Scholia in Iliadem

11. ἀπόρθητος πόλις ἔπλεν] Ἀρίσταρχος “ ἔπλεν” σὺν τῷ ν ἐκτοῦ [*](A-) ἔπελενσυγκοπῇγενόμενον, Ζηνόδοτος“ἔπλε” ἀποκοπῇ 〈ἐκ〉τοῦἔπλετο.

13. κατὰ μὲν Τρώων θάνον—πέρθετο δὲ Πριάμοιο πόλις] συνέ- πλεξε τὸν λόγον προσθεὶς τὸν “μέν·” καὶ ἔστι μὲν δύσρητον, ὅμως ἥδιστον· ὁ δὲ ἀπλοῦς λόγος οὕτως 〈ἂν〉 ἦν “πολλοὶ Ἀργείων δάμεν, οἳ δὲ λίποντο. Τρώων 〈δὲ〉 θάνον ὅσ〈σ〉οι ἄριστοι·ʼ φανερὸν οὖν, ὡς ὑπελείφθησάν τινες, περὶ ὧν φησιν “Αἰνείαο βίη Τρώεσ〈σ〉ιν [*](3. ὅτε ut textus ‖ 5. schol. praecedenti adhaeret ‖ 8. ὥσπερ B ‖ 10. μιῆ: corr. Schneider Cal. II p. 774 ‖ πᾶσον ἐέργοι etiam Cornutus 17: πάντα καλύπτοι vel καλύπτῃ Hesiodi codd. ‖ 18. κεν etiam textus ‖ 36. ἔτλεν textus: ἔπλευ ‖ 27. γενόμενον scripsi: δεχόμενον; συγκοπήν δεχόμενος coni. Bekker || 30. οὖτος pr. || 31. λείποντο)

14. * πολλοὶ δέ] Ἰακὴ διαίρεσις.

16. * Ἀργεῖοι δέ] καὶ τούτων δὲ ὅτε πενόστησαν οἱ περιλει- φθέντες· ἅμα δὲ καὶ προανακρούεται τὴν Ὀδύσσειαν.

17. * δὴ τότε] Μιλησίων ἡ ἀναστροφὴ τὸ “δὴ τότε.” §. τὸ δὲ “μητιόωντο” δευτέρας συζυγίας τῶν περισπωμένων.

18. * ἀμαλδῦναι] καθʼ ἅλμης δῦναι.

19. * δαίων ὀρέων] ἢ τῶν ἄκρων Λεκτοῦ Φαλακρῶν Γαργάρου, ἢ ἀντὶ ἑνικοῦ τῆς Ἴδης τοῦ ὄρους.

20. Ῥῆσος] Ῥοείτης μετωνόμασται· ῥεῖ δὲ πρὸς ἄρκτον ἀπὸ Καλῆς Πεύκης, ἥτις ἀπέχει ἀπὸ Ἀδραμυττίου στάδια ρπ'.

Κάρησος] Πίδυς καλεῖται· ῥεῖ δὲ ἀπ〈ὸ Μα〉λοῦντος· Κυζικηνοὶ ὀξυτόνως αὐτὸν καλοῦσιν· ἐμβάλλει δὲ εἰς Αἴσηπον. §. “Κάρησος” δὲ ὡς κάμηλος.

Ῥοδίος] Δάρδανος καλεῖτας· ῥεῖ δὲ ἀπὸ Κλεανδρίας διεχούσης εύκης σταδίους ξ. §. “Ῥοδίς” δὲ ὡς “Ὁδίος (Il. 2. 856).

21. Γρήνικος] ἐπεὶ Ἀλέξανδρος ἐκεῖ τοὺς Δαρείου σατράπας ἐνί- κησεν· Γραικοὶ δὲ οἱ Ἕλληνες· ῥεῖ δὲ πρὸς ἀνατολὰς Ἑλλησπόντου.

δῖός τε Σκάμανδρος] “δῖος,” ἐπεὶ μόνος υἱός ἐστι Διός. πῶς οὖν περὶ τὴν πόλιν αὐτοῦ εἰσιν αἱ πηγαί( Il. 22. 147); ἢ ἐκεῖναι πιδύματα αὐτοῦ εἰσιν.

22. * Σιμόεις] καὶ ἄλλος ἐν Κρήτῃ· ἔστι δὲ μικρὸς ὁ Σιμοῦς.

βοάγρια] τὰ ἐκ τῆς βοῆς ἀγρευόμενα, ἢ βόεια γέρρα, ὅ ἐστι δέρρα· ἢ 〈τὰ〉 ἐξ ἀγρίων βοῶν γενόμενα.

23. καὶ ἡμιθέων γένος ἀνδρῶν] οὐδέποτε τοὺς σὺν Ἀγαμέμνονι ἡμιθέους ὠνόμασεν· ἆρα οὖν τοὺς σὺν Ἡρακλεῖ φησιν: ἢ πρὸς αὔξησιγ τοῦ πάθους.

24. ὁμόσε στόματα] “ὁμόσε” τοὺς ἐκ διαφόρων τόπων μισγομένους.

25. ἐννῆμαρ] οἳ μὲν“ἓν ἦμαρ.” οἳ δὲ “〈ἐννῆμαρ〉,” ὅτι εὐεπίφορός ἐστιν εἰς τὸ θ' οἳ δὲ πρὸς παντελῆ ἀπώλειαν.

26. ἁλίπλοα] ἐπὶ θαλάσσῃ πλέοντα· τινὲς δὲ τὰ ξύλινα τοῦ τείχους.

27. αὐτὸς δʼ Ἐν〈ν〉οσίγαιος] τοῦτο ἐπὶ δεσπότου ἢ βασιλέως [*](B–) τίθεται· ἔστιν οὖν πάντων ποταμῶν δεσπότης· δ ὸ Ἀχελῷος μὶν “κρείων” (Il. 21. 194). αὐτὸς δὲ “εὐρυκρείων” (Il. 11. 751).

ἔχων—τρίαιναν] ἁλμυρὰ γὰρ καὶ γλυκέα καὶ μικτὰ 〈τὰ〉 ὕδατα· [*](Β –) ἢ ὅτι σεισμῶν εἴδη γ', χασματίαι βρασματίαι 〈καὶ κλιματίαι〉.

28. κύμασι πέμπε] εἰς κύματα, ὡς τὸ “ἦλθε δʼ ἐπὶ Κρήτε〈σ〉- σι” (Π. 4. 251).

29. *φιτρῶν καὶ λάων] οὕτως Ἀμαθούσιοι.

φιτρῶν καὶ λάων, τὰ θέσαν] ἐὰν στίξωμεν εἰς τὸ “πέμπε,ʼ [*](Α +) συνάγομεν τὸ ἑξῆς ἕως τοῦ “θέσαν·” ἐὰν δὲ εἰς τὸ “λάων,” 〈τὸ〉 “θέσαν” τῶν ἑξῆς ἐστιν.

λάων] λᾶς λαάων λάων, ὡς Αἰακιδάων.

τὰ θέσαν μογέοντες Ἀχαιοί] τοῦτο ἀνεφώνησεν ὤσπερ συναχθό- [*](B=) μένος τῷ καμάτῳ τῶν Ἕλλήνων ἀναιρουμένων. §. ἃ μετὰ καμάτου, φησίν, εἰργάσαντο, οὕτως ἄρδην ἠφανίσθη· τινὲς δὲ διὰ τὴν Ἀχιλ- λέως μῆνιν, ὃς ἦν αὐτοῖς τεῖχος ἔμμψυχον. §. μογέοντες” οὖν ἀτυχοῦντες.

30. * λεῖα δέ] “λεῖα” τὰ χωρία τοῦ τείχους. §. τὸ δὲ“ἐποίησεν” διὰ τοῦ ε.

33. ᾗ—πρόσθεν ἴεν] ψιλωτέον τὸ “ἴεν ” καὶ ἑνικῶς ἐκδεκτέον ἐπὶ [*](A+) τοῦ ὕδατος, ὡς τὸ “ἆσσον ἴεν πολυκάρπου ἀλωῆς” (Od. 24. 221)· ἐὰν δὲ δασέως “ἵεν,” ἐντὶ τοῦ ἵεσαν.

*ᾗ〈περ〉 πρόσθεν ἴεν—ὕδωρ] ὅπου πρώην ἐπορεύετο τὸ ὕδωρ.

35. τότε δʼ ἀμφὶ μάχη] προληπτικῶς—οὔπω γὰρ ἦσαν φθάσαντες εἰς αὐτο—ἢ ὅτι ἐν κεφαλαίοις λέγων οὐ λεπτολογεῖ.