Scholia in Iliadem

1. ἅμʼ ἡγεμόνεσσιν ἕκαστοι] ἀντὶ τοῦ ἑκάτεροι· καὶ ἕκαστος ἀντὶ τοῦ ἑκάτερος.

ἅμʼ ἡγεμόνεσσιν ἕκαστοι] πῶς ἐπὶ δύο στρατιῶν τὸ “ἕκαστοι” ἔταξεν; ἢ ὅτι κατὰ ἔθνη καὶ φυλὰς ἐκοσμήθησαν, ἢ ἑκάτεροι, Τρῶές τε καὶ Ἕλληνες, ὡς τὸ “δενδίλλων ἐς ἕκαστον” (Il. 9. 180)· δύο γὰρ πρέσβεις. ἔστι δὲ Ἀττικόν.

2. Τρῶες μὲν κλαγγῇ] λείπει Ἀττικῶς ἡ σύν, “αὐταῖς δια- βολαῖς” (Ar. Equ. 7). ἐκ τοῦ κλάζω κλαγγή κατὰ πλεονασμὸν τοῦ γ· ἄμφω δὲ τὰς στρατιὰς διατυποῖ, καὶ μέχρι τέλους οὐκ ἐξίσταται τοῦ ἤθους· “ὥστʼ ὄιες πολυπάμμονος ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ” (Il. 4. 433) καὶ “ἐς Τρώων ὅμαδον κίε” (Il. 7. 307).

*ὄρνιθες ὥς] τὸ διάκενον τῆς πορείας ἀναπληροῦσιν αἱ παραβολαί. ἠύτε περ κλαγγή] μετὰ τοσαύτης κραυγῆς ὅσης καὶ γέρανοι· ἐπὶ δὲ τοῦ “ἡύτε” ἡ ἀπέδοσις.

οὐρανόθι πρό] καὶ τὸν περὶ τὰ νέφη τόπον καὶ τὸ〈ν〉 ἀπὸ νεφελῶν εἰς οὐρανὸν οὕτω καλεῖ. παρέλκει δὲ ἡ πρό, ὡς “ὀφθαλμοῖο διαπρό” (Il. 14. 494).

4. *ἀθέσφατον] ἃν οὐδʼ 〈ἄν〉 θεὸς ἑρμηνεύσειεν.

5. ἐπʼ Ὠκεανοῖο ῥοάων] ἀντὶ τοῦ εἰς ῥοάς, Ἀττικῶς. τὸ ἀδιά- λειπτον δὲ τοῦ θορύβου δηλῶν πολλάκις ὀνομάζει τὴν κλαγγήν. τὰ δὲ δειλέτερα τῶν ζῴων φωνητικώτερα μᾶλλον τῶν ἀνδρείων.