Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

Scholia in Sophoclem

Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888

1368 ἐνταῦθα ἀνεκάλυψε τὸ χρήσιμον τῆς ἀποδημίας Αἰγίσθου.

1369 ἐφέξετον μελλήσετε.

[*](5 ἀπώσατο L, corr. Lasc. — 15] v 1288. — 20 πρότερον] πρ ἕτερον L, corr. Lasc. — 25] cf. schol. v. 312.)
156

1372 τὸ οὐδὲν παρέλκει.

1378 λιπαρεῖ — χερὶ ἀντὶ λιπαρῶς, συνεχῶς.

1379 ἐξ οφἵων ἔχω ὡς δυνάμεως ἔχω, λόγοις ἀξιοῦν, οὐ θύειν.

1382 τἀπιτίμια τοὺς μισθούς.

1384 ἴδεθʼ ὅπου προνέμεται: εἰσεληλύθασι μὲν ἐνταῦθα οἱ περὶ Ὀρέκτην καὶ Πυλάδην τοῦτο δὲ ἤτοι ὁ χορός φησι κἂν τῆς Ἠλέκτρας συνεισελθούσης αὐτοῖς καὶ τὸ ἴδετε πρὸς ἀλλήλας φασὶν αἰ ἀπὸ τοῦ χοροῦ ἢ ὅτι ἔξω οὖσα ἡ λέκτρα λέγει πρὸς τὸν χορὸν τοὺς δύο στίχους καὶ οὕτως εἰσέρχεται καὶ ἔστι διάλειμμα βραχὺ ὥστε ἐξελθοῦσαν αὐτὴν ἄρχεσθαι τοῦ

  • φίλταται γυναῖκες·
    • παρατήρει δὲ ὅτι ἐπὶ μὲν τῇ τοῦ ἀγγέλου παρουσίᾳ προοικονομεῖ ὁ ποιητὴς ἔξω διατρίβειν τὴν Κλυταιμήστραν διʼ ἃς προείπομεν αἰτίας ἐνθάδε δὲ τῶν λόγων γενομένων πρὸς τὴν Ἠλέκτραν ἐκ τοῦ Ὀρέστου οὐδὲν λείπει εἰς τὸ ἀνελεῖν τὴν Κλυταιμήστραν ἅπερ ἐν τῷ ἐμφανεῖ ὁ ποιητὴς οὐκ εἰσήγαγεν.

    τοῦ Ὀρέστου εἰσελθόντος ὁ χορὸς ταῦτά φησιν.

    1385 τὸ δυσέριστον οἷμα φυσῶν: οἷον ὁ Ἄρης συναγελάζεται αὐτοἵς φυσῶν αἷμα καὶ φόνον, δυσέριστον δὲ τὸν διʼ ἔριν γινόμενον κακόν· τὸ δὲ κακῶν οὐχ ὡς κατηγοροῦσά φησιν (ἐναντίον γὰρ τῷ ἤθει [*](4 (ἀ)ξιοῦν a m. rec. in litura plurium literarum, οὐ θύειν in rasura L. — 8 κἂν] καν L, καὶ G. — 9 φασὶν] φησὶν L, corr. Lasc. ἀπὸ deletum in om. V. — 12 βραχὺ add. G; cf. schol. Ai. v. 693. — 13] v. 1398. — 16 προείπομεν⌋ in scholio v. 660. ἔνθα δὲ τῶν L, corr. Lasc., δὲ add. Br. — 19 ἐμφανεῖ ] ἐμφαίνειν L, corr. Trndelenburgius gramm. iud. p 89; cf. schol. v. 1495. — 23 κακὸν inclusit Br. κακῶν] κακὸν L, corr. Br.)

    157
    τοῦ χοροῦ) ἀλλʼ ὅτι τὰ τοιαῦτα ἔργα οὐχ ἡδέα τοῖς ἀνθρώποις.

    1388 ἄφυκτοι κύνες: ἤτοι εἰς τὸν Ὀρέστην ἀποτείνεται ἐν τῷ ἄφυκτοι κύνες ἢ ἐπὶ τῶν Ἐρινύων, εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον αἱ Ἐρινύες ἃς οὐκ ἔστι φυγεῖν.

    1389 ὥστʼ οὐ μακρὰν ἔτʼ ἀμμένει: οὐ περὶ τοῦ ὀνείρου τῆς Κλυταιμήστρας φησὶ (τοῦτο γὰρ βίαιον) ἀλλὰ τοῦτό φησιν, ἃ κατʼ ἐμαυτὴν ὠνειροπόλουν οὐκ εἰς μακρὰν ἔσται μετέωρα ἀλλʼ εὐθέως τελεσθήσεται.

    1391 παράγεται γὰρ ἐνέρων δολιόπους. ἡ Ἐρινὺς ἀφόβως χωροῦσα ἢ δαίμων τις ἀπλῶς βοηθὸς νεκρῶν· ἢ ἐπὶ τοῦ Ὀρέστου, παρέρχεται, φησίν, ἔσω στέγης ὁ Ὀρέκτης· ἐνέρων δὲ ἀρωγὸς ἤτοι τοῦ Ἀγαμέμνονος ἢ τῶν χθονίων θεῶν βοηθὸς ὅ ἐστιν ὑπηρέτις.

    1393 ἑδώλια ἑδράσματα.

    ἀρχαῖα οἰκήματα.

    1394 νεακόνητον αἷμα τὸ ξίφος τὸ ἠκονημένον εἰς οἶμα καὶ φόνον.

    1395 ὁ Μαίας δὲ παῖς: ὁ Ἑρμῆς αὐτὸν ἄγει πρὸς αὐτὸ τὸ τέρμα κατακρύψας σκότῳ τὸν ὑπʼ αὐτοῦ γινόμενον δόλον.

    Ἑρμῆς.

    1398 ἐξερχομένη ταῦτά φησιν.

    1400 ἐς τάφον εἰς τὸ περίδειπνον τὸ ἐπὶ τῷ Ὁρέκτῃ δοκοῦντι ἀπολωλέναι.

    1402 ἐν τούτοις δῆλον ὅτι εἰσῆλθεν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν Ἠλέκτρα.

    [*](3 εἰς] ἐς L, corr. Lasc — 11 ἀφόβως] ἀψόφως Wakefieldus. — 13 ἢ ] in litura. — 14 θεῶν] θος L, corr. Lasc. — 15 ἑδράσματα ] γρ praefixit m. rec — 20 κατακρύψαι L, corr. Lasc. — 24 τῷ ἐπὶ τῷ L, corr. Lasc — 26 ἔμπροσθεν] v 1384.)
    158
    [*](Fol. 32 a)

    1404 αἴ αἰ, ἰὼ στέγαι: ἔθος ἔχουσι τὰ γεγονότα ἔνδον ἀπαγγέλλειν τοῖς ἔξω οἱ ἄγγελοι, νῦν δὲ διὰ τὸ μὴ διατρίβειν ἐν τῷ δράματι οὐκ ἐποίησεν· τούτῳ γὰρ προκείμενον τὸ κατὰ τὴν Ἠλέκτραν ἐστὶ πάθος· νῦν τοίνυν βοώσης ἐν τῇ ἀναιρέσει τῆς Ἠλέκτρας Κλυταιμήστρας ἀκούει ὁ θεατὴς καὶ ἐνεργέστερον τὸ πρᾶγμα γίνεται ἢ διʼ ἀγγέλου σημαινόμενον· καὶ τὸ μὲν φορτικὸν τῆς ὄψεως ἀπέστη τὸ δὲ ἐναργὲς οὐδὲν ἧσσον καὶ διὰ τῆς βοῆς ἐπραγματεύσατο.

    1405 φίλων ἔρημοι ὁ λόγος ἀποτείνεται πρὸς Αἴγισθον.

    1406 βοᾷ τις ἔνδον: οἰκεῖον τὸ διανόημα γυναικῶν, τὸ δὲ ἀνήκουστα οὐχ ὡς καταγινώσκουσαι τοῦ Ὀρέστου φασὶν ἀλλὰ πᾶν τὸ πρᾶγμα ἐκτρεπόμεναι.