Scholia in Iliadem

27. * κατὰ μηρόν] ἐπὶ τὸν μηρόν· “νύξε δέ μιν κατὰ χεῖρα [*](B=) μέσην” (Il. 11. 252)· καὶ ἀντὶ τῆς ἔξ· “βῆ δὲ κατʼ Οὐλύμποιο ” (Il. 1. 44).

28. * πολυφάρμακοι] οὐχ ἑκάστης νόσου φάρμακον ἔχοντες, ἀλλ’ [*](B=) ἑκάστῃ νόσῳ ποικίλας θεραπείας προσάγοντες.

τοὺς μὲν— ἀμφιπένονται] ἀμφὶ μὲν τούτους. ὅτι δὲ κατὰ ἔθνος ἦσαν [*](B—) ἰατροί, ἀπὸ Ἰδομενέως δῆλον· “ὃ δʼ ἰητροῖς ἐπιτείλας” (Il. 13. 213).

τοῦτο δὲ λέγει αὔξων τὸ δεινόν· οὐδένα γὰρ περιοδευόμενον εἶδεν.

29. σὺ δʼ ἀμήχανος] ἀπροσμηχάνητος, πρὸς ὃν οὐκ ἔστι μηχανὴν [*](AB=) εὑρεῖν. §. ἐκείνους μέν φησιν ἰάσονται ἰατροί, σὺ δὲ ἔοικας [*](B=) ἀνίατος εἶναι τὴν ψυχήν.

30. χόλος] ἀντιμετείληφε τὴν μῆνιν. ἢ τάχα ἐφʼ ἑαυτοῦ εὔξατο μὴ [*](A+B=) κατὰ τὸ τυχὸν ἐμπεσεῖν 〈εἰς〉 χόλον, πόσῳ 〈δὲ〉 μᾶλλον〈εἰς〉 μῆνιν.

* καλῶς διὰ τῆς εἰς ἑαυτὸνεὐχῆς ἀπέστρεψε τὸν Ἀχιλλέα τῆς νόσου.

31. αἰναρέτη] σύνθετόν ἐστι παρὰ θηλυκόν, ὡς “ ὑψαγόρη” (Od.2. [*](A~B–) 85) μισογύνη, ὃ ἀγνοοῦντες γράφουσιν “αἴνʼ ἀρετῆς,” ἵνʼ ᾖ ὁ χόλος πολέμιος ταῖς ἀρεταῖς καὶ ἐχθρός· “ μὴ ἐμὲ γοῦν οὗτός γε λάβοι χόλος —αἰναρέτης·” ἐπεκράτησε δὲ ἡ δίχα τοῦ σ ἀνάγνωσις Ἀριστάρχειος οὖσα, καὶ ἔστιν ‘εἰς αἰνὸν χρώμενε τῇ ἀρετῇ,ʼ εἰς ὄλεθρον, οὐκ εἰς σωτηρίαν. διʼ ἑνὸς δὲ ὀνόματος ἔπαινον ἔμιξε καὶ ψόγον· ὅτι μὲν γὰρ ἔχει ἀρετήν, φησίν, ὅτι δὲ οὐκ ἐπʼ ἀγαθῷ τῶν φίλων, διαβάλλει. αἰναρέτη. τίς σευ ἄλλος] γίνεται γὰρ ἐκ τοῦ ζήλου καὶ ἐκ τῆς [*](B=) μιμήσεως τῶν παλαιῶν ὠφέλειά τις. ὅθεν καὶ ὁ Νέστωρ τὰς οἰκείας διηγεῖται πράξεις, ζῆλον ἐντιθεὶς τοῖς ἀκούουσιν.

33. ἱππότα Πηλεύς] οὖκ ἦν ὡς ἔοικέ σοι πατήρ· προαιτησάμενος [*](B=) δὲ συγγνώμην διὰ τοῦ δακρύειν πικρότερον ἅπτεται τῶν ἐγκλημάτων· [*](11. φάρμακα B ‖ 12. νόσῳ B: νόσων ‖ 15. οὔτε post π. omisi, natum ex-οντα supra περιοδευόμενον scripto videturʼ W ‖ περιοδεύοντα B ‖ 17. 20. supplevi ex B 19. μὴ B: μηδὲ ‖ 23. αἴυʼ ἀρετῆς A: αἰναρέτης ut B ‖ 32. προπαραιτησάμενος B ‖ 33. δακρύειν B: δακρύου)

34. γλαυκὴ δέ σε τίκτε θάλασσα] διὰ τὸ σκυθρωπὸν καὶ ἀπαρ- αίτητον τῆς θαλάσσης, καὶ μάλιστα ἐν χειμῶνι. ὅθεν καὶ τοὺς ἀπηνεῖς Κύκλωπας καὶ Λαιστρυγόνας Ποσειδῶνός φησι καὶ Πολύ- φημον Θοώσης τῆς Φόρκυνος (Od. 1. 71). γλαυκὴν δὲ ἅπαξ εἰπόντος αὐτὴν Ὁμήρου Ἡσίοδος ἀντὶ κυρίου “καὶ τοῖς, οἳ γλαυκήν” (Th. 440).

35. τι τοι νόος ἐστὶν ἀπηνής] τρία μέρη λόγου, ἵνʼ ᾖ τὲ “ὅ” ἀντὶ τοῦ διό· περισσεύει δὲ τὸ “τι.” §. Ἀρίσταρχος δὲ γράφει “ὅτε τοι.”

* πρὸς τὰς οἰκήσεις τῶν γονέων· ὃ μὲν γὰρ ᾤκεἰ τὸ Πήλιον ὄρος, ἣ δὲ τὴν θάλασσαν.

36. εἰ δέ τινα φρεσί] ἐρεθιστικῶς ταῦτα τῷ φιλοδόξῳ φησί, πρὸς ὃ μάλιστα δηχθεὶς ἀπολογεῖται, ὡς οὐ δέει θανάτου πεποίηται τὴν λειποταξίαν.

41. ἴσκοντες] ὁμοιοῦντες. οἱ δὲ νεώτεροι ἐπὶ τοῦ λέγοντος τάττουσι τὴν λέξιν. ἐντέχνως δὲ ὀνειδίσας δειλίαν ἐγγὺς ἔθηκε τὸ τῆς ὑπεροχῆς, εἴ γε καὶ μόνη 〈ἡ〉 φαντασία Ἀχιλλέως ἱκανὴ τρέψασθαι τοὺς πολε- [*](A+)μίους. §. τὴν δὲ ἄρχουσαν τοῦ “ἴσκοντες” συσταλτέον· ἀπὸ γὰρ τοῦ εἰδῶ μέλλων εἴσω· ἅμα δὲ τῷ πλεονασμῷ καὶ τοῦ κ διαίρεσις τῆς διφθόγγου γίνεται ἐίσκω, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ε ἴσκω.

43. ὀλίγη δέ τʼ ἀνάπνευσις ] ἡ περιλειπομένη αὐτοῖς τοῦ πολέμου ἀναπνοὴ μικρά ἐστιν· ἔτι γὰρ ὅσον καὶ ἀπολώλασιν. δεῖ οὖν ταχὺ ἐπιβοηθῆσαι. ἢ καὶ οὕτως ‘ὀλίγον ἐστὶ διʼ οὗ ἀνάπνευσις πολέμου γίνεται,ʼ ἵνα κατασκευάσῃ ὅτι ἐκείνους μὲν μεγάλα ὠφελή- σομεν, αὐτοὶ δὲ ὀλίγον πονήσομεν. καὶ ἔσται σύμφωνον καὶ τὸ ἐπι- φερόμενον “ῥεῖα δέ κʼ ἀκμῆτες” (44)· δεῖ γὰρ ἐπὶ τελευτῇ τοῦ λόγου καὶ ῥᾴστην τὴν βοήθειαν ἀποδεῖξαι, ἵνα καὶ διὰ τούτου προτρέψηται.

46. μέγα νήπιος] ὡς ἀνεννόητος τῶν μελλόντων. αἱ δὲ προαναφωνή- σεις αὗται τὸν ἀκροατὴν ἐπαίρουσιν, ὡς “νηπίη, οὐδʼ ἐνόησεν, ὅ μιν μάλα τῆλε λοετρῶν ” (Il. 22. 445).

*ἔμελλεν] ἐῴκει· οὐ γὰρ αὖθις ἔμελλε παρακαλεῖν.

47. λιτέσθαι] ἐχρῆν μὲν αὐτὸ προπαροξύνεσθαι—ἐνεστῶτος γάρ [*](A+B–) ἐστιν, ὡς καὶ τὸ νοητὸν ἀπαιτεῖ —ὅμως ἡ παράδοσις παρώξυνεν ὡς μέσου ἀορίστου δευτέρου ὄν. (ὡς ἐνεστῶτος προπαρωξύνθη] τοῦτο δὲ ὡς ἐνεστῶτος παρωξύνθη· καὶ λόγου γὰρ ἔχεται· τὰ γὰρ εἰς θαι ἀπαρέμφατα τῷ ε παραληγόμενα, οὐκ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς μι, ἔχοντα ἐν τῇ τρίτῃ ἀπὸ τέλους τὸ ι συνεσταλμένον, μὴ ἐπιφερομένου διπλοῦ μηδὲ δύο συμφώνων, παροξύνεται, ἱκέσθαι ἰδέσθαι λιπέσθαι πιθέσθαι λιτέσθαι.

* λιπέσθαι] καταλιπεῖν.

49. ὤμοι, διογενές] σχετλιάζει πρὸς τὸ “εἰ δέ τινα φρεσὶ σῃσι” [*](B=) (36). πρὸς δὲ τὸν Πάτροκλον καὶ εὔλογος ἡ ἀγανάκτησις, ὅτι ώς ἀγ- νοῶν τὴν αἰτίαν τῆς μήνιδος Ἀχιλλέως ταῦτα ἔφη· ὅθεν καὶ ἄνωθεν διηγεῖται τὸ γνωριμώτατον, ὥσπερ ἐξελέγχων αὐτὸν ὅτι τὴν αἰτίαν εἰδὼς τῆς ὀργῆς ἄλλας ὑπονοίας ἐκόμιζεν.

50. ἥν τινα οἶδα] Ἀρίσταρχος “εἴ τινα οἶδα·” ἵνʼ ᾖ ἠθικώτερον· [*](A–B=) εἰ καὶ οἶδά τινα μαντείαν, οὐ φροντίζω· τῆς δὲ μαντείας ἐν ταῖς Λιταῖς ἐμέμνητο (Il. 9. 410).

*ἤν τινα] εἴ τινος.

53. ὁππότε δή] Ἀρίσταρχος “ὁππότε τις.”

* τὸν ὁμοῖον ἀνήρ] ἄνδρα ἀπὸ κοινοῦ.

* ἀμέρσαι] ἀποστερῆσαι, ἀπομερίσαι καὶ ἀποδιῶξαι. §. μέτριον [*](B~) δὲ τὸ μὴ φάναι κρείσσονα ἀλλʼ ὅμοιον.

54. * γέρας ἂψ ἀφελέσθαι] δοὺς πάλιν στερῆσαι.

ὃ τε κράτει] “ὅ τε” ἀντὶ τοῦ ἐπεί· ἢ ἀντὶ τοῦ ὅστε, ἵνʼ ᾖ, [*](B=) ὁπόταν ἀνήρ, ὅστε κράτεϊ προβεβήκῃ, τὸν ὅμοιον ἐθελήσῃ ἀμέρσαι. §. “προβεβήκῃ” δὲ προὔχητῶν ᾶλλων. §. “κράτεϊ” δὲ τῇ ἀρχή. τῇ [*](B=) βασιλείᾳ. ἴσως δὲ ἐκείνων μέμνηται ὧν ἔλεγε Νέστωρ, “ἀλλʼ ὅδε [*](B=) φέρτερός ἐστιν, ἐπεὶ πλεόνεσσιν ἀνάσσει” (Il.1. 281). καὶ Ἀγαμέμ- νων “καί μοι ὑποστήτω, ὅσ〈σ〉ον βασιλεύτερός εἰμι” (Il. 9. 160).

*ὅ τε κράτεῖ προβεβήκῃ] ὁπόταν τῷ κράτει προέχῃ.

56. κούρην, ἣν ἄρα μοι γέρας] τὸν φόβον τοῦ θανάτου ἀπωσάμενος [*](B=) [*](3, 4. ἡ π. παροξύνει· ἐνεστῶτος γὰρ ὃν ὡς ἀορίστου παρωξύνθη· ἔχεται δὲ κ. λόγου B ‖ 4. inclusa delet 6. supplevi ex B ‖ ε B: ι ‖ 8. μηδὲ B: μήτε ‖ 10. λιτέσθαι textus ‖ 16. ἵνʼ ᾖ B: ἣ ‖ 26. προβεβήκει B: προ- βεβῇ ‖ ἐθέλῃσιν B ‖ 27. προβεβέκῃ B, προβεβήκει ‖ προύχει ut B ‖ 30. supplevi ex B)

56. κούρην, ἣν ἄρα μοι γέρας ἔξελον] διʼ ὅλου φαίνεται τοῦ ὀνόματος κρατῶν· καὶ “γέρας,” οὐ παλλακίδα καλεῖ.

57. *πόλιν] τὴν Πήδασον οἱ τῶν Κυπρίων ποιηταί(fr. 15 K), αὐτὸς δὲ Λυρνησόν (Il. 2. 690). σημειωτέον δὲ τοῦτο πρὸς τὸ “δῷσι πόλιν Τροίην εὐτείχεον” (Il. 1. 129), ὅτι οὐ μόνον Τροία εὐτείχ〈ε〉ος.