Scholia in Iliadem

462. ἐπὶ σχίζφσι] ἤτοι ἐπὶ σχιζῶν A= ὁ γέρων] ὁ Οδυσσεῦς ἢ ὁ ἱερεύς

463. πεμπώβολα] ὀβελίσκους πεμποόβολα ⌈ᾖ⌋ν, καὶ κιρνῶνται ⌈τά⌋ δύο οο εἰς ῶ μέγα

466. ἐρύσαντο] ἔξωθεν 469. ἔρος τοῦ ἔρου τὸν ἔρον ἵημι, ὁ μέλλων ξσω, ὁ ἀόριστος ἧν, ὁ μέσος ἕμην, τὸ πλη- θυντικὸν ἕμεθα ἔσθε “ἔρτο” A+

482. στείρ] τρόπιδι Α= B+ ἤτοι τὴν στερεἀν καὶ ἄτονον. στέρρα, καὶ κατἀ ἀποβολὴν τοῦ ἑνὸς ρ καὶ προσθέσει τοῦ ῑ στεῖρα. ἢ ἐν ᾖ στηρίζονται τὰ λοιπὰ πάντα τῆς νηός, ἢ τὴν στεῖραν οὖσαν ὡς μὴ ἔχουσαν ἕτερον ξύλον ὅμοιον ταύτ) πορφύρεον] μέλαν ἴαχε] ὄχει

483. διαπρήσσουσα] διαπερῶσα A+

491. φθινύθεσκε] διέφθειρεν 497. ἠερίη] διʼ ἀέρος

501. ἀνθερεῶνος] τοῦ ὑπογενείου, διὰ τὴν ἐξάνθησιν τῶν τριχῶν

509. τόφρα] ἐπὶ τοσοῦτον A= 518. ἔργα] ἔσται ἐφήσεις] ἐποτρυνεῖς 524. ὄφρα] πως ἐὰν πεποίθω, ἐἀν πεποίθῃς

526. “⌈τέ⌋κμωρ” ⌈τὸ ἀποτέ| λεσμα· ⌈τέκμ⌋αρ τὸ ⌈τεκ⌋μήριον τὸ ⌈σημεῖ⌋ον

530. ἐπερρώσαντο] ἐσείσθησαν A= ῥῶ τὸ κινοῶ καὶ σείω, ὁ μέλλων ῥώσω, ὁ ἀόριστος ἔρρωσα

531. τμήγω, ὁ μέλλων τμήξω, ὁ μέσος παρακείμενος ἔτμηγα, ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔτμαγον, ὁ παθητικὸς ἐτμάγην καὶ τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν κατὰ συγκοπὴν “ἔτμαγεν”

538. ἁλίοιο γέυοντος] Νηρέως 543. νοήσῃς] μάθς

546. χαλεποί] δυσχερὲς 547. ὄν] μῦθον

548. πρότερος] σοῦ 553. μεταλλῶ] ἐπιζητῶ πολυπραγμονῶ

562. “ἀπὸ θυμοῦ” τὰ ἐχθρά

569. ἐπιγνάμφασα⌋ ἐπικάμψασα ἤτοι πραῦνασα A—

570. ὠχθησαν] ἠγανάκτησαν

571. ὁ αἰθήρ, τὸ καθαρὸν καὶ διαυγὲς πῦρ, Ζεύς ἐστι, τὸ δὲ ἐν χρήσει καὶ ἀερομιγὲς φαιστος, ἀπὸ τοῦ ἤφθαι ὠνομασμένος. διἀ τοῦτο καὶ ἐκ Διὸς καὶ Ἥρας ἔφασαν αὑτόν τινες γενέσθαι, οἳ δὲ ἐκ μόνης τῆς Ἥρας, διότι αἱ φλόγες παχυμερέστεραί πως οὖσαι ἐκ μόνου τοῦ ἀέρος διακαιομένου τὴρ ὑπόστασιν λαμβάνουσιν. λέγεται δὲ “κλυτοτέχνης·” οἱ γὰρ πλείους τῇ Ἀθηνᾷ καὶ τῷ φαίστῳ τἀς τέχνας ἀνατιθέασι, τῇ μὲν Ἀθηνά, ἐπεὶ φρόνησις καὶ ἀγχίνοια εἶναι δοκεῦ, τῷ δὲ φαίστῳ διὰ τὸ τὰς πλείστας τῶν τεχνῶν διὰ πυρὸς τὰ ἑαυτῶν ἔργα ἀποδιδόναι (Cornut. Theol. c. 19 p. 33 L.)

577. παράφημι] παραινῶ A + 591. τεταγών] τινάξας τάζτω τὸ τείνω, ὁ μέλλων τάξω, ὁ μέσος παρακείμενος τέ- ταγα, ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔταγον, ἡ μετοχὸ ταγών καὶ κατὰ ἀναδι- πλασιασμὸν “τεταγών” ῥιφῆναι ὑπὸ τοῦ Διὸς εἰς γῆν ὁ Ἥφαιστος λέγεται ἐξ οὐρανοῦ διὰ τὸ τοὺς πρώτους ἴσως ἀρξαμένους χρῆσθαι πυ⌈ρὶ⌋ ἐκ κεραυνοβολίου καιο⌈μένῳ⌋ (Cornut. l. c. p. 34)

606. χωλὸς ὁ φαιστος λέγεται διὰ τὸ μἡ δύνασθαι προβαίνειν δίχα ξυλώδους τινὸς βάκτρου. τινὲς δέ φασι, διότι τὴν ἄνω κίνησιν τῆς κάτω πρὸς τὴν τροφὴν ἄνισον καὶ ἀνώμαλον ποιεῖται· βραδυτέρας δὲ αὑτῆς οῦσης χωλαίνειν αὑτὸν ἔφασαν (Cornut. l. c. p. 33 sq.) κακκείοντες] κατακοιμηθησόμενοι.