Scholia in Iliadem

1. κροκόπεπλος] ὅταν πολὺ σκότους ἔχῃ, ὀλίγον δὲ φωτός. §. τὸ δὲ [*](A=) “ῥοδοδάκτυλος” ἐναντίον· ποιητικὴ δέ ἐστι περίφρασις, ὡσεὶ εἶπεν [*](A=) ‘ἡμέρα μὲν γέγονεν.’

ἐκίδνατο] ἐν παρατάσει· σφαιροειδὴς γὰρ οὖσα ἡ γῆ οὐ πᾶσα ὑφ᾿ [*](A=) ἓν φωτίζεται.

2. Ζεὺς δὲ θεῶν ἀγορήν] εἰκότως νῦν ἄρχεται συμμαχεῖν Τρωσὶν [*](B=) ὁ Ζεύς, ὁπότε τῆς παραβάσεως δίκας ἀπέτισαν Διομήδει καὶ Πάνδαρος ἀνῃρέθη καὶ Τρῶες ὡμολόγησαν τὴν παράβασιν διʼ ὧν πέμπουσιν Ἰδαῖον ἀπολογούμενοι τοῖς Ἕλλησιν. αὔξει δὲ τὰ Ἑλλήνων ὁ ποιητής, εἴγε καὶ ἐκκλησίας ἐδέησε τῷ Διὶ ἔν τε τοῖς ἑξῆς καὶ κεραυνῶν πρὸς τὴν ἧτταν αὐτῶν. καὶ ἐν ἄλλοις μὲν γὰρ ποιεῖ ἐκκλησιάζοντας τοὺς θεούς, ἀλλʼ ἁπλούστερον, ἐνταῦθα δὲ Ζεὺς συνάγει καὶ πρωτολογεῖ, τόπος τε ἀποδείκνυται τῇ ἀγορᾷ, ὡς δὴ περὶ μεγάλων καὶ ἀναγκαίων. δηλοῖ δὲ καὶ ἡ ἕωθεν ἀγορὰ τὸ παν- νύχιον αὐτὸν περὶ αὐτῆς ἐσκέφθαι· ἄλλως τε καὶ προεῖπε “παννύ- [*](4. suppl. W ex B ‖ 10. καταιβάτην ‖ 12. βάλλε ‖ 15. addidi: θῆτα ὁμήρου ῥαψηδία textui inscriptum ‖ 16. κῶλον ‖ 18. ὀλίγου ‖ 32. αὐτῶν π. ‖ ἐσκεῦθαι)

* τερπικέραυνος] ὁ τοῖς κεραυνοῖς τρέπων τοὺς ἐναντίους.

4. θεοὶ δʼ ὑπὸ πάντες ἄκουον] ἡ “ὑπό” πρὸς τὸ “ἄκουον·” διὸ οὐκ ἀνα〈σ〉τρεπτέον τὴν πρόθεσιν, ἀλλὰ πρὸς τὸ πειθαρχικὸν 〈χρὴ νοεῖν〉· ὑπακούειν γάρ ἐστι τὸ τὰ λεγόμενα πράσσειν ἀκούοντας, ἑκόντας ἢ ἄκοντας.

5. κέκλυτέ μευ, πάντες〈τε〉 θεοί] κοινοποιεῖται, ἵνα μὴ λυπήσῃ τοὺς [*](B=) Ἀχαιϊκοὺς〈διὰ〉τὴν ἀρετήν. §. τὸ δὲ “θέαιναι” δι᾿ Ἥραν καὶ Ἀθηνᾶν.

7. μήτε τις οὖν θήλεια θεός] καὶ νῦν ἀπʼ αὐτῶν ἄρχεται, ὑπονοῶν τὰς περὶ Ἥραν· οἶδε γὰρ ταύτας ἀπειθούσας.

θήλεια θεός] τὸ “θεός” κοινόν, ᾧ ἀντὶ τοῦ ἄρθρου παρέπλεξε τὸ “θήλεια” καὶ “ἄρσην.”

8. διακέρσαι] διακόψαι· ὅθεν καὶ κέρμα τὸ εἰς μικρὰ διακεκομ- [*](B=) μένον. §. τὸ δὲ “ἐμὸν ἔπος” τὴν ἐμὴν ἐπαγγελίαν ἣν ὑπεσχόμην Θέ- τιδι. πρόθυμος δέ ἐστι δεικνὺς οἵους δεῖ περὶ τὰς ὑποσχέσεις εἶναι.

9. *αἰνεῖτε] σπεύδει γὰρ ἐξαγαγεῖν Πάτροκλον καὶ τιμῆσαι Ἀχιλλέα.

τελευτήσω τάδε ἔργα] ποῖα ἔργα; τὸ τιμῆσαι μὲν Ἀχιλλέα, πολλοὺς δὲ τῶν Ἑλλήνων ἀπολέσαι. πιθανῶς δὲ οὐκ ἐπεξηγεῖται ποῖα ἔργα.

10. ὃν δʼ ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν] τὸ ἑξῆς· ὃν ἂν ἐγὼ ἴδω τῶν θεῶν χωρὶς ἐμοῦ ἐλθόντα εἰς τὴν μάχην, θέλοντα Τρωσὶν ἢ Ἕλλησι βοηθῆσαι.

* ἀπάνευθε] Ἀριστοφάνης “ἀπάτερθε” χωρὶς ἐμοῦ, δίχα ἐμῆς ἐπιτροπῆς.

11. * ἢ Τρώεσσιν —ἢ Δαναοῖσιν] τὸ κοινὸν οὐ λυπεῖ.

12. * ἄμεινον ὑποστίζειν εἰς τὸ “πληγείς,” καὶ ἔστιν ἀντὶ 〈τοῦ〉 κεραυνωθείς· καὶ “οὐκ ἂν ἐφʼ ὑμετέρων ὀχέων, πληγέντε κεραυνῷ” (455).

πληγεὶς οὐ κατὰ κόσμον] διδάσκει, ὡς οἱ παραβαίνοντες τὰ τῶν ἀρχόντων θεσπίσματα κολαστέοι εἰσίν.

13. *ἤ μιν] τὸ “ἤ” ἀντὶ τοῦ ἀλλά.

ἐς Τάρταρον ἠερόεντα] ἐναντίος Ὀλύμπῳ ὁ Τάρταρος· ὃ μὲν γὰρ [*](AB=) “οὔτʼ ἀνέμοισι τινάσσεται οὐδέ ποτʼ ὄμβρῳ” (Od. 6. 43), ὁ δὲ Τάρταρος καὶ τετάρακται καὶ ψυχρὸς εἶναι δοκεῖ· καὶ γοῦν τὸ σφόδρα ῥιγοῦν ταρταρίζειν φασίν· καὶ ὃ μὲν ὅλος καταλάμπεται, ὃ δὲ ἠερόεις ἐστίν.

14. ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον] οἱ Ἀττικοὶ βάραθρόν φασιν. §. πῶς δὲ [*](B=) μεσούσης 〈γῆς〉 κατενεχθήσεται εἰς Τάρταρον; ἢ ὅτι οἱ ἀπειλοῦντες [*](B +) πάντα δυνατὰ 〈ὑφίστανται πρὸς κατάπληξιν〉.

15. ἔνθα σιδήρειαί τε πύλαι] κολαστήριον γάρ ἐστι φυλάσσον [*](B=) τοὺς δεσμώτας· καὶ “πυλάρταο κρατεροῖο” (Il. 13. 415). οὐχ ἱστορεῖ δέ, ἀλλὰ φοβερὰν δείκνυσι τὴν ἄνοδον.

16. τόσσον ἔνερθʼ Ἀίδεω] ἔδει ‘τόσ〈σ〉ον ἔνερθʼ ἀπὸ γῆς·’ τάχα [*](B=) οὖν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ Ἅιδου φησίν. §. ὡς 〈τὰ〉 οὐράνια τρία δια- [*](A- B=) στήματα ἔχει, ἀέρα μέχρι νεφελῶν, εἶτα αἰθέρα μέχρι τῶν φαινομένων καὶ τῆς Διὸς ἀρχῆς, οὕτω καὶ ἀπὸ γῆς εἰς Ἅιδου, ἀπὸ δὲ Ἅιδου εἰς Τάρταρον. δῆλον δέ, ὅτι οὐ σφαιροειδὴς ἡ γῆ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον, ἀλλʼ ἐπίπεδος.

18. εἰ δʼ ἄγε πειρήσασθε] τῷ ἀποτόμως ἀπειλοῦντι καὶ τὴν [*](AB=) ῥώμην οὐκ ἄτοπον ἐνδείκνυσθαι, ‘εἰ βούλεσθε τὴν διαφορὰν γνῶναι, πειράθητε.’ μεγάλα δὲ ὄντα τὰ προστάγματα μείζοσιν ὑπερβολαῖς ἐπιστώσατο. §. τοῦτον δὲ καὶ τὸν ἑξῆς συνάπτει Νικάνωρ· εἰς δὲ τὸ [*](B=) “κρεμάσαντες” τελείαν τίθησιν.

ἵνα εἴδετε πάντες] ἢ συστολὰς ἢ ἐναλλαγὰς κλίσεων νομιστέον [*](A +) τὰ τοιαῦτα, ὡς τὸ “ὅθ᾿ ἥδεϊ λέξεται ὕπνῳ” (Il. 4. 131).

20. πάντες δʼ ἐξάπτεσθε θεοί] ταῦτά φησι δεικνύς, ὡς οὐ καθʼ [*](B -) ἕνα, συλλήβδην δὲ πάντων κρείττων· καὶ Ποσειδῶν, οὔ πως ἔστι “Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι ἡμέας τοὺς ἄλ⌈λους⌋” (210).

22. *Ζῆνʼ ὕπατον μήστωρα] δείκνυσιν οἷς δεῖ κοσμεῖσθαι τὸν [*](B=) ἄρχοντα, ῥώμῃ καὶ συνέσει.

*κάμοιτε] γράφεται καὶ “πάθοιτε.”

23. ἀλλʼ ὅτε δὴ —πρόφρων 〈ἐθέλοιμι〉] 〈“ἐθέλωμι”〉 οὕτω διὰ [*](A+) τοῦ ω· Πτολεμαῖος δὲ ἀντὶ τοῦ πρόφρων “πρόσ〈σ〉ω” [γράφει].

24. αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμι] λείπει ἡ σύν, ὡς “αὐτῇσιν ῥίζῃσι” (Il. 9. 542). πιθανῶς δὲ οὐ μόνους εἶπεν ἀνασπάσειν θεοὺς ἀλλὰ καὶ τὸν περιέχοντα αὐτοὺς τόπον, τὸν Ὄλυμπον.

25. περὶ ῥίον] ἵνα αὐτὸ δεσμεύσας ἐπαίρῃ, συνερριζωμένης αὐτῷ τῆς γῆς, τῇ δὲ γῇ τῆς θαλάττης.