Scholia in Iliadem

343. *δουρικτήτην] ὡς “ἀμφιρύτῃ᾿᾿ (Od. 1. 50)· “περιξέστῇ” [*](Α+) (Od. 12. 79).

344. νῦν δʼ ἐπεὶ ἐκ χειρῶν γέρας εἵλετο] ὁ νῦν πολλὰ ὑπισχνοῦ- [*](Β=) μενος 〈καὶ〉 τὸ βραχὺ ἀφήρηται. ὥσπερ δὲ σπινθὴρ κεκρυμμένος ὕστε- ρον τὸ πᾶν τῆς ὕλης καταναλώσας ἔκδηλος γίνεται, οὕτως ὁ ἥρως τοὺς ἐπιπλάστους λόγους ἀποσειόμενος διάδηλος γίνεται.

*καίμʼ ἀπάτησεν] ἴσως ὑποσχόμενος αὐτὸν ἐντίμως πέμψειν οἴκαδε [*](B=) ἠπάτησεν.

345. * τὰ σκυθρωπὰ οὐκ ἐπὶ τὸν Ὀδυσσέα τείνει.

346. ἀλλʼ Ὀδυσεῦ] οὔτε γὰρ ἔδει Φοίνικα εἰρωνεύεσθαι ὡς τροφέα, οὔτε Αἴαντα ὡς ἀνδρεῖον, Ὀδυσσέα δὲ ὡς φυγόντα.

*καὶ ἄλλοισιν] διὰ τὸ “παρʼ ἔμοιγε καὶ ἄλλοι” (Il. 1. 174).

347. * ἀλεξέμεναι] ἀντὶ τοῦ ὅπως ἀλεξήσῃ.

348. ἦ μὲν δὴ μάλα πολλὰ πονήσατο] εἰρωνικὸς ὁ λόγος· ὧν γὰρ καταφρονοῦμεν, ταῦτα αὔξομεν. ἔοικε δὲ τὴν βουλὴν Νέστορος εὐτελίζειν.

349. καὶ ἤλασε τάφρον 〈ἐπʼ αὐτῷ〉] ἐξέτεινεν ἀπὸ τοῦ σιδήρου, [*](A+) ἢ ὤρυξεν ἀπὸ τοῦ παρεπομένου. §. Ἀρίσταρχος δὲ “καὶ ἤλασεν ἔκτοθι τάφρον”

350. *εὐρεῖαν, μεγάλην] ὀλίγη διαστολὴ εἰς τὸ “εὐρεῖαν.” ἐν δὲ σκόλοπας] Ἀρίσταρχος “περὶ δὲ σκόλοπας.”

352. * ἀλλʼ οὐδʼ ὣς δύναται σθένος Ἕκτορος—ἴσχειν] οὐχ ὅτι περιγράφειν ἀλλʼ 〈οὐδʼ〉 “ἴσχειν.᾿᾿

ὄφρα δʼ ἐγὼ—πολέμιζον, οὐκ ἐθέλεσκε μάχην] μείζων τείχους Ἀχιλλεύς, εἴγε τούτῳ μὲν ἐπαυλίζεται Ἕκτωρ, ἐκεῖνον δὲ ἔφευγεν. Ὀδυσσέως δὲ εἰς Δία φέροντος τὴν αἰτίαν τῆς εὐ⌈η⌋μερίας τῶν Τρώων Ἀχιλλεὺς ἐπὶ τὴν αὑτοῦ ἀπουσίαν 〈τρέπει〉.

353. οὐκ ἐθέλεσκε μάχην] “ἐθέλεσκε” ἐδύνατο· καὶ ἀνάπαλιν “οὔτε τελευτὴν ποιῆσαι δύναται” (Od. 1. 249).

ἀπὸ τείχους] τινὲς‘ἐπάνω τοῦ τείχους,ʼ ὑπερβολῇ. εἰ δὲ σημαίνει τὸ ἄπωθεν, βαρύνεται ὡς τὸ ἄνα ἔπι.

354. καὶ φηγὸν ἵκανεν] δύο εἰσὶ φηγοί· ὑφʼ ᾗ μὲν ἱερὸν Διός (Il. 7. 60), ὑφʼ δὲ Ἴλου τάφος.

356. νῦν δʼ ἐπεὶ οὐκ ἐθέλω] τινὲς εἰρωνικῶς ‘οὐ δύναμαι διʼ Ἀγα- μέμνοναʼ “καὶ δʼ Ἀχιλεὺς τούτῳ γε μάχῃ ἐνὶ—ἔρριγʼ ἀντιβολῆσαι” (Il. 7. 113).

357. αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας] διδάσκει πρὸ ἀπάσης πράξεως ἡγεμό- νας θεοὺς ἐπικαλεῖσθαι. ἵνα δὲ καὶ μὴ λαθραῖον δοκῇ ποιῆσαι τὴν ἀποπομπήν, πρὸς δὲ τὸ “ἀρᾶται δὲ τάχιστα φανήμεναι ἠῶ δῖαν” (240) [*](B=) ἀποκόπτῃ αὐτῶν τὴν ἐλπίδα, 〈προλέγει〉. §. τὸ δὲ ἑξῆς, ἐπὴν αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας καὶ νηήσας τὰς ναῦς προερύσω, ὄψεαι ἡμᾶς πλέοντας.

359. ὄψεαι, ἢν ἐθέλῃσθα] “ἐθέλῃσθα” δυνηθῇς, ἐὰν ὑμῖν ἐπιτρέ- ψωσιν οἱ πολέμιοι· ἠθικῶς δὲ εἰρωνεύεται.

360, Ι. ἦρι μάλα— πλεούσας νῆας ἐμάς, ἐν δʼ ἄνδρας] πιθανῶς [*](Β=) προσέθηκε καὶ τοῦτο, ἵνα ἀπελπίσωσι καὶ τὴν παρὰ τῶν Μυρμιδόνων ἐπικουρίαν ὡς συναχθομένων αὐτοῦ τῇ ἀτιμίᾳ.

*ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας]τὸπερὶ τὸν ἀπόπλουν πρόθυμοναὐτῶν δηλοῖ.

363. ἤματί κεν τριτάτῳ] ἐμπείρως· τοσοῦτος γάρ ἐστιν ὁ ἀπὸ [*](B=) Ἑλλησπόντου εἰς τὴν Φθίαν πλοῦς ἀνέμῳ χρωμένοις οὐρίῳ.

*ἤματί κεν τριτάτῳ] πρὸς τὸ “ἐπειὴ μάλα πολλὰ μεταξὺ οὔρεά τε” (Ιl. Ι. 156).

364. ἔστι δέ μοι μάλα πολλά] ἀντίθεσιν ποιεῖται τῶν δώρων [*](ΑB=) Ἀγαμέμνονος, ὅτι μοι οὐ χρεία αὐτῶν ἔχοντι πολλά, τοῦτο μὲν τὰ τοῦ Πηλέως, τοῦτο δὲ ἅπερ ἐκ τῶν Τρωικῶν λαφύρων ἐδεξάμην.

ἐνθάδε ἔρρων] τοῦτό φησι δυσαρεστῶν τῇ στρατείᾳ.

365. ἄλλον δʼ ἐνθένδε χρυσόν] πρὸς τὸ “νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ [*](Β=) χαλκοῦ νηησάσθω” (279). §. “πολιὸν ᾿᾿ δὲ “σίδηρον᾿᾿ (366) ἢ ἔν- [*](Β=) τιμον διὰ τὰς γεωργίας, ἢ πολιτικὸν διὰ τὰ ὅπλα, ἢ μέλανα κατὰ ἀντίφρασιν.

366. * γυναῖκας] πρὸς τὸ “Τρωιάδας 〈δὲ〉 γυναῖκας ἐείκοσιν [*](B=) αὐτὸς ἑλέσθω” (281).

367. ἅσ〈σ᾿〉 ἔλαχόνγε] “ἔλαχον” ὁμοίως τῷ ψιλῷ πλήθει. λέγει [*](B=) γοῦν “τῶν δʼ ἄλλων α μοι ἐστί ” (Il. 1. 300)· ταῦτα γὰρ οὐκ εἰλήφει παρʼ Ἀγαμέμνονος· τὸ γὰρ γέρας ἐξαίρετον καὶ τοῦ διδόν ος ἦν. διὰ τοῦτο γοῦν κἀκεῖνος, ὡς ἐξὸν ὃ δέδωκε λαβεῖν, ἀφαιρεῖται. §. γράφεται δὲ καὶ “ἅσσα λέλο〈γ〉χα.”

γέρας δέ μοι, ὥσπερ ἔδωκεν] πάλιν τὸ κυμάζον πάθος εἵλκυσεν [*](B=) αὐτοῦ τὴν μνήμην ἐπὶ τὸν Ἀγαμέμνονα. δεινοποιῶν δὲ τὴν ὕβριν Ἀγαμέμνονός φησιν “ὥσπερ ἔδωκεν,᾿᾿ ἐκεῖ δὲ ἐπανιστὰς τὸ πλῆθος “δόσαν δέ μοι 〈υἷες Ἀχαιῶν〉” (Il. 1. 162) φησίν.

368. *ἐρυβρίζων] “ἐνυβρίζων,” διχῶς.