεσβύτης Διός.

14 ἀλλ᾿ ὦ κρατύνων: ἐν τῷ πρώτῳ λόγῳ ἐγνώ [*](1 προσκηδόμενος L, corr. Lasc. — 3 ἢ υπ+ανοῑσ L, ἢ ὑπὲρ ἀνθρποις Ambros, ἢ πᾶσιν ἀνθρώποις G, ἢ παρὰ ἀνθρώποις nescio quis, ἢ ὑπʼ ἀνθρώπων Lasc., ἢ ὑπὸ πάντων Elmsl., ἢ ὑπακουστέον ἀνθρώποις Duebnerus; dubitanter dedi; cf. schol. v, 40. — 5 ἅμα τε καὶ L, corr. Br. — 8 θήσειν L, corr. Elmsl. — 9 εἰσαγάγῃ] v. 78. — 13 ἀπόκρισις] sc. γίνεται. — 22 ἀνελεὴς L, corr. Suid. v. ἀνάλγητος. ἴσος L, corr. Dind. τῷ] τὸ L, corr. Br,)

163
κάμεν τὸ ὄνομα τοῦ Οἰδίποδος καὶ ὅτι παιᾶνές εἰσιν ἐν τῇ πόλει, νῦν δὲ διὰ τῆς ἐντέχνου ἐπεξεργασίας ὅτι καὶ βασιλεύς καὶ τὴν αἰτίαν τῶν παιάνων· προαγωγὸν δὲ εἰς πειθὼ τὸ προοίμιον.

15 τοῦτο καὶ τὴν ἡλικίαν σημαίνει καὶ δυσωπητικόν πως τυγχάνει· ὡς γὰρ ἐπὶ θεοῦ βωμοὺς πάρεισιν ἐπὶ τοὺς πρὸ τῶν βασιλείων ἱδρυμένους.

17 πτέσθαι: ἀντὶ τοῦ βαδίσαι, ἡ δὲ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν νεοττῶν· τὸ δὲ σὺν γήρᾳ βαρεῖς ἐφ᾿ ἑαυτοῦ τῷ πληθυντικῷ ἐχρήσατο· καὶ τὸ ἱερεῖς ὁμοίως.

19 λεκτοί: τὸ λεκτοὶ τάχα μὲν εἰς σύστασιν τῶν παίδων τάχα δὲ καὶ δημοσίαν ἐκφαίνει τὴν ἐκπομπὴν ὡς ἐπιλεχθεῖσαν καὶ πεμφθεῖσαν παρὰ τοῦ κοινοῦ.

20 πρός τε Παλλάδος διπλοῖς ναοῖς: δύο ἱερὰ ἐν ταῖς Θήβαις ἵδρυται τῇ Ἀθηνᾷ τὸ μὲν γκαίας τὸ δὲ Ἰσμηνίας· οἱ δὲ οὕτω, τὸ μὲν Ἀλαλκομενείας τὸ δὲ Καδμείας· τινὲς δὲ τὸν τῆς Ἀλαλκομενείας οὐκ ἐν Θήβαις εἶναι ἀλλʼ ἐν κώμῃ.

21 ἐπʼ Ἰσμηνοῦ τε μαντείᾳ: καὶ γάρ ἐστι παρὰ τῷ Ἰσμηνῷ Ἀπόλλωνος ἱερὸν διό φησι μαντείᾳ σποδῷ, τοῦτο δὲ ἀντὶ τοῦ βωμῷ ὅτι διὰ τῶν ἐμπύρων ἐμαντεύοντο οἱ ἱερεῖς ὡς φησι ᾶιλόχορος.

23 σαλεύει ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν χειμαζομένων νεῶν,

25 φθίνουσα μὲν κάλυξιν; οὐ μόνον ἀφορίαν [*](7 βασιλέων L, corr. schol. rec. Π p. 146, 16. — 10 τὸ πληθυντι. L, τῷ παθητικῷ G, corr. Lasc. — 15 Ὀγκαίας] οἰκαίας L, corr. Br. — 16 ἰσμηνείας L, corr. Lasc. Ἀλαλκομενίας utrobique Br. — 17 τὸν τῆς] sc. ναόν. — 20 ἱερὸν γὰρ (deletum) διὸ L. — 22 Θιλόχορος] Muell. fr. 197 (περὶ μαντικῆς, I p. 416).)

164
φησὶν εἶναι τῆς γῆς ἀλλὰ καὶ τοὺς πεφηνότας καρποὺς διαφθείρεσθαι ὑπὸ τοῦ λοιμοῦ.

σύν τοῖς βλαστήμασιν.

27 ὁ πυρφόρος θεός: ὁ λοιμὸς ὁ πυρετοφόρος· τὸν γὰρ πυρετὸν πῦρ καλοῦσι καὶ τὸ ἐναντίον ὡς Ὅμηρὸς

  • καί τε φέρει πολλὸν πυρετόν.
  • 28 σκήψας ἐπιβαλών, ἐπιφέρων.